Categorie: De Questie

Idioten aan de weg

verkeershinder

Bij Huins. Het achterste bord stond er al, de rest is ‘extra’. Op de achtergrond de te vervangen abri.

Vrouw Quest vroeg zich een week geleden af of deze kruising op de N359, net als de kruising bij Hilaard, ook een klaverblad krijgt met zo’n kekke tunnel. (Kost een paar centen, en een jaar of twee verkeershinder, maar dan heb je ook wat.)
Maar nee, dat is niet zo. Er worden nog wel kruisingen aangepakt op de route Balk – Leeuwarden, maar niet deze. Deze kruising veranderd niet.
Er wordt een nieuw bushokje geplaatst.

Het is de idiotie ten top. Vanwege het vervangen van een bushokje, of ‘abri’, wordt een heel circus rond een kruising opgebouwd. Uiteraard, zoals dat gaat in Nederland, niet alleen op de dag dat het bushokje daadwerkelijk wordt vervangen, nee, reeds een week voor deze heugelijke gebeurtenis is het feest. Er komen nieuwe borden, héél veel borden. Al vanaf een kilometer voor de kruising. En natuurlijk op 500 meter. En nog eens op 250 meter. Vlak voor de kruising zelf wordt nog eens extra uitgepakt. Daar worden VERLICHTE borden geplaatst. En niet zomaar verlicht, nee, die borden LICHTEN OP WANNEER JE ER BIJ IN DE BUURT KOMT!

En wat staat er dan op al die borden vraag je je dan af? Nou, op die nieuwe borden, die soms geplaatst zijn naast de reeds bestaande borden, staat dat je er maar 70 kilometer per uur mag rijden! Je mag er dus geen 130,  geen 120, geen 100 of 90. Nee, slechts 70!! Dat je het even weet!
En nu wil jij natuurlijk weten hoe hard je daar dan voor het project ‘vervang-een-abri-in-twee-weken’ mocht rijden.
Nou, gewoon. Ook 70 dus.
Meen je niet.
Ja, dat meen ik wel.

De wijze waarop in dit land wordt omgegaan met wegwerkzaamheden is bij vlagen gekmakend. Wekenlang worden rijstroken afgesloten zonder dat er ooit iemand ook maar in de verste verte lijkt te werken. Kilometer na kilometer snelweg wordt versmald omdat er een meter vangrail wordt gerepareerd. Derde rijstroken die dicht gaan omdat, tja waarom eigenlijk? Omdat ‘het minder druk is’?
De logica ontgaat mij volledig.
Alsof de brug open blijft omdat er volgende week weer een boot langskomt.
Of de winkel die vrijdag gesloten is omdat hij niet meedoet aan de koopzondag.

Is dit alles pure ambtenarij en doorgeschoten regelgeving? Of zit het anders? Wordt er misschien wel door iemand veel geld verdiend aan deze onzin?
Het doet mij denken aan een project voor een ‘Eekhoornbrug‘ in Den Haag. Geen eekhoorn die de brug overgaat. Geen natuurbeschermer die het nut er van ziet. Geen doodgereden eekhoorn die maakte dat er een actie op touw werd gezet.
Wel een slimme aannemer met goede contacten en een goed verhaal.

verkeersbordenWie weet eigenlijk hoe in wegwerkersland de hazen lopen? Wie bedenkt al die regels? Wie lobbyt er zo hard voor méér borden, méér en vooral langere afzettingen?
Wie is er toch zo vreselijk begaan met de veiligheid van onze dierbare vriend, de wegwerker?
Of, laat ik de vraag anders stellen: wie levert eigenlijk al die pionnen, al die borden, al die rijdende afzettingen en al die koffiedrinkende menskracht?
En huur je die dan per bord, per dag?

Of ben ik nu cynisch?

burgwerderhoek

En weg is je abri…twee dagen geen bushalte.

P.s. Mijn kinderen moeten 2 dagen of naar Bolsward of naar Wommels fietsen om naar school te komen. De bus stopt dan namelijk dan niet in Burgwerd. Waarom?
Nou ja, omdat de abri daar vervangen moet worden!!

De Questie: De nabestaanden van MH17

mh17
Gisteren keek ik naar Nieuwsuur en zag de zoveelste reportage over de MH17. Nabestaanden van slachtoffers die de rampplek bezoeken, een voetbalclub die een award vernoemd naar een omgekomen keeper en de schrijnende confrontatie met een doosje overblijfselen van een van de slachtoffers. Niet overblijfselen van het slachtoffer zelf, die zijn er niet eens. Nee. Een boardingpas en een inentingsboekje. Dat is ongeveer alles wat er gevonden is. Diep, diep tragisch.

Maar ik voel ook steeds meer weerstand tegen wat ik zie. Wat rechtvaardigt toch deze hele poppenkast? Waarom worden de slachtoffers toch met zo veel ceremonie naar Nederland gehaald? Waarom moet ik toch het gevoel krijgen dat het hier gaat om gevallen helden? Wat maakt dat ik mee mag kijken hoe een vader op de rampplek tegen de lokale burgemeester de woorden uitspreekt dat ‘het land snel weer moet terugkeren naar hoe het was’? Wat moeten deze beelden bij mij aan gevoel, begrip of mededogen toevoegen?
Wat maakt nou toch dat ik meer en meer medelijden met de hoofdrolspelers – de nabestaanden – krijg, niet vanwege het geleden verlies, maar vanwege hun rol in dit media theater?

Als de zoon of dochter of dochter van deze nabestaanden op een minstens net zo zinloze en tragische wijze aan hun einde was gekomen, bijvoorbeeld omdat automobilist met z’n dronken kop zoon tot snot reed na de voetbaltraining, of omdat dochterlief in de auto stapte bij een dwaas die met 150 km in het uur zijn auto tegen een boom aan tweeën reed. Wat dan?

Dan weinig waarschijnlijk. Een stukje in de regionale krant, een ingelijste foto aan de wand van de voetbalclub en een mooi gedicht van een vriendin.
Daarna een periode van rouw en verwerking.

Ik denk dat daar mijn weerstand ook zit. Mensen moeten ook na de meest diep tragische gebeurtenis verder. En dat is wat ik mij afvraag. Kunnen de nabestaanden van de slachtoffers van MH17 ooit verder met hun leven? Ik ben bang van niet. De media aandacht gaat nog jaren duren. Er zullen onderzoeken blijven komen, er zullen nieuwe vragen worden gesteld, er zal gezocht worden naar gerechtigheid. Ik moet er niet aan denken. Niet aan het verlies van een van mijn kinderen, maar zeker niet aan een zich daarna jarenlang voortslepend mediacircus waardoor keer op keer de wonden worden opengereten. Het zal jaren, wellicht tientallen jaren duren voor de schuldigen zijn vastgesteld, voor daders zich bij een rechtbank moeten verantwoorden (als het al ooit zo ver komt). Advocaten zullen zich op de kwestie van smartengeld werpen. En al die tijd ben je als nabestaande van een slachtoffer een dankbare prooi voor de media.

De questie is niet of de nabestaanden niet gegund is, de questie is veel meer of wij er niet veel beter aan doen de slachtoffers en de nabestaanden rust te gunnen.

De Questie: na de Grexit nu de Ruxit?

Mark Rutte

De Grieken zeiden ‘oxi‘ tegen het financiële reddingsplan, de minister van financiën Varoufakis stapt op. Dat is namelijk beter voor de komende onderhandelingen tussen Griekenland, het IMF en Europa.

Een Grexit – of een Russische redding van Griekenland – is blijkbaar onacceptabel. De schuldeisers gaan (veel) water bij de Griekse wijn doen. Denk ik zomaar, als leek.
Water bij de wijn betekent hier dat de schuldenlast van de Grieken verminderd gaat worden. Ergo, u en ik zien ons geleende geld aan de Grieken niet meer terug.
Als dat zo is, dan is het maar zo. Ik heb er te weinig verstand van om te beoordelen welke keuze de beste is. Ik hoef geen referendum, zeg maar.

Ik vind er wel wat van als de Grieken er mee wegkomen. Jaren de boel belazerd, nu een grote bek, Europa van terrorisme beschuldigen, geen verantwoordelijkheid durven nemen maar ‘het volk’ laten spreken en straks beloond worden met kwijtscheldingen.
Nee, dat is een lekker voorbeeld voor Spanje, Italië en andere kwakkelaars.

Wanneer premier Rutte ons op televisie straks gaat vertellen dat we ons geld kwijt zijn hoop ik dat Rutte rücksichtslos in zijn blote billen door de straten van Den Haag wordt gejaagd en ‘s avonds om tien uur in een ME pak zonder helm in de Schilderswijk wordt achtergelaten.
Genoeg beloftes gebroken Mark, tijd voor een Ruxit.

De Questie: Grexit

poetin en tsipras

Ik kan mij moeilijk voorstellen dat Alexis Tsipras de Griekse bevolking willens en wetens in een jarendiep zwart gat duwt. Tsipras steekt zijn middelvinger op naar Europa en vraagt aan het Griekse volk wat hij moet doen met daarbij de schijnbare zekerheid dat de Grieken massaal ‘óchi!’ zullen stemmen tegen de voorgestelde maatregelen.
Een faillissement en een Grexit lijken dan onvermijdelijk.
Ook Tsipras zal snappen dat je in een land met lege pinautomaten als regeringsleider niet heel lang de steun van de bevolking houdt.

Dat Europa niet zonder Griekenland kan, of een Grieks faillissement niet zou kunnen overleven lijkt me sterk. Het Griekse BNP is maar 1,4% van het BNP van de EU. Dat moet geen probleem zijn, denk ik dan. Als leek.

Volgens mij heeft Tsipras wel een plan ‘B’. Lijkt mij ook wel zo handig om te voorkomen dat hij straks aan zijn ballen door de Adriatische Zee wordt getrokken.

De Questie is niet of Europa financieel overleeft na een Grexit, de vraag is veel meer bij wie Tsipras straks aanklopt voor nieuw geld.

De Questie: Facebook & Gegevens Delen

facebook-wraakporno

Natuurlijk weet Facebook wie die wraakpornofilm op Facebook heeft geplaatst. Facebook weet alles van iedereen op Facebook, als je het maar een keer gedeeld hebt. Weten welke informatie jij deelt is namelijk de core business van Facebook. Daar verdient Facebook haar geld mee.

Geld verdienen met de informatie die jij deelt op Facebook mag dan het primaire doel zijn van Facebook, bij jou als Facebook gebruiker tussen de oren krijgen dat Facebook alles van jou weet is een heel ander verhaal. Dat kan jouw ongeremde bereidheid om al jouw persoonlijke informatie aan Facebook ter beschikking te stellen wel eens in de weg gaan staan.

Waar Facebook ook niet op zit te wachten is een stroom aan gerechtelijke bevelen om met informatie op de proppen te komen. Naast het feit dat al die privacy aandacht jou er toe kan brengen om eens wat voorzichtiger met het delen van je gegevens op Facebook om te gaan kost dit tijd, en tijd is geld.

De Questie is niet of Facebook met de bron van de wraakporno komt, maar hoe Facebook het voor elkaar gaat krijgen om jou te doen geloven dat zij de bron niet (meer) kunnen achterhalen.