Berend Quest

IZZ reclame, erger wordt het niet!

26 november 2021 / Berend Quest / 4 reacties

Na de reclame van Verisure (“Zo kunnen we niet slapen, ik wil dat we een alarm installeren!) dacht ik dat het niet erger kon. Dat het altijd erger kan bewijst IZZ verzekeringen. IZZ verzekeringen bedacht een radiospotje waarin arbeidsethos, emancipatie en het mannelijke rolmodel in één ruk gedegenereerd wordt tot het niveau van de jaren ’50.

Ten eerste

Het is echt verschrikkelijk de achterdeur uit. Een ziektekostenverzekeraar die zegt te geven om jouw gezondheid bedenkt een spotje waar niets anders uit spreekt dan dat het volkomen normaal en legitiem en geaccepteerd is dat je als IC medewerker door alle drukte onbereikbaar bent voor je gezin. En dat het gezin niet beter weet dan je met veel respect en onderdanigheid gevraagd dient te worden ‘of het je wellicht een keer lukt om een avond thuis te komen’, maar, zo niet, ook best.

Het is goddomme 2021! Het is werkelijk schandalig dat medewerkers in de zorg blijkbaar hun gezin in de steek moeten laten omdat het niet lukt om de IC achter te laten. Juist jouw zorgverzekeraar zou daartegen in verzet moeten gaan. Te veel stress en druk op werk leidt tot uitval en ongezondheid. Dat wil je toch niet? Als verzekeraar?!

Ten tweede

Welke zelfstandige, geëmancipeerde vrouw gaat anno 2021 de halve dag onderdanig aan de telefoon hangen om te vragen of mannie nog thuis denkt te komen deze dag? Om een filmpje te kijken? Of zo. Met de groeten van ‘ons’, want er lopen blijkbaar ook nog kinderen rond. Kinderen die een papa hebben die overdag in mensen, en zondags het vlees thuis snijdt? Als het tenminste lukt hoor, want hij moet maar even zien. En, om het feest compleet te maken de afsluitende vraag: “Maar ehh, denk je wel goed om jezelf?”
Aaaarchhh!!!!

Ten derde

Is het niet een bijna schizofrene gewaarwording dat juist een zorgverzekeraar voor zorgmedewerkers de huidige pandemie gebruikt om hun producten aan te prijzen? Sterker, het is niet eens de pandemie zelf die wordt gebruikt, maar meer nog de enorm ongezonde werkomstandigheden van zorgmedewerkers als gevolg van die pandemie!

Alsof de firma Heineken je goedkoop bier aanbiedt omdat je hele salaris deze maand weer in de kroeg is achtergebleven.
Walgelijk.

Geef voetballers een stadionverbod!

8 november 2021 / Berend Quest / Geen reacties

‘Het zijn maar een paar hooligans die de boel verzieken bij het voetbal!’ ‘Het gaat niet om supporters, het zijn gewoon criminelen!’ ‘Levenslange stadionverboden die gasten!!’ Je kent de meningen wel, en misschien ben je zelf ook wel een soortgelijke mening toegedaan. Ik kijk er anders tegen aan. Begin eerst eens met een aantal voetballers en/of trainers een stadionverbod te geven. Pak het probleem bij de wortels aan, en houd op met het snoeien van de takken.

Ik ken geen andere sport waar de deelnemers zulke aanstellerige, jankende, over de grond kronkelende kleuters zijn als binnen het voetbal. Voetballers hebben ook geen enkel respect voor het gezag. Klagen, schreeuwen, dreigen en dreinen naar de scheids is de standaard. Een duw of een schop krijgen? Hoppa!! Kop tegen kop staan als uitdaging tot een duel op leven en dood. Wegwerpgebaar van de tegenstander? Liggen, kermen van de pijn, want, hij sloeg mij bijna dood!!!
Schijtziek word ik van die gasten.

Ook coaches en trainers kunnen er wat van. Afgelopen weekeinde werd op camera vastgelegd hoe de coach van ADO, Fraser, zijn keeper oproept een blessure te veinzen zodat hij wat zaakjes kon rechtzetten. Bijna wekelijks krijgen coaches gele of rode kaarten omdat zij het spel proberen te beïnvloeden met een hoop misbaar richting de officials. Zaterdag stond ik te kijken bij een jeugdwedstrijd in Roden. Jochies van een jaar of veertien, niveautje krentenbol. Een grensrechter die tegen de keeper sist: “Tijd, tijd, tijd!!” Het jochie moet dus de bal heel langzaam ophalen, want, ze staan voor.
Ik ben weggelopen. Wat een waanzin.

Geef ze een stadionverbod, die schoppers, kopstoters, aanstellers, klagers, jankers, tijdrekkers, schreeuwers en simulanten. Als voetballers opgevoed worden, zal het publiek zich ook gaan gedragen, is mijn overtuiging.

