Tag: toekomst

Volkswagen über alles

volkswagen

Volkswagen verkocht in Nederland 43.649 auto’s in 2017.  Daarmee is Volkswagen het bestverkopende automerk in Nederland. Net als in de 10 voorgaande jaren. Volkswagen über alles. Wel gek eigenlijk wanneer je bedenkt dat in september 2015 bekend werd dat Volkswagen de kluit op ongekende schaal belazerde.

Volkswagen

Het aandeel Volkswagen in de afgelopen 5 jaar (Bron: Google)

Je zou verwachten dat ‘Dieselgate‘ het merk Volkswagen onherstelbare schade zou hebben toegebracht. Dat is echter niet zo. Natuurlijk, er moesten koppen rollen, de aandelen kelderden en we spraken er schande van. Maar Volkswagen bleef het best verkopende automerk in Nederland. Het roept bij mij de vraag op wat er zou gebeuren wanneer morgen bekend wordt dat McDonnald’s al jaren varkens- en paardenvlees door zijn runderburgers draait. Blijven we dan ook gewoon massaal de McDrive bezoeken? Waarschijnlijk wel.
Tenzij – blijkbaar – de belasting op hamburgers wordt verdubbeld.

Waar ging het ook al weer om?

Volkswagen programmeerde de software in haar diesels zodanig dat deze de omstandigheden van een emissietest konden herkennen. Vervolgens werd tijdens een test in het uitlaatsysteem extra ureum ingespoten waardoor de uitstoot van NOx wordt gereduceerd. In testsituaties voldeed de motor dan aan de gestelde normen, in de praktijk van alle dag werd die norm tot wel 500 maal (!) overschreden. In september 2015 werd dit – met dank aan de ICCT – openbaar en was ‘Dieselgate’ geboren.

Maar, de verkoop van dieselauto’s daalt toch?

dieselverkoop

Bron: ICCT

Zeker. De zure grap is echter dat dit niet komt omdat we met z’n allen zo belazerd zijn. De afname van de verkoop van dieselauto’s in Europa is rechtstreeks verbonden met …… jawel, de portemonnee. Een belangrijke speler in het minder aantrekkelijk maken van de diesel is Frankrijk, maar ook in andere Europese landen is het bezitten en rijden van een diesel kostbaarder geworden. Daarnaast wordt het (oudere) dieselauto’s steeds vaker verboden om in een stad te rijden. Kopenhagen is zelfs van plan om alle nieuwe diesels uit de stad te bannen.
Waar wij, de altijd zo milieu bewuste, klagende en tegen overheden agerende Nederlanders trots in onze Duitse gifgasauto bleven rijden acteerden diezelfde overheden dus wel.

Duitse ‘Gifgasauto’? Nou, nou Berend…

Ja, Duitse Gifgasauto. En niks ‘nou, nou, Berend’. Godwin? Wat jij wil. Maar feit is dat Volkswagen een laboratoriumopstelling had bedacht om te bewijzen dat een Volkswagen Kever Diesel veel schoner is dan een Amerikaanse Ford T200 Diesel en dat die Volkswagen diesel echt niet zo giftig is.
Hoe?
Het plan was om een Volkswagen diesel in een lab te laten ronken en een fietser er naast te zetten. Vervolgens zou diezelfde fietser (mits hij nog leefde neem ik aan) ook naast een Amerikaanse Ford T200 worden gezet. Dat zou ze leren, die critici!

volkswagenOmdat er zelfs bij Volkswagen mensen met enig verstand werken werd hier van afgezien. De test werd niet met mensen, maar met apen uitgevoerd. In een afgesloten hok werden de beesten, onder het genot van een tekenfilm, vier uur lang langzaam vergast. Je gelooft het niet?
Kijk dan vooral ‘Dirty Money‘ op Netflix.

En mocht je komende week in je nieuwe Volkswagen Passat Diesel tevreden langs ‘s herenwegen toeren en je vraagt je af wie die mafkees is die je zo vol onbegrip staat na te staren; grote kans dat ik dat ben.

Het moet anders: De Kleine Vlees Revolutie

kleine vlees revolutie

Het moet anders.
De gedachte dat het anders moet leeft bij mij al tijden.
Maar, liever dan de uitdaging aan te gaan steek ik al jaren mijn kop in het zand. Ik verafschuw de vleesindustrie, ik ben gek op een lekker stukje vlees. Dus ik vermijd de feiten en laat mij telkens opnieuw en tegen beter weten in verleiden door dat goedkope stukje (supermarkt)vlees. Er staat immers een ‘beter leven‘ sticker op de verpakking? Vandaag besloten wij onze kop uit de grond te trekken en ‘het moet anders’ inhoud te geven.
Vandaag begint onze eigen Kleine Vlees Revolutie!

