Categorie: Humor

We hebben maar één doel vandaag! Winnen!

10 maart 2010 / / Geen reacties

Nee, Berend neemt niet veel serieus. Maar zo af en toe laat hij zich gaan. Dan neemt hij zijn taak zeer serieus, ja bijna zwaar op.

Al dagen zat hij te ploeteren. Het telefoontje was op maandagavond gekomen. Of hij het eerste wilde coachen zaterdag. De eigen coach was ziek, de trainer was voor dringende zaken elders (waarschijnlijk in het buitenland voor het bijscholen van het nationale elftal van Oezbekistan, zo dacht Berend), en, mede vanwege zijn bestuurlijke kwaliteiten, algemene voetbalkennis, deelname aan de scheidsrechteropleiding van de KNVB maar in het bijzonder naar later bleek, omdat men niemand anders bereid had gevonden was hij, Berend Quest gevraagd het eerste team zaterdag naar de overwinning te leiden.

Dus was het ploeteren. Analyseren. Beelden bestuderen. Boeken lezen en namen uit het hoofd leren.
Gaastra, de blonde reus, stond in het doel. Dat stond vast. Verder had hij een lijst van defensieve spelers, middenvelders en pure aanvallers. Berend schoof met spelers, met posities en met spel varianten.
Donderdagavond bekeek hij nog even een training, strak in het pak uiteraard.
Na de training de kantine in, om tot middernacht kwaliteiten, zwaktes en blessureleed in kaart te krijgen.
Vrijdags sliep Berend niet.
Hij was te onrustig, te gespannen, te bezeten van die wedstrijd, de volgende dag.

Zaterdagochtend om half vijf, het was nog volkomen stil in Burgwerd, brandde er alleen licht in huize Quest. Terwijl buiten de eerste vogels voorzichtig een poging deden wakker te worden liep Berend Quest reeds, op voetbalschoenen, in trainingspak en met pet, door de tuin te drentelen.
‘Het gras voelen’, noemde hij dat. Hij snoof hard in de bijna bevroren lucht. Een witte condens damp verliet zijn neusgaten.
‘We gaan het doen!!’, siste er uit zijn mondhoeken. Waarna hij zich naar binnen begaf voor de eerste van een lange reeks sterke bakken koffie. Eten lukte hem niet.

Eindelijk, half elf.
Nog een half uur en de wedstrijd zou beginnen.
Berend stapte met veel autoriteit de kleedkamer binnen. Daar zaten ze. Zijn mannen. Zijn bikkels. Zijn kerels van stavast!
‘Mannen!!”, bulderde de stem van Coach Berend Quest. ‘Ik hoef jullie niet te zeggen wat er op het spel staat! Het is de overwinning, en niets dan de overwinning!! Ik verwacht volledige en absolute inzet! Vechten! Er is maar één doel vandaag: het doel van Blauw-Wit!! Ben ik duidelijk!’
‘Ja trainer!’, klonk het gedisciplineerd in koor.

‘Mooi!’, riep trainer Quest.
‘Zijn er nog vragen?’
‘Ja meneer’, sprak de midvoor Johan Pietersma (Een briljant talent!).
‘Ik zit nu al een jaar in F1, weet u ook wanneer ik naar de E-tjes mag? Want ik wordt morgen al negen!’

Komt een hond bij de dokter

7 maart 2010 / / 1 reactie

Deze gastcolumn is verzorgd door Bob. Bob is een Friese Stabij, 1,5 jaar oud en in het dagelijks leven druktemaker, hazenjager en knuffelaar van professie. Bob is vriendelijk opgevoed en luistert derhalve nergens naar.

Ja, ja beste ‘bazen en bazinnen’.
Het kan verkeren. Al anderhalf jaar wordt er tegen mij aan geroepen. ‘Bob gaat zit doen, Bob gaat kak doen, Bob doe dit, Bob laat dat!’
Ik verdom het meestal. Je gaat zelf die stok maar halen, je gaat zelf maar in een park kakken, je gaat zelf maar zitten.
En nog es wat, als ik het lekker vind om me in de eendenstront te wentelen, dan is dat mijn zaak!

Ik ben een Friese Stabij, en een trotse! Dus; ik ga achter watervogels aan, eet graag verse haas en ben dol op lamswol. Kindertekeningen, een vieze onderbroek of een stinkende voetbalschoen; ik vind het allemaal veel smakelijker dan die verantwoorde droge brokken die mij voorgeschoteld worden.

En nog eens wat. Wanneer jullie het irritant vinden dat ik blaf, schaf die deurbel dan af! Nodig geen strangers uit! Ga dan zelf de post halen in plaats van dat bruin-oranje mannetje iedere dag weer in mijn territorium toe te laten!
Wraf! Zo, steek die maar in je zak.