Je krijgt het publiek dat je verdient. Het voetbal, de voetballers geven het voorbeeld. Voetbal lijdt aan een verziekte cultuur. ‘Het hoort bij het spel, het is de adrenaline, het is gezonde spanning, het is scherpte.’ Het gaat er bij mij niet in. Op het veld mag alles onder de noemer ‘het hoort bij het spel’, en het publiek dient zich te gedragen als voorbeeldige burgers.
Dat geloof je toch zelf niet?

Voor een ieder die het niet met mij eens is: Ga eens bij een rugby wedstrijd kijken. Kijk naar het gedrag van de spelers, de coach en de scheidsrechter. En zie hoe het publiek zich gedraagt.

Ik geloof er geen zak van!

25 oktober 2021 / Berend Quest / Geen reacties

Meer en meer trek ik in twijfel wat mij wordt voorgespiegeld via de media. Het maakt ook niet meer uit of het de ‘onafhankelijke’ journalistiek is, politici, ambtenaren of de inderhaast zelfbenoemde ‘deskundigen zijn’. Steeds vaker – en nadrukkelijker – hoor ik mijzelf denken: “Ik geloof er geen zak van!”

Er is geen geld

Nog nooit, echt nog nooit heb ik gemeentelijke, provinciale of landelijke bestuurders horen zeggen dat er geld genoeg is. ‘Er is geen geld’, is de Pavlov reactie op ieder initiatief, elk idee en iedere noodkreet die vanuit de burger een overheid bereikt. ‘Uitstekend idee! Maar, er is geen geld.’ ‘Wat een mooi initiatief! Jammer dat er geen geld is.’ ‘We voelen met u mee, we doen wat we kunnen. We zijn met handen gebonden, want er is geen geld.’
De ouderenzorg, de jeugdzorg, de psychiatrie en de reguliere zorg; alles is kapot bezuinigd. Want ‘er is geen geld’.
Flikker toch godverdomme op!!!!

Er is heel, heel, heel veel geld!

De laatste twee jaar worden de miljarden, als ware het velletjes toiletpapier, van de rol afgetrokken. Vadertje en moedertje staat trokken reeds (stand per 1 juni 2021) 76 miljard (dat is 76.000.000.000!!) euro uit ter bestrijding van de corona crisis.
De gasprijs gaat omhoog en de overheid trekt 3,2 miljard euro van de rol ter compensatie. ‘Effe gau, gau’, zeg maar. En daarvan is 1 miljard(!!!) nog eens bestemd voor mensen die helemaal geen verhoging van de gasprijs hoeven te vrezen.
Ga toch weg met je ‘er is geen geld’.

De economie herstelt zich bovenverwachting goed

O ja? Nu ben ik geen econoom, maar persoonlijk geloof ik daar geen zak van. Al anderhalf jaar wordt er in dit land op de – blijkbaar diepe – zakken van de staat geleefd. Dat geld moet een keer terug, de vraag is hoe en wie dit gaat betalen. Ruim 13.000 bedrijven die steun kregen, hebben inmiddels de deuren al gesloten. Volgens het CBS is de verwachting dat zeven van de tien bedrijven die loonsteun hebben ontvangen dit (deels) moeten terugbetalen.
Het komt op mij allemaal over als een volgende zeepbel.

Vier ton? Voor een arbeiders-tussen-woninkje? Tja.

Daar geloof ook ik dus ook geen zak van! Over zeepbellen gesproken. We zijn zo godvergeten doof voor waarschuwingen. Geld is nu (nu, dus) bijna gratis. Er worden bedragen voor huizen neergeteld waar je bijna duizelig van wordt. Mensen steken zich voor vele tonnen in de schuld. Kan makkelijk, want tien jaar vaste – super lage rente en hypotheekaftrek en goeie baan. Mooi man. Wacht maar even. Tien jaar is niets. En al heb jij 10 jaar lage rente, als de rente binnen die tien jaar stijgt ben je de Sjaak. Want dan is jouw woning onverkoopbaar geworden, en bouw je dus aan een negatief eigen vermogen. Laat ik nog even buiten beschouwing dat ik geen zak geloof van die jubelstemming over de ontwikkeling van onze economie.
Zijn we nu echt de laatste crisis al weer vergeten?

Toeslagenaffaire en ‘heel ingewikkeld’

Donder op! Weg! Ksjttt!! Dat geloof je toch zelf niet?? Binnen een maand wordt besloten dat je 400 euri compensatie krijgt voor de energielasten. Lockdown? We storten eerst geld en dan zien we later wel of het terecht was. Toeslagen?? Ehh.. nou, dat gaat even duren. Want het is complex, ingewikkeld, moeilijk en lastig. En, het moet wel heel secuur worden uitgezocht.
Ik ben toch niet de enige die daar geen zak van geloofd?

Verder nog iets Quest?

Ja. Het zo genaamde ‘onafhankelijk onderzoek’. Wat een kul is dat toch. Ben je tegen de EU? Huur een onderzoeksbureau in en je krijgt een rapport dat het lidmaatschap ons 6 miljard per jaar kost. Ben je voorstander van de EU? Dan huur je een onderzoeksbureau in en krijg je een rapport dat de EU ons 6 miljard per jaar oplevert.

O ja. Elektrische auto’s zijn geen oplossing voor welk probleem dan ook.

Hechting

8 oktober 2021 / Berend Quest / Geen reacties

Eén van de kenmerken van mijn ouder worden is dat ik aan de meest inwisselbare zaken steeds meer ga hechten. Deze week keek ik met schrik naar mijn kleine, leren portemonneetje. Die fijne, kleine rakker wordt wat sleets. Wat als er een gat in komt? Wat als het ritsje stuk gaat? Ik ben er blijkbaar nogal aan gehecht geraakt.

Het gebeurt mij niet alleen met een portemonnee. Het zijn ook de pannen, mijn messen, telefoon, chromebook en allerlei andere gebruiksvoorwerpen die massaal worden aangeschaft en weer worden vervangen waar ik mij steeds meer aan lijk te hechten. Ik haat het idee afscheid te moeten nemen en weer op zoek te moeten naar een passende vervanging. Daar waar de economie meer en meer afhankelijk is van de inwisselbaarheid van alles, krijg ik steeds meer moeite afscheid te nemen.

Ook in meer essentiële relaties gebeurt mij dat meer en meer. Ik kan echt sentimenteel worden bij de gedachte afscheid van mijn grote liefde te moeten nemen. Ook na bijna 20 jaar lief en leed te hebben gedeeld. Goed, ze is niet meer de jongste. En, ok, haar lijnen zijn misschien niet meer om opgewonden van te raken, maar toch. Inruilen voor een jonger exemplaar? Ik moet er echt niet aan denken.

Ik koester haar dan ook. Regelmatig geef ik haar een beurt. Ik was en vertroetel haar. Ik zorg dat ze niets te kort komt door haar alleen te voeden met het beste wat er op de markt is. Ik fluister lieve woordjes wanneer haar warmte mij beschermt tegen de vrieskou. Ik streel regelmatig al haar welvingen en bevoel wanneer ik maar kan haar stevige, edoch zachte knoppen, kieren en gleuven.

Maar goed. Diep in mijn hart weet ik natuurlijk ook wel dat ook voor een Volvo 450.000 kilometer betekent dat het einde langzaam in zicht komt.

Irritant

27 mei 2021 / Berend Quest / Geen reacties

Uien in een netje. Mensen die een kwartier in de rij staan bij de slager en als ze dan eindelijk aan de beurt zijn niet verder komen dan: “Ehhh… ja…ehmmm…” Lipjes die van het tomatenpuree blikje breken. Vuilniszakken die niet open willen. Grijzende moraalridders die met 100 km per uur een auto inhalen die 99,999 km per uur rijdt. Verpakkingen, in het algemeen. Mannen met rode corduroy ribbroeken. Fietsen op de markt. Zonneklep Brillen. Makelaars. Een ‘stukje’ (hulpverlening, behandeling, ondersteuning, meedenken, maatwerk enzovoort, enzovoort..). De enige pinautomaat in de stad die buiten werking is. Racefietsers die elkaar van 50 cm afstand toeschreeuwen. Bazen die hun hond niet snappen. Familie in het algemeen, familieaangelegenheden in het bijzonder. Verjaarsbezoek. In je nek hijgend winkelpersoneel. Na een bezoek toeterend wegrijden. ‘Vandaag besteld, morgen in huis’. Corona Wappies. Verkeersborden. Met een hartaanval opgenomen gereformeerde wetenschap ontkenners. Natte krant. Bekende Nederlanders waarvan je nog nooit gehoord hebt. Die lul die wel de staatsloterij wint. Mijn broer. Op de vloer gevallen boterham met pindakaas. Hazes jr. Spiegelbeeld aanbidders in de sportschool.Op je hakkentrappers. Puberkinderen, van een ander. Bellen met de telefoon op de speaker. Mensen die hun ziekte zijn . Activistische Veganisten. Complot Denkers. Goedkope gekookte ei-pellers in een vergadering. ‘Ja. Nou, dhus..’ Gronings dialect. Vergaderingen in het gangpad van de supermarkt. Diaree. Kat in je kruidentuin. Darten. Gebarentolk. Managementkleuren. Mensen die te laat komen. Open bruggen en deuren. Doelpunten die vallen als jij op de wc zit. Sigrid Kaag als de Messias. Haren, die niet van jou zijn. Ziekenhuispersoneel dat praat en niet luistert. Auto’s voor een winkel. Pizzabezorgers in een Caddy. Jachten met een partytent. Caravans, als ze niet op een camping staan. Zwemmers met droog haar. Tot snot gekookte spruiten. Karnemelk. Mensen die zeggen dat ik mij niet zo moet ergeren.