De vrijheid van meningsuiting lijkt te devalueren van ‘middel’ naar ‘doel’.
In plaats van een recht en een instrument om doelen te helpen verwezenlijken wordt de vrijheid van meningsuiting meer en meer een doel op zich.
‘Het doel heiligt de middelen’ is uit, ‘het middel heiligt het doel’ is in.
Ik mag zeggen wat ik wil, dus ik zal zeggen wat ik wil en ik zeg het hoe ik het wil.
Niet omdat het een relevant doel dient, maar omdat ik het mag.
Geert Wilders vindt dat hij mag zeggen wat hij wil, en dus mag spreken in New York als tegenstander van een daar te bouwen Islamitisch cultureel centrum.
Is er iemand werkelijk van overtuigd dat het ook maar het geringste verschil maakt of Wilders straks bij Ground Zero spreekt of dat hij dat niet doet?
Dat er in New York straks een ommekeer in de opvatting bewerkstelligt wordt, en de beslissing wordt teruggedraaid omdat er een raar gebleekt mannetje uit het nietige Nederland staat te piepen dat het bouwen van een Islamitisch cultureel centrum, twee straten verwijderd van Ground Zero ‘een bewijs van islamisering, een beloning voor de terroristische aanslagen en een klap in het gezicht van de slachtoffers is’?
Natuurlijk niet.
Wilders gaat er geen enkele invloed op hebben.
Dat is ook helemaal het doel niet.
Het doel is slechts het gebruik maken van het recht om te zeggen wat hij wil.
Overigens schreef Mike Bloomberg, burgemeester van New York, een mooie speech met argumenten om het centrum juist wel te bouwen.
In dit artikel op de website van Martijn de Koning wordt gerept van ‘vrijheidsnarcisme’. Een fragment:
Vrijheidsnarcisme is een vorm van gedrag dat wordt gekenmerkt door een obsessie met vrijheid van de eigen persoon zelf gecombineerd met egoïsme, gebrek aan empathie en poging om het dominante mannetje (het zijn meestal mannen) op de eigen apenrots te zijn door heel hard te brullen. In dit vrijheidsnarcisme valt voor bloggers en journalisten (of wat daar voor doorgaat) vrijheid van meningsuiting niet langer samen met het idee van zorgvuldigheid en degelijkheid en wordt hun vrijheid vooral een ijzersterk wapen om anderen te beschadigen en zichzelf te immuniseren voor alle kritiek. Iedere tegenreactie van de personen die onder vuur liggen is voor deze narcisten eerder een bevestiging van hun nogal oppervlakkige en onnozele denkbeelden dan een moment om even gas terug te nemen en te kijken of er toch iets in de kritiek zit.
Als voorbeelden worden in deze context aangehaald Bert Brussen, Robert Engel en de redactie van Geenstijl.nl.
Hoewel ik niet direct deze ‘diagnose’ van Martijn de koning wil onderschrijven is er wel een zinnetje in dit fragment welke een gevoel dat ook in mij leeft omschrijft.
Vrijheid als een ijzersterk wapen om anderen te beschadigen en zichzelf te immuniseren voor alle kritiek.
Het deed mij terugdenken aan een tweet van Bert Brussen die luidde:
Ik vind dit soort taalgebruik namelijk beschadigend.
Het zou, indien aan mijn adres gericht, mij er ook van weerhouden er op te reageren. Niet omdat ik er niet op zou willen reageren, maar omdat de inhoud geen enkele ruimte biedt om inhoudelijk te reageren. De afzender is niet anoniem, maar maakt zich wel degelijk immuun.
Of kun je een inhoudelijke reactie geven op de vraag of je een ‘negerpik in je hol gedouwd’ hebt gekregen? Is er een zinnig antwoord op de vraag of je door een ‘Suzuki Swift bent overreden’? En, hoe klinkt een SGP lid uit Boertange?
Bert Brussen stelt hier geen vraag waar hij een antwoord op wenst, Bert Brussen wil helemaal niets weten van @piquant, Bert Brussen wil alleen maar een schop uitdelen, tot vermaak van zichzelf en zijn adepten.
Want Bert Brussen is vrij om te zeggen wat hij wil.
Niet als middel om een doel te bereiken, maar omdat hij het kan en omdat hij het mag.
Dat is wat het bij mij oproept.
Het tot in het extreme doorvoeren en gebruik maken van het recht op vrije meningsuiting is net zo eng als het letterlijk nemen en tot uitvoer brengen van teksten uit de bijbel of de koran.
Geert Wilders als prediker van de vrijheid van het woord is net zo bekrompen als de jehova getuige die met zijn voet tussen de voordeur zijn boodschap van hel en verdoemenis komt brengen.
En hij of zij die meent dat Bert Brussen consequent gebruik maakt van zijn recht op vrije meningsuiting, zonder de consequenties daarvan te vrezen, en dus een held is, leg ik graag de volgende vraag voor:
Zou Bert Brussen de vraag die hij aan @piquant stelde, ook gesteld hebben aan een groep dronken Hell’s Angels op een Amsterdams terras?
Gewoon, omdat ze iets riepen wat Bert Brussen niet aan stond?
Omdat Bert Brussen mag zeggen wat hij wil?