Die Berend Quest kan het verder ook vergeten.
Ik denk, het is lente. Ik denk, het is mooi weer. Ik denk, laat ik mij eens van mijn goede kant laten zien op deze mooie dag. Dus wat doet Bob? Bob geeft ongevraagd een poot. Snapt iemand dat? Nee, uiteraard niet! Want niemand riep: ‘Bob, doet poot geven!’
Oke, het was misschien wat minder slim om die poot onder het lopen omhoog te houden, maar dat was extra. Als bewijs van mijn genialiteit!

Denk je dat hij trots was, die Quest?
Nee hoor! Hup, in de auto, naar de dokter.
‘Nee!!’, riep ik nog. Maar, eigenwijs die gasten! Vooral samen, Berend, mevrouw Berend en dokter Bernard, de dieren ‘arts’. Na hevig verzet tegen onnodige onderzoeken spoten die gasten mij gewoon plat!

En nu, nadat ik misselijk uit mijn comateuze toestand ben bijgekomen, nu is iedereen ineens zo lief voor mij. ‘Kom maar Bob, kom maar lieverd, gaat het schat?’
Gadverdarrie. Schijnheiligerds.
Mensen, ik vertrouw ze niet.

Komt een hond bij de dokter heet dit stukje, maar dat heeft die Quest verzonnen hoor.
Mijn titel keurde hij af, die zot.
De titel had moeten zijn:
Er moet nodig een baas naar de dokter! Wraf!

Fijn spelen in het Urkerbos

27 februari 2010 / / 1 reactie

GSL. Gereformeerd Spelen en Leren. Het themapark moet volgend voorjaar (2011) verschijnen in het Urkerbos. Afgelopen maandag ging de eerste spa de grond in. Vertelt ons Op Urk. Het enige nieuwsblad met oprecht, eerlijk en christelijk nieuws.

Het was doodstil in de vergaderzaal van buurthuis ‘Gods Plan’. Dominee Droogfiets had gesproken. En een ieder die de dominee een beetje kent houdt dan zijn mond. Niet haar mond, want Dominee Droogfiets spreekt nooit op vergaderingen waar vrouwen iets mogen zeggen. Of homo’s. Of Moslims.
Eigenlijk spreekt Dominee Droogfiets helemaal nooit. Dominee Droogfiets beperkt zich tot de preek.
De laatste woorden van Dominee Droogfiets echoden nog na in de door inteelt beperkte en ietwat zompige hersenen van de aanwezige Urker raadsleden en toegestroomde mannelijke bevolking.

‘Het Urkerbos, gelovigen, zal uit den asch herrijzen! Niet langer zullen verdwaalde moordenaars, anusgravers, piemelzuigers en borstengrijpers zich aan hunner zondigen lusten vergrijpen in het aanzien van onze God den Vader aller Urker Gereformeerden! Neen, nochtans vanaf 2011 zal er slechts GSL tussen den braamboschages en bomen gepraktiseerd worden zullen moeten gedaan, uitgevoerd en gepleegd worden! Amen, amen amen!’

Bertus Pasterkamp was zo verrukt dat hij zachtjes begon te applaudisseren. Spoedig volgde Jan Bos zijn voorbeeld. Daarna Piet Bos, en Jan Bos junior. Binnen enkele seconden barstte de gehele zaal in een ovationeel applaus uit.
Het was weer een briljante opdracht die Dominee Droogfiets van Onze Lieve Heer had mogen ontvangen. ‘GSL! GSL! GSL!’, klonk het ritmisch door de zaal.
Dominee Droogfiets vouwde zijn handen en dankte den Heer.

Den Heere God had dan niet toegestaan dat Urk opnieuw zou worden afgescheiden van het vasteland, het vasteland waar de zondaars leven, maar, Den Lieve en Zaligen Heer was hem, en de gemeenschap wel tegemoet gekomen.
Nog een jaar. Nog één jaar en Urk zou de schande van het Urkerbos eens en voor altijd wegpoetsen. Met onvervalste bijbel gerichte, streng in de leer zijnde en vooral christelijke activiteiten in plaats van al die smeerlappraktijken waarmee het Urkerbos zich in de voorgaande jaren geprofileerd had.
Hij keek nog eens naar het handgeschreven briefje met het concept programma van het GSL thema park en zag dat het goed was.
Een slogan had hij ook al:

‘Wij steken de Boodschap niet onder stoelen of banken, maar recht in uw hart’

Hoe vaak neukt de Homofiele bruin-geel gestreepte Bidlipsalamander?

