Categorie: Humor

Hechting

Hechting

8 oktober 2021 / / Geen reacties

Eén van de kenmerken van mijn ouder worden is dat ik aan de meest inwisselbare zaken steeds meer ga hechten. Deze week keek ik met schrik naar mijn kleine, leren portemonneetje. Die fijne, kleine rakker wordt wat sleets. Wat als er een gat in komt? Wat als het ritsje stuk gaat? Ik ben er blijkbaar nogal aan gehecht geraakt.

Het gebeurt mij niet alleen met een portemonnee. Het zijn ook de pannen, mijn messen, telefoon, chromebook en allerlei andere gebruiksvoorwerpen die massaal worden aangeschaft en weer worden vervangen waar ik mij steeds meer aan lijk te hechten. Ik haat het idee afscheid te moeten nemen en weer op zoek te moeten naar een passende vervanging. Daar waar de economie meer en meer afhankelijk is van de inwisselbaarheid van alles, krijg ik steeds meer moeite afscheid te nemen.

Ook in meer essentiële relaties gebeurt mij dat meer en meer. Ik kan echt sentimenteel worden bij de gedachte afscheid van mijn grote liefde te moeten nemen. Ook na bijna 20 jaar lief en leed te hebben gedeeld. Goed, ze is niet meer de jongste. En, ok, haar lijnen zijn misschien niet meer om opgewonden van te raken, maar toch. Inruilen voor een jonger exemplaar? Ik moet er echt niet aan denken.

Ik koester haar dan ook. Regelmatig geef ik haar een beurt. Ik was en vertroetel haar. Ik zorg dat ze niets te kort komt door haar alleen te voeden met het beste wat er op de markt is. Ik fluister lieve woordjes wanneer haar warmte mij beschermt tegen de vrieskou. Ik streel regelmatig al haar welvingen en bevoel wanneer ik maar kan haar stevige, edoch zachte knoppen, kieren en gleuven.

Maar goed. Diep in mijn hart weet ik natuurlijk ook wel dat ook voor een Volvo 450.000 kilometer betekent dat het einde langzaam in zicht komt.

verkeersborden

Irritant

27 mei 2021 / / Geen reacties

Uien in een netje. Mensen die een kwartier in de rij staan bij de slager en als ze dan eindelijk aan de beurt zijn niet verder komen dan: “Ehhh… ja…ehmmm…” Lipjes die van het tomatenpuree blikje breken. Vuilniszakken die niet open willen. Grijzende moraalridders die met 100 km per uur een auto inhalen die 99,999 km per uur rijdt. Verpakkingen, in het algemeen. Mannen met rode corduroy ribbroeken. Fietsen op de markt. Zonneklep Brillen. Makelaars. Een ‘stukje’ (hulpverlening, behandeling, ondersteuning, meedenken, maatwerk enzovoort, enzovoort..). De enige pinautomaat in de stad die buiten werking is. Racefietsers die elkaar van 50 cm afstand toeschreeuwen. Bazen die hun hond niet snappen. Familie in het algemeen, familieaangelegenheden in het bijzonder. Verjaarsbezoek. In je nek hijgend winkelpersoneel. Na een bezoek toeterend wegrijden. ‘Vandaag besteld, morgen in huis’. Corona Wappies. Verkeersborden. Met een hartaanval opgenomen gereformeerde wetenschap ontkenners. Natte krant. Bekende Nederlanders waarvan je nog nooit gehoord hebt. Die lul die wel de staatsloterij wint. Mijn broer. Op de vloer gevallen boterham met pindakaas. Hazes jr. Spiegelbeeld aanbidders in de sportschool.Op je hakkentrappers. Puberkinderen, van een ander. Bellen met de telefoon op de speaker. Mensen die hun ziekte zijn . Activistische Veganisten. Complot Denkers. Goedkope gekookte ei-pellers in een vergadering. ‘Ja. Nou, dhus..’ Gronings dialect. Vergaderingen in het gangpad van de supermarkt. Diaree. Kat in je kruidentuin. Darten. Gebarentolk. Managementkleuren. Mensen die te laat komen. Open bruggen en deuren. Doelpunten die vallen als jij op de wc zit. Sigrid Kaag als de Messias. Haren, die niet van jou zijn. Ziekenhuispersoneel dat praat en niet luistert. Auto’s voor een winkel. Pizzabezorgers in een Caddy. Jachten met een partytent. Caravans, als ze niet op een camping staan. Zwemmers met droog haar. Tot snot gekookte spruiten. Karnemelk. Mensen die zeggen dat ik mij niet zo moet ergeren.

