Categorie: Twitter Profiler

De Liegende Aasgier, Twitter profiel @dancalegria

De twitteraar @dancalegria gaat over lijken. Als een aasgier cirkelt hij over verse graven. Knagend aan net gesloten kisten. Zich lavend aan de zilte tranen van rouwende mannen, vrouwen en kinderen. Smullend van het vers geronnen bloed. Hetzelfde bloed wat door @dancalegria dodelijk giftig is verklaard.

Al beweert Willem Engel nog zo hard ‘te strijden voor het behoud van een democratische rechtstaat’; er is geen hoger doel te vinden in de tweets van @dancalegria. Het hele twitteraccount van @dancalegria – alias Willem ‘de Engel des Doods’ – dient slechts tot doel desinformatie verspreiden, angst en onrust zaaien en de bankrekening van Willem Engel spekken.
Dat wordt, gelukkig, ook steeds duidelijker.

Maxi Jazz is voorlopig de laatste bekende overledene die in de klauwen van deze Liegende Aasgier is gevallen. De kracht van dit soort onzinnige tweets is niet de inhoud. Het is de herhaling die het doet. Een beproefd concept.

“Vertel een leugen vaak genoeg, luid genoeg, en lang genoeg en het volk zal je gaan geloven.”
(Jozef Goebbles)

Over herhalen gesproken. het overgrote deel van de tweets van @dancalegria zijn retweets. Hij schrijft zelf relatief weinig. Een sterk concept: je zaait onrust en angst, en iedereen die jouw boodschap onderschrijft – bewust of onbewust – ga je herhalen als een bevestiging van je eigen leugen.

Wanneer je @dancalegria niet als een pathologische, narcistische leugenaar wilt zien, maar als een ernstig zieke, psychiatrische gestoorde patiënt dan zou een diagnose ‘waanstoornis’ passend zijn. Typerend voor deze stoornis is wel dat er geen argument te vinden is welke de gestoorde kan overtuigen van zijn verstoorde gedachte. Ieder argument dat je aandraagt wordt vervormd tot een bevestiging van de waan.

Ik geloof niet in een waanstoornis van Willem ‘de Engel des Doods’. Wanneer je dit artikel leest op Follow The Money dan wordt helder dat het misbruik maken van zwakkeren in de samenleving Willem met de paplepel is ingegoten. Het is, zeg maar, familietraditie.

Willem ‘de Engel des Doods’ gaat ver. Heel ver. Zo ver dat waar een ook maar een beetje weldenkend mens met een geweten stilzwijgend een tijdje in de hoek zou gaan zitten @dancalegria er gewoon een flinke schep bovenop doet. Nogmaals zijn gif spuit.

Er zijn uiteraard ook veel mensen op Twitter die een tegengeluid laten horen. Die veel energie steken in pogingen Willen ‘de Engel des Doods’ te stoppen. Zoals Norbert Dikkeboom.
Het vervelende is alleen dat zolang er gedoneerd wordt @dancalegria zijn vergif blijft spugen. En mocht de giftige angel van Willem ‘de Engel des Doods’ uitgetrokken worden dan zal hij – zo vermoed ik – met wat volgelingen en de buit naar een warm oord vertrekken.

In Memoriam: @arthurjaspers

arthur_jaspers

“Ik ben er bijna”. Het is de laatste tweet van Arthur Jaspers.
Hierna volgde een ziekenhuisopname en afgelopen week overleed Arthur.
“Ik beken, ik heb geleefd”, staat er in zijn bio.

a-jaspersIk geloof dat ook, dat Arthur Jaspers ‘geleefd’ heeft.
Sex, drugs en rock and roll. Dat zou je uit de profielfoto wellicht niet meteen afleiden, maar wanneer je naar een jongere Arthur kijkt kun je je daar wellicht meer bij voorstellen.
Ik houd mijn beeld vast, of het nu overeenkomt met de werkelijkheid of niet. Arthur Jaspers was een rebel, een rocker. Arthur Jaspers leefde jaren op het randje en betaalde uiteindelijk de prijs. Een scherpe, heldere geest, levend in een tot het bot gesloopt lichaam.
De geest wilde wel door, het lichaam was er echter helemaal klaar mee.

Ik heb Arthur Jaspers nooit ontmoet. Ik volgde Arthur slechts op Twitter.
Arthur Jaspers was een van mijn favoriete woord-goochelaars.
Ik vind een tweet als “Tegen elkaars gedachte geleund warmte zoeken. Als u mij voor 4 uur bestelt heeft u mij vanavond al in huis” pure romantiek.
“Geloven is het nieuwe zeker weten”, daar kan ik dus over nadenken.
“U kunt beter nu mijn handtekening vragen, nu het nog niet zo druk is.”, de zelfspot is prachtig.