Het waarom

Ik voel geen enkele relatie meer tussen het vlees dat ik eet en het dier dat voor dat stukje vlees gefokt, gevoed en geslacht is. Die relatie voel ik niet omdat ik die relatie niet aan kan. Dat romantische beeld dat ik koester van die koe in de wei die, na een goed leven, uiteindelijk op mijn bord beland is in schril contrast met de beestachtige werkelijkheid achter die aanbieding bij de supermarkt (of keurslager).

Dan is er nog de relatie tussen het stukje vlees dat ik eet en het milieu. Ik zag de documentaire ‘Cowspiracy‘ en was geschokt en verward. Ik ben tegen de bio-industrie, maar wanneer we alle koeien, varkens en kippen lekker buiten willen laten hobbelen dan is er meer land nodig dan de aarde heeft èn  stoten we zoveel broeikasgassen uit dat we zeker weten dat de klimaatverandering onomkeerbaar wordt.

Het feit dat het aantal dieren met een ‘beter leven’ keurmerk is verdubbeld is – hoe cynisch ook – absoluut geen goed nieuws voor mensen. De milieu effecten zijn namelijk rampzalig.

Er is kort gezegd geen verantwoorde manier om vlees te eten. Ik zou er dus eigenlijk mee moeten stoppen, maar dat wil ik niet.
En volgens mij hoeft dat ook niet.

75 Kilo vlees per jaar

De gemiddelde Nederlander eet een ruime 75 kilo vlees per jaar. Een Amerikaan propt een dikke 125 kilo vlees per jaar naar binnen. We eten in Nederland dus per persoon ruim 2 ons vlees per dag. Bedenk daarbij dat er heel wat mensen geen vlees eten (bijvoorbeeld baby’s en vegetariërs) en je kunt dus aannemen dat de echte vleeseter ruim boven die 200 gram per dag komt.
Dat kan – in ieder geval wat mij betreft – best een beetje minder.

Voor hetzelfde geld kan het een beetje minder

En dat bedoel ik letterlijk.
Wij gaan het anders doen. Vanuit de gedachte dat alleen vermindering van de vraag naar vlees echt gaat helpen gaan wij minder vlees eten, maar we gaan niet minder geld uitgeven. We ruilen kwantiteit in tegen kwaliteit.
In onze directe omgeving zijn voldoende slagers die vlees leveren van dieren die verantwoord zijn gefokt, waarvan bekend is waar het dier vandaan komt en waar de slager zijn eigen worst en vleeswaren maakt.
Door minder vlees te eten leveren een bijdrage aan het beperken van milieuschade. Door selectief te zijn in welk vlees we kopen leveren we een bijdrage aan het welzijn van dieren.

Natuurlijk is wat wij doen maar een druppel op de beroemde gloeiende plaat.
Maar die plaat koelt er altijd wel iets van af en gevoelsmatig loop ik iets minder met die plaat voor mijn kop rond.

Afscheid

afscheid rokenIk herinner mij niet
De ontmoeting
Of  de zon ook scheen
Of dat het regende die dag
Ik weet alleen
Hoe jong ik was

Ik herinner mij
Niet zonder jou
In geluk en verdriet
In kracht en in angst
In liefde en seks
En zo jong als ik was

Al wat ik losliet
Jou hield ik vast
Wie ik omarmde
Omarmde jou
En wie mij ook verliet
Jij deed dat niet

Dit is het afscheid
Dat ik nooit vergeet
Niet de dag
Niet het uur
Niet de laatste keer het vuur
En hoe ik je brandend achterliet

(Op 17 december 2017 stak ik, na 46 jaar zware shag, mijn laatste sigaret op)

Geen Peil, mijn stem heb je

GeenPeil

Ja, ik vind wel wat van dingen. En nee, ik geloof niet meer in de politiek. Ik stem zelfs al een jaar of wat niet meer. Kotsmisselijk word ik er van. Politici lijken niet meer gedreven door idealen. Europa en de BV Nederland is alles wat nog belangrijk is. En de enkele partij die nog wel voor de verwezenlijking van idealen strijdt, strijdt niet voor idealen waarin ik mij herken.

Politici hebben geen boodschap aan mij. Politici kneden, vormen en verpakken de eigen boodschap op een manier waarvan zij verwachten dat het de meeste kiezers oplevert. Den Haag is een winkelcentrum waar voor iedere winkeltje de verkopers met luide stem aan het publiek gebakken lucht staan te verkopen. En als je koopt blijkt in de kleine lettertjes van de verkiezingsbeloften te staan dat je op geen enkele garantie kunt terugvallen.

De enorme populariteit van de PVV is voor mij tekenend voor die ontwikkeling. Hoe diep moet je wantrouwen zijn, hoe ernstig moet je geloof in de democratie zijn geschaad en hoe angstig moet je zijn voor het verlies van jouw baan, jouw buurt, jouw belangen, jouw veiligheid en jouw toekomst om te stemmen op een partij die geleid wordt door een dictatoriale man die alleen maar boos is en voor ieder probleem primair een schuldige aanwijst?