KAK!

27 januari 2018 / / 1 reactie

KAKKAK! Ik voel mij oud! Niet omdat mij voor de vierde keer binnen een uur opnieuw dezelfde vragen worden gesteld. Niet omdat mijn leeftijd heeft bepaald dat ik ben uitverkoren voor dit bevolkingsonderzoek. Nee, het is die blik van de verpleegkundige. Het zijn die iets wat toegeknepen ogen. Dat handje op mijn schouder dat nog net geen aai over mijn bol wordt. Het is die vragende monoloog van de zuster. Als ik zeg dat ik er niet tegenop zie noemt zij mij ‘dapper’. Dapper op een toon zoals je je zoon van 10 dapper noemt als hij een konijntje heeft durven aaien. Dat.
Hier, in dit bed, voel ik mij als een bejaarde. Overgeleverd aan de machinale, grijpgrage klauwen van de zorg.
KAK! KAK! KAK!!!!
En die verdoving voel ik niks van!

Over kak gesproken. Ik lig hier trouwens omdat in mijn kak een beetje bloed werd gevonden. Het gevolg is dat er een cameraploeg opgetrommeld is voor ‘expeditie  dikke darm’. Vanaf het moment dat de camera in mijn anus wordt geduwd wacht ik op het moment dat de regisseur ‘CUT!!’ roept. Grappig eigenlijk: anus, cut. ‘Anuscut’. Wat een cut anus! “Als u blijft lachen kunnen we de poliep niet verwijderen meneer Quest!’ De dokter klinkt rustig, maar wel een beetje streng. Ik besluit mijn associaties maar voor mij te houden. De dokter leek al wat van slag toen ik vroeg of zij de cameravrouw was nadat zij zich aan mij voorstelde. Je moet het lot niet tergen zeg maar. “Zal ik mijn bloeddruk maar een beetje in de gaten houden?”, vraag ik vervolgens monter. “Als u er last van heeft mag u een beetje lucht best laten gaan hoor.” Weer dat handje. Lekker makkelijk trouwens. Hoe weet ik nou of het lucht is waar ik last van heb! Het voelt verdomme of iemand met een stofzuiger in mijn buik zit te wroeten. Straks is het geen lucht en sproei ik de hele behandelkamer, inclusief het camerateam, onder met dunne stront!!
“Het gaat wel hoor”, murmel ik weinig overtuigend. Het gaat ook wel, moet ik eerlijk zeggen. Ik heb het eigenlijk best wel naar mijn zin. Eens zien of ik de afstandbediening van die televisie kan vinden.

“Die verdoving merk ik trouwens helemaal niets van”, merk ik op. Een zuster komt naar mijn kant van het bed. “Maar dat weten we niet hè”, zegt ze grijnzend. “Want u heeft hem natuurlijk wel gehad.”
Hmmm? Ehhh…?
Zal het dan toch de cocktail van Dormicum en Morfine zijn die maakt dat ik daar wel erg lang over moet nadenken?
“Er moet even een poliep naar buiten hoor meneer Quest”, zegt de cameravrouw. “Laat hem een jas aantrekken, het is nogal koud en winderig”, antwoord ik gevat. “Alhoewel, winderig dat moet die poliep wel gewend zijn. Ik weet niet hoe lang hij al bij mij woont?” Nu ben ik gelukkig niet de enige die dat grappig vindt.

Toch gek.
Dat ik niets merk van die verdoving…

 

 

 

‘Falderieeee, Falderaa!!!!’ en het 50+ Bevrijdingsfront

9 januari 2017 / / Geen reacties

falderie faldera

“Falderieeee!!! Falderaa!!!”, het galmt het door de helverlichte zaal, ik hoor mijzelf zingen. De wereld is kleurloos en bestaat nog slechts uit grijstinten. Ik zie het, maar ik voel nauwelijks verbazing. “Falderieeee!! Falderaa!! Falderrahahahahahaha!!!!” Op het grote podium een lange rij hevig zwetende en dansende blijkijkers. De zaal achter mij eindeloos groot, zonder deuren.

“Prachtig dit hè!!?”, de grijsaard die mij op deze woorden trakteert slaat een arm om mijn schouder. “Weet je wat ik kan?”, vraagt hij lachend. Ik reageer niet. De oude baas laat zijn kunstgebit rondtollen in zijn mond. “Lachen toch??”, zegt hij. Zijn tanden zitten blijkbaar nogal los want terwijl hij praat blijven boven- en ondergebit gewoon op elkaar liggen. Ik wil wat zeggen maar mijn aandacht wordt ergens anders door getrokken.

falderie falderaOp het podium staat Ben Cramer. “Lieve, lieve mensen”, begint Ben. “Het is mij een eer en genoegen een aantal van mijn grootste hits voor u te mogen zingen vanavond. Maar eerst graag uw aandacht voor onze hoofdsponsor van vanavond (Ben verheft zijn stem): LEEDIES END DJENTEMEN, PLIES KIF EE WORM WELKOM TO THE WAN END ONLIE GREET GRIJS; THE BEST MIEKE TELKAMP TRIBUUT ON EURT!!!!”

Op het podium staat een grijze dame die een kruising lijkt tussen Koningin Beatrix en Geert Wilders. Smalle schouders, bede heupen. Geen BH. Eén van haar tepels probeert de zaal in de gluren van onder haar te krappe t-shirt met opdruk. Greet neemt het woord: “Dames en heren, wat enorm ontzettend leuk dat u er allemaal weer bent. We gaan er ook weer een ontzettend leuke, fijne avond van maken. Heerlijke muziek, prachtige prijzen en ouderwets gezellige mensenmensen. Voor we gaan luisteren naar Ben Cramer, en wie is geen fan van Ben? (de zaal juicht), eerst even aandacht voor het bedrijf dat ook deze avond weer mogelijk maakt. Graag een dankbaar applaus voor SCA lieve mensen!”

De zaal applaudisseert en de terwijl de oude baas naast mij in een poging op zijn vingers te fluiten zijn tanden over de marmoleum vloer spuugt gaat Greet verder:”SCA kent u waarschijnlijk niet, maar velen van u zullen de producten van SCA onder de naam TENA wel kennen. Niet alleen heeft TENA deze avond financieel mogelijk gemaakt, TENA heeft ook 1000 exemplaren van haar nieuwe TENA SUS ter beschikking gesteld. U vindt uw gratis TENA SUS, wat staat voor Super Urine Soaker voor mannen en vrouwen, in de stand aan de linkerzijde.” Er breekt gejuich en gejoel uit. Een grote horde grijze vrouwen stormt onder het uitslaan van opgewonden kreetjes naar de linkerzijde van de hal. Ik kijk met toenemende verbazing toe. Ondertussen vraagt Ben de aandacht van de techniek. Ben is boos. Door de geluidsinstallatie klinkt ‘Heroes’ van Bowie. Maar Ben schreeuwt dat dit de verkeerde tape is.Hij wil Falderie, Faldera horen!

Ik sta aan de grond genageld. Ik sta alleen, iedereen is of naar de TENA stand, of ligt aan de voeten van een krijsende Ben Cramer die zijn broek heeft laten zakken en zijn opvallend grote, bruine anus aan de technici laat zien. Grote luiers vliegen door de lucht links van mij, voor mij probeert een dame van 80 de piemel van Ben Cramer te grijpen.
En dat alles in zwart-wit.

Plots klinken er schoten. Achter mij stormen een aantal lieden met kalasjnikovs de zaal binnen. “Godverdomme!!! Een aanslag!!!”, ik schreeuw het door de zaal. De terroristen staan binnen een paar seconden voor mij. Ze hebben nylonkousen over het hoofd. “Quest???”, gilt één van hen, blijkbaar de leider. Ik herken die stem!! Dat is, dat is…. VROUW QUEST???? “Quest, je bent door de actiegroep 50+BEF veroordeeld tot de dood! Je hebt er zelf om gevraagd, zie het volgende bewijs:”
falderieeee falderaaa“Het vonnis wordt direct ten uitvoer gebracht!” De terrorist – waarvan ik inmiddels zeker weet dat het vrouw Quest is – zet de AK47 tegen mijn hoofd en schiet.

“Godverdomme Quest, doe es rustig man!” Ik open mijn ogen en zie dat vrouw Quest recht overeind in bed zit. “Wat is er aan de hand man?” “Ehh, geen idee, hoezo?”, mompel ik. “Nou, ga slapen alsjeblieft. Met je Ben Cramer!”

Ik draai mij om, trek de dekens over mijn hoofd maar kan de slaap niet meer vatten.
Zweetdruppels zoeken een weg van mijn hoofd naar mijn kussen.

 

Bellen met het Toegang Centrum voor Hemel en Hel

11 januari 2015 / / 2 reacties

72-maagden

‘U bent verbonden met het TCHH, het Toegang Centrum voor Hemel en Hel. Om u beter van dienst te kunnen zijn laten wij u nu een keuzemenu horen. In verband met onze interne kwaliteitsprocedures kan het gesprek worden opgenomen. U kunt na het gesprek worden gebeld door een van onze interne kwaliteitsmedewerkers. Dan volgt nu het keuzemenu.’

‘Wilt u naar de hemel, toets 1. Wilt u naar de hel, toets 2. Voor alle overige vragen toets 3.’

‘Uw keuze was 1. U wilt naar de hemel. Bent u Joods, toets 1. Bent u christen, toets 2. Bent u moslim, toets 3. Bent u Hindoe, toets 4. Bent u katholiek, toets 5. Bent u er van overtuigd dat uw overtuiging geen keuze is, toets dan 9.’

‘Uw keuze was 3. U bent moslim. Bent u reeds overleden, toets 1. Gaat u binnenkort overlijden, toets 2. Heeft u andere vragen, toets 3.’

‘Uw keuze was 1. U bent reeds overleden. Bent u overleden aan een ziekte, toets 1. Bent u overleden aan een ongeval, toets 2. Bent u overleden aan ouderdom, toets 3. Bent u overleden in de jihad, toets 4.’

‘Uw keuze was 4. U bent overleden in de Jihad. Bent u overleden als gevolg van een aanslag door mede jihadisten, toets 1. Bent u overleden door toedoen van een ongelovige, toets 2. Bent u overleden als gevolg van een zelfmoordaanslag, toets 3.’

‘Uw keuze was 3. U bent overleden na een zelfmoordaanslag. Wilt u aanspraak maken op uw 72 maagden, toets 1. Heeft u andere vragen, toets 2.’

‘Uw keuze was 1. U wilt aanspraak maken op uw 72 maagden. U wordt nu doorverbonden met het maagdenhuis.’

Uw keuze was 3. U bent overleden na een zelfmoordaanslag. Wilt u aanspraak maken op uw 72 maagden, toets 1. Heeft u andere vragen, toets 2.

Click To Tweet

‘U spreekt met het maagdenhuis. Op dit moment zijn al onze maagden bezet. Er zijn nog 4.541 zelfmoord jihadisten voor u. Vanwege extreme drukte raden wij u aan een andere keer terug te bellen. De verbinding wordt nu automatisch verbroken.’