Ik vind dat een kunst, om de gewone dingen net iets anders te brengen. Zoals: “Aan de zwaartekracht is vannacht niets veranderd, alles valt uit mijn handen gewoon op de grond, ook het geroosterde broodje met marmelade.”
Over Twitter zei Arthur Jaspers: “Twitter , de aangepaste werkelijkheid, we verzinnen onszelf en de ander mooier dan we zijn. Of het omgekeerde hiervan.”
En dat is waar.

Voor wie @arthurjaspers nooit gevolgd heeft op Twitter, zijn account is er nog altijd en ik raad je aan om eens door zijn tweets te bladeren.
Ze zij de moeite meer dan waard.

6 Absoluut Waardeloze Twittertips

Het barst er van. Zelfbenoemde social media experts, Twitter goeroe’s en Internet deskundigen.
Google eens op ’10 Twitter Tips’ en je weet binnen een half uur wat je allemaal kunt, mag en vooral hoe ‘het’ moet.
Onderstaande tips kom je vaak in de lijstjes tegen, en zijn volkomen waardeloos.

Begin een gesprek!
Liever niet! Ik word doodziek van die mensen die via Twitter zo genaamd ‘een gesprek’ willen beginnen. Flikker alsjeblieft op. 140 Tekens is geen gesprek. Twitteren is lachen, piepen, blaffen en bijten.
Voor een goed gesprek gaat u beter naar de kroeg.

Het onvermogen van de meeste mensen om te lezen wat er staat, en – sterk samengevat – op te schrijven wat ze bedoelen maakt een gesprek op Twitter bijkans onmogelijk.
Een balletje opgooien, stelling nemen, bevestigen, ontkrachten, chargeren, omdraaien, (mede)delen. Dat is de aard van Twitter. De knuppel in het hoenderhok gooien.
Daar lok je reacties mee uit.
Prima. Daar vraag je om. De reacties geven aan hoe mensen je bericht ontvangen, wat het met hen doet en wat zij er eventueel van vinden.
Weet je dat ook weer.
En daar kun je, zo je wilt, dan weer op reageren.
Heel mooi, maar een gesprek is het niet.
Of je moet het leuk vinden dat mensen in 20 berichten jou uitgebreid gaan uitleggen dat je erg ongenuanceerd bent.
Ja duhh.

Twitter niet teveel!
Bullshit! Twitter net zoveel als je wilt. Niet het aantal, maar de inhoud bepaald of mensen dat prettig vinden of niet. 500 Tweets over het wel en wee van je fijne gezinnetje na het zo plotselinge overlijden van Zwartje, de cavia, DAT gaat mensen vervelen.
Maar daarmee verveel je iedereen, en daarom Twitter je waarschijnlijk ook zo veel.

Er zijn accounts die honderden tweets per dag de wereld in slingeren en die nooit vervelen.
Omdat zij nieuws brengen, het nieuws volgen en mij op de hoogte houden van zaken waarin ik geïnteresseerd ben.

Tweet wat je te zeggen hebt, als dat in 2 tweets per dag kan, prima. Als dat in honderd tweets moet, ook best. Als jouw publiek het maar boeiend vindt.

Volg terug!
Nee! Terugvolgen omdat je gevolgd wordt is dom. Je moet mensen volgen die jou iets bieden, die jou iets te vertellen hebben en die jou boeien. Andersom geldt dat ook. Mensen die jou ‘interessant’ vinden gaan je volgen, doen zij dat om teruggevolgd te worden dan zijn ze zo weer weg. En dat is maar beter ook, want je hebt niets aan volgers die verder niet in je geïnteresseerd zijn. Allemaal ballast.
Dat een aardige dierenliefhebber uit Noord Groningen mij gaat volgen betekent niet dat ik het gewauwel over haar 12 kattenbeesten wil lezen.

Twitter is geen vereniging. Twitter is kruisbestuiving.
Twitter is een bed waar god en de duivel samen slapen.
Volg mensen die jij interessant vindt en vindt mensen die jou interessant vinden. Door wat jij tweet, en door wat jij deelt voeg je iets toe aan de ‘twittersphere’.
Als je deel uit wilt maken van een clubje gelijkgezinden word je beter lid van een kerk.

Reageer altijd op mentions!
Ja, doei! Als je een beetje actief bent op Twitter en je prikkelt mensen, dan krijg je mentions.
Leuk, maar lang niet altijd de moeite van het reageren waard.
Bovendien, als iedereen reageert op iedere mention; komt er nooit geen einde meer aan.

Leer en accepteer dat – zeker bij wat actievere en populaire accounts – er vaak geen reactie komt op jouw mention. Wordt daar nou niet boos en verdrietig van. Weet dat je mention wel gelezen is, maar blijkbaar geen reden geeft om te reageren. Denk daarbij eens aan het feit dat er misschien veel meer mensen hebben gereageerd, met dezelfde boodschap.

Gebruik een goede foto voor je ava!
Fout! Een goede foto betekent dat wij jou allemaal kunnen zien.
Dat je middelbaar, kalend en brildragend bent. En gezegend met een koppel enorme flaporen.
Dat wil ik helemaal niet. Ik wil lekkere wijven.

Daarnaast is de ava een onderdeel van het spel. Een ava moet prikkelen, moet de fantasie op gang brengen, moet nieuwsgierig maken en mij verleiden tot volgen.
‘Een goede foto’, je weet wel, zo’n in het halfdonker geschoten webcam plaatje, van de gemiddelde Nederlander helpt daarbij niet.

‘DE CAPITALIST’, Twitter Profiel @MENEERDEGREEF

‘HALLO BITCHES!’
Als ik mijn dag zo zou beginnen had ik een probleem. En het maakt niet uit of ik dat thuis doe, op mijn werk of op de twitters. Het wordt niet begrepen en het wordt niet gepikt.
Van mij dan.
MENEER DE GREEF mag dat wel. MENEER DE GREEF is namelijk een ‘NARE WOESTELING’, en voor nare woestelingen gelden andere regels.

MENEER DE GREEF is De Capitalist.
Ik bedoel dus geen kapitalist. Een kapitalist is ‘een aanhanger van een zeker maatschappelijk stelsel’ (ik verzin het niet!). Ik verdenk MENEER DE GREEF er eerder van aanhanger te zijn van geen enkel maatschappelijk stelsel.
Nee, MENEER DE GREEF is ‘De Capitalist’.
De Capitalist is aanhanger van het hoge woord, geschreven in hoofdletters.
En het hoge woord moet er uit bij MENEER DE GREEF.

‘EN NU STOMME TRUT MET HET KWIJL UIT JE BEK, MIJN HANDEN OP JE KEEL, WIL IK JE ENKEL TOEBRULLEN; IK HAAT JE BEST WEL VEEL! KUT!’, brult MENEER DE GREEF.
In oktober. Als Valentijnsgedicht. Niet omdat het Valentijnsdag is, maar omdat het hoge woord er uit moet.
Ongeleid. Onbesuisd. Onbehoorlijk en Onbeschoft.
Onbegrijpelijk ook wellicht.
De Capitalist.

‘OMDAT IK GEEN REM HEB BEDENKT MIJN HOOFD NET EEN NIEUW WOORD VOOR SMEGMA; SNIKKELPATÉ. EN BEDANKT HOOFD.’
Het hoge woord is er uit: ‘snikkelpaté’.
Dat MENEER DE GREEF geen DUIZENDMILJOENMILJARD volgers heeft snap ik wel. Maar ik moet om tweets als deze erg lachen.

‘HOMOFIELE NEGERS DIE ZICH IN DARKROOMS LATEN AFTREKKEN DOOR INCONTINENTE MONGOLEN MET EEN UITKERING.’
Het is het antwoord van De Capitalist op de vraag: “Iemand nog een provocerend onderwerp voor volgende week? Ik beloof iedereen boos te maken en niet te duiden.”

‘KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK. KAK.’
Vraag mij niet wat je aan dit soort informatie hebt. Vraag me niet naar het doel. Vraag me niet naar de zin van deze onzin.
Geen idee.

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik MENEER DE GREEF, ‘De Capitalist’ met plezier volg.
Al was het maar om een beetje tegenwicht te bieden aan alle lieverds, schatjes, dierenvrienden, koffieleuten, beetje gekke meiden, goeroes, veganisten, voetzoolreflexmassagespecialisten en coaches.

Profiel: 10 Politieke Wijsneuzen

Berend Quest interviewde in de aanloop naar de verkiezingen de 10 grootste politieke wijsneuzen van Nederland.

Mark Rutte: “Geloof mij, ik heb er een neus voor!”


Ik ruik kleuren. Dat klinkt misschien wat raar, maar het is zo. Die Roemer bijvoorbeeld, die Roemer ruikt rood. Donker rood. RAL 3031 Oriënt rood, om precies te zijn. Oriënt rood, ik bedoel maar. Dat zegt dus meer dan een kleur alleen. U weet waar de Oriënt ligt?
Rood is daarnaast ook nog eens de geur van schulden, van crisis, van de erfenis aan onze, nou ja, uw kinderen. Crisismanagement, Economie, Europa, geloof mij: het is geen gok!
Je moet voor dit soort zaken een neus hebben, zoals ik.
Ik zou bijna zeggen dat ik het neusje van de Zalm ben.
Hahaha!!!

Diederik Samson: “Ik ruik de overwinning!”


Ik geef het toe, de overwinning ruikt goed. Het is best een verslavend geurtje. Maar goed, er is niets mis met genieten van een zwaar bevochten overwinning toch? En ok, we zijn er nog niet. Maar we komen er wel!
De formule die wij gehanteerd hebben is even simpel als doeltreffend: Maak de lucht helder, verspreid geen stank over anderen en gebruik zelf een frisse deo.
Simpel toch?
O ja, en begin al in juni met werk achter de schermen.

Emile Roemer: “De hele zaak stinkt, een beetje.”


Ja kijk. Ik ruik mensen, menselijke emotie, menselijk welzijn en menselijk lijden. Zweet, van arbeiders. De angst, van werklozen. De pijn van zieken en de eenzaamheid van ouderen.
Open geuren, eerlijke geuren. Basis geuren zou ik bijna zeggen.
Daarnaast ben ik Brabander, dus ik ruik graag een goed glas bier, een gehaktbal en warme, zelfgemaakte custardvla.
Voor die bijtende, zure en op de man gespeelde luchtjes ben ik niet zo geschikt.
Ik zie dat dus ook niet aankomen.
En als het besef mij binnendringt dan realiseer ik het mij pas dat de hele zaak een beetje stinkt.

Geert Wilders: “Ik ruik gevaar.”


Gevaarlijke, donkere en stinkende luchten trekken over ons eens zo schone Nederland! De stank van ranzig schapenvlees, de weeë geur van Turks Fruit en de lucht van tienduizenden schoen-loze stinksokken walmt je tegemoet wanneer je door een willekeurige Nederlandse dorpsstraat loopt. Op iedere straathoek de geur van de Islam. Stop de islamisering!
Ik ben zo blij dat er vandaag een frisse westenwind staat meneer!

Alexander Pechthold: “Uiteindelijk gaat het om de geur van het boeket.”


Feitelijk ben ik er een van het soort Jean-Baptiste Grenouille. Ik ruik goed, perfect zelfs. En ik kan feilloos een aantal geuren vermengen tot dé geur die we op dit moment nodig hebben om het tij te keren.
Maar ja.
Het ligt nog steeds niet in het vermogen der kiezers om de geur van een boeket te voorzien.
Men ruikt alleen de individuele bloemen.
Dat is jammer. Een regering is immers altijd een samengesteld boeket.

Sybrand van Haersma Buma: “Er is meer dan de geur van geld!”


Of het nu over groene, rode, paarse of blauwe luchten gaat, iedere lucht heeft de geur van de euro en de dollar. Maar er is meer. Zoals de geur van de moraal. Normen en waarden zijn beslist niet kleur- of geurloos!
Het is jammer maar onafwendbaar dat deze verkiezingen worden beheerst door de kleur en geur van geld. Ook het CDA heeft nog slechts de geur van de ‘Balkenende Norm’.
Wij zullen een aantal jaren nodig hebben om het besef van, en de liefde voor de geur van spruitjes weer terug te brengen in dit land.

Jolande Sap: “In dit huis hangt nog de geur van de vorige leider.”


Tja, en dat is lastig hoor. Niet alleen was de vorige leider een kanjer met een enorme uitstraling, ze rook ook goed. En, waar uitstraling en leiderschap met iemand achter de horizon verdwijnt, de geur blijft nog een tijdje hangen.
Iedereen wilde aan Femke ruiken. En veel mensen willen nog altijd Femke ruiken.
En daar heb ik last van, mag je best weten.
Want ik ben Femke niet. Ik vind al dat gesnuffel aan mij ook helemaal niet zo lekker.

Kees van der Staaij: “Alle geur is God!”


Ja meneer, echt. Alle geur is God! Ik zou het uit willen spreken met Hoofdletters: Alle Geur Is God!
Deuteronomium 4,28: Daar zult u dan andere goden vereren, goden van hout en van steen, door mensen gemaakt, goden die niet kunnen horen en zien, niet eten en niet ruiken.
Nou, dat zegt genoeg, of niet soms?

Marianne Thieme: “De stank van schande!”


Dartelende jonge koeien in de wei, wel eens geroken? Lammetjes in mei, aan de dijk? Groeperende trekvogels in oktober? Zeehonden op het wad in de winter?
Dat is wat ik wil, dat is waar ik voor vecht, dat is hoe het moet zijn.
En om dat te bereiken zal ik niet rusten voor de schandelijke stank van de megastal tot ieders woning is doorgedrongen.
Dwars door de Ambi-Pur heen!!

Arie Slob: “Ik herken de geur van de kans”


Ik ben als een ouderwetse indiaan, een verkenner. Uiteraard ken ik het pad naar de verlossing, maar hier op aarde heeft de goede Heer mij van kwaliteiten voorzien die mij tot een meer dan uitstekend verkenner maken.
Ik ruik de coalitiemogelijkheden als het ware, nog voor de verkiezingen hebben plaatsgevonden.
Mijn neus wordt geroemd.
Mijn naam wordt genoemd.
Ik ben bereid.