‘Populisme’, ook zo’n mooi woord. Kritiek op het huidige establishment is al snel ‘populisme’. Populisme is een ander woord geworden voor ‘domheid’. Tegenwoordig is volgens de politiek alles zo ingewikkeld geworden dat alleen politici nog snappen wat er mis is, wat er aan moet gebeuren en dat wij, het domme volk, het oplossen van die problemen ook vooral aan politici moeten overlaten. Populisme zegt volgens mij meer iets over de impopulariteit van het huidige politieke systeem dan over de domheid van het ‘gewone’ volk.

Ik ben lid geworden van Geen Peil. Daar heb ik een aantal redenen voor. De belangrijkste is wel dat ik een beweging wil ondersteunen die werkelijk iets nieuws bedacht heeft, Niet in idealen, niet in een mooi beschreven partijprogramma, niet in mooie beloftes. Nieuw is de gedachte dat je echt mee kunt doen door jouw vertegenwoordigers te vertellen wat jij wilt dat er gestemd wordt, in plaats dat zij jou breedsprakig uit proberen te leggen waarom er voor jou een bepaalde keuze is gemaakt.
Nieuw is ook de absolute transparantie die wordt betracht. En nieuw is ook de missie om transparant te maken wat er nu allemaal voor ons achter de Haagse muren verborgen blijft.
De politiek moet worden vernieuwd, en Geen Peil is eindelijk een stap in die richting.

Dus, Geen Peil is wel de oplossing? Geen Peil is wel te vertrouwen? Bij Geen Peil kun je je geen vraagtekens zetten?
Wel, ik heb zelf ook nog wel wat vragen. Maar vooralsnog geef ik Geen Peil het voordeel van de twijfel. Voor € 12 ben ik het komende jaar onderdeel van in ieder geval politiek het meest vernieuwende idee dat ik ken. Ik ben lid geworden en ga Geen Peil stemmen.

En ik voel mij in zekere zin aandeelhouder van een kansrijke startup.

De zon grijnst naar mij!

De zon grijnst

De wind giert als een wilde over het Friese land. Wolken dreigen met water. Zelfs in de Trekvaart koppen de golven. De honden rennen voor mij uit alsof in Bolsward de beloning wacht. Ik heb de handen in de zakken van mijn spijkerbroek. Onder mijn muts de TOP2000, Run The World (Girls) van Byoncé.
Het is 2e Kerstdag 2017.

Voor ik de deur uit liep vulde ik de slow cooker en las ik #MijnMoment van Tjarko Rikkerink. Het maakt dat ik terugdenk aan 2009. Na jaren tevergeefs duwen en trekken verkocht ik de inboedel, de klanten en het personeel van mijn bedrijf. Wat over bleef was een lege BV met een enorme schuld. Lastige jaren volgden. Een faillissement, dreigende banken en ziektewet. In 2013 een (niet terechte) claim van de ING. We zouden dat jaar, ter afsluiting van een financieel zware periode, met het gezin naar de USA. Een ruim jaar spaarden we voor die reis. Het spaargeld ging als een soort van depot in de aflossing van het Doorlopende Krediet. Dat scheelde veel rente op de aflossing. En week voor onze vakantie nagelde de ING ons als wanbetaler aan de wand van het BKR. Met trillende benen naar de lokale Rabobank. Fantastische mensen. Maakten het bedrag dat we nodig hadden over naar de betaalrekening en blokkeerde pas daarna verdere opnames.
Nog vier dagen en dan lossen we de laatste euro’s af. Vanaf januari 500 euro minder vaste lasten per maand.

Djeez.

Gisteren met mijn oudste dochter en jongste zoon op bezoek geweest bij mijn oudste zoon. Kerstpakket mee, en mee terug. Mocht niet. Geen eten. Wat wel mocht waren de kaarten en de brieven die in de doos zaten. Ook een brief van M. Hoewel ik toenemend moeite heb om mijn emoties te controleren huil ik eigenlijk nooit. Een traantje, een snik. Daar blijft het wel bij. Gisteren huilde ik echt. Niet van ellende, niet van verdriet, niet van vreugde. Meer uit besef. Ik heb weer vier kinderen. Ik heb een wereldvrouw, ik heb een wereldgezin.

George Michael is dood, Prince is dood, Bowie is dood, mijn broer is dood. De wereld staat in brand.
En met mij gaat het beter dan ooit!

Ik draai om bij Bolsward en loop terug naar Burgwerd. Halverwege de Trekvaart kom ik een dorpsgenoot tegen met zijn hond. Handen diep in de zakken, muts tot over de oren, neus in zijn kraag. Als we elkaar tot op een paar meter genaderd zijn trek ik de pluggen uit mijn oren, steek mijn hand uit, grijp de zijne en wens hem mooie dagen. Hij kijkt verbaast en lacht. Dit had hij niet zien aankomen, zo kent hij mij niet.

De wolken breken even open en de zon grijnst naar mij.
Speciaal naar mij.
En ik?
Ik grijns terug en geef de zon een knipoog.

Wij snappen elkaar. De zon en ik.