10 februari 2010 / / Geen reacties

Bericht in De Standaard: BRUSSEL – Belgische homo’s hebben gemiddeld 118 keer per jaar seks. Dat blijkt uit een onderzoek van de vakgroep Huisartsgeneeskunde van de Vrije Universiteit Brussel. Dit ligt een stuk lager dan het Hongaarse gemiddelde van 150 keer per jaar. Bovendien was er bij de Hongaarse mannen geen vermindering van de seksuele activiteit met het ouder worden.

Graaijer, Grijper en Schraaper (bekend van onder andere Het oortje van van Gogh,  en Boris Boef Braver en het onderzoek naar Vrouwen en Sex) onderzochten in opdracht van de Stichting Sex Onder en Tussen Dieren (SOTD)  het sexuele gedrag van de homofiele bruin-geel gestreepte Bidlipsalamander.

De presentatie van de resultaten was nog niet begonnen. De zaal was al wel vol gestroomd met leden en donateurs, de beamer stond al enige tijd te snorren, maar ons onderzoeksteam zat nog in de bestuurskamer.

‘Ik wilde voor wij beginnen toch nog even wat vragen als dat mag’, begon stichting directeur Amalie Greutjens. De drie heren knikten simultaan, het mocht. ‘Voorafgaand aan de opdracht die de stichting aan u heeft verstrekt hebben wij, samen met u, een begroting gemaakt van de te verwachten kosten. U heeft toen een bedrag genoemd van ongeveer € 1100. Gisteren viel de rekening bij ons in de bus, en ik moet zeggen. Ik ben toch redelijk geschrokken.’ Hierna viel er een stilte.
‘En uw vraag is precies?’, vroeg Graaijer. ‘Nou’, ging Amalie verder, ‘De factuur vertelt mij dat de totale kosten zijn opgelopen tot € 234.159,34! Hoe kunnen de kosten nu zo uit de hand lopen?’
‘We zouden het voor u kunnen onderzoeken’, grapte Schraaper.

Omdat niemand moest lachen greep Grijper in: ‘Mevrouw Greuntjes, u vroeg ons een onderzoek te plegen en dat hebben wij serieus genomen. De onderzoeksvraag bleek echter zo breed te zijn dat wij, om u van de juiste data te kunnen  voorzien, veel onvoorziene kosten hebben moeten maken.’ ‘U vroeg ons de frequentie van het sexuele contact tussen homofiele bruin-geel gestreepte Bidlipsalamanders te onderzoeken’, ging Grijper verder. ‘Maar gaandeweg werd het al snel duidelijk dat dit geen eenvoudige vraag was. Wist u bijvoorbeeld dat de jonge bruin-geel gestreepte Bidlipsalamander het veel vaker doet dan de wat oudere bruin-geel gestreepte Bidlipsalamander. En dat leeftijdsdeterminatie van bruin-geel gestreepte Bidlipsalamanders nog in de kinderschoenen staat?’ ‘Tsja, en dan blijkt tijdens het onderzoek dat de bruin-geel gestreepte Bidlipsalamander niet alleen in Nederland voorkomt, maar ook in Hongarije!’, viel Schraaper hem bij. ‘En u begrijpt, zonder gedegen onderzoek is er geen sprake van een onderzoek!’, vulde Grijper aan. ‘Dus, hoppa, konden wij weer naar Hongarije!’
‘En dan de bruin-geel gestreepte Bidlipsalamander zelf’, begon Grijper. ‘Het mannetje van de bruin-geel gestreepte Bidlipsalamander heeft maar een heel, heel  klein piemelemoosje, nauwelijks waar te nemen. En de vrouwtjes van de bruin-geel gestreepte Bidlipsalamander heeft geen vagina, maar een vaginaadje; tjonge wat een minispleetje is dat. Dus als wij al twee groen-geel..’ ‘Bruin’, viel Amalie hem in de rede. ‘O, sorry. Ik bedoel natuurlijk als wij al twee bruin- gestreepte Bidlipsalamanders, die zo u weet zeer schuw zijn, op heterdaad en tijdens de daad konden betrappen, dan kostte het ons een halve dag om te bepalen uit welke geslachten dit koppel was opgebouwd.’
‘Wij bedoelen maar aan te geven dat wij als onderzoeksbureau het allemaal wel mee vinden vallen, qua kosten’, vatte Grijper kort samen.
Amalie Greuntjes zuchtte eens diep en pakte haar aantekeningenblok, opende de deur en vroeg aan de heren of zij klaar waren de resultaten te presenteren. ‘Oh, wel zeker!’, riepen zijn gedrieën in koor.

‘Waarom wil iemand het eigenlijk weten?’, vroeg Schraaper aan Amalie Greuntjes terwijl zij gezamenlijk door de gang in de richting van het auditorium liepen. ‘Wat?’, vroeg Amalie.
‘Hoe vaak een homofