Tag: massa

Voor mij hét woord van 2012.
En nee, ik refereer daarmee niet aan die zo genaamde financiële crisis, daar geloof ik niet meer in. We kopen dit jaar gewoon weer meer vuurwerk, we trekken opnieuw meer flappen uit de tap om door een luikje aan een paar plaatjesdraaiers te geven en we gaan weer massaal op kerstvakantie.

Nee, 2012 staat voor mij in het teken van die andere crisis.
Ons leven speelt zich zo langzamerhand af in voorspelbare ‘formats’. Dat is pas crisis!
Of het nu het nieuws of de eerste de beste televisieshow is, alles wordt ons gepresenteerd op basis van minutieus vastgelegde en even voorspelbare ‘draaiboeken’. Het NOS nieuws is een ‘format’ waarbij de inhoud aan het format wordt aangepast. Er bestaat bijvoorbeeld niet zoiets als ‘geen nieuws’. 10 Rampen, of geen rampen; het ‘nieuws’ duurt 20 minuten. Al moet het 15 minuten gaan over een niet overstroomde rivier in een dorp dat niet werd geëvacueerd en waarvan de bewoners zich niet door het water bedreigd voelen.
Er is nog altijd een Jeroen Wollaars om verslag ter plaatse te doen.

Na honderdmiljoen afleveringen van Boer zoekt Vrouw komt SBS dit jaar met ‘De speld in de Hooiberg‘ – waarin een boer een vrouw zoekt – en wat al snel bekend zal zijn als ‘DSIDH’, want zo werkt dat.
Succes moet worden herhaald en gekopieerd, tot niemand er meer naar kijkt.

Na Idols, The Voice of Holland, The Voice Kids, The X-Factor, Holland Got Talent en wat er al niet meer aan ellende langs getrokken is krijgen we nu, godbetert, ‘Bloed Zweet & Tranen‘ (BZT) met de erven Hazes. Talentenshows verkopen, dus we verkopen talentenshows. Tot het je strot uitkomt!

Serious Request levert geld op, dus zoeken we doelen. Al moeten we doorgaan tot het niveau afgedankte huisdieren met een tekort aan vitamine-b in de sloppenwijken van zuid Mali!

Er wordt een grensrechter doodgeschopt. Dus roept de PVV dat het een ‘Marokkanen probleem‘is. Dus plengen hypocriete voetbalbobo’s massaal tranen. Dus we organiseren een stille tocht. En dus gaat het betaalde voetbal gewoon door.
Allemaal even voorspelbaar als de homohaat van de Paus.

Ik heb een moord, een ongeluk of een overval gezien, dus ik ben slachtoffer en ik kom op televisie. Dat hoort zo. Al is het maar bij TV-Sneek-Bloemenwijk. En als ik geen slachtoffer ben, dan ben ik toch minstens ‘nabestaande’ of ‘kennis‘. Of ‘vriend van’.
Iedereen een passend format.

Een levensmoede bultrug op een zandplaat? Hoppa, tentenkampen opzetten, het dier een naam geven – maakt het veel persoonlijker joh – en ‘specialisten’ voor de camera trekken. Nationaal meeleven, nationaal rouwen en nationaal mee-schreeuwen. En dan een rel, uiteraard. Want onze zeebeestenknuffelaar Lenie weet wél hoe je ‘onze’ Johannes had kunnen redden, en Naturalis was alleen geïnteresseerd in het skelet. Dus smijten wij met zoute modder.
En met het draaiboek in de hand wordt gewacht op de volgende walvis, dolfijn, schildpad of wat voor beest dan ook. Als het maar aanspoelt.
Want succes vraagt om een vervolg.

Eén jongmens dat zichzelf van het leven beroofd omdat hij gepest werd, dat schreeuwt om een tweede.
Dat we de oorzaak van de zelfdoding daarbij grotendeels zelf invullen, doet niet ter zake.
Het format is geboren: kind + suïcide = pesten.

Mocht je nog zoeken naar een ‘goed voornemen’ voor 2013: Fuck dan de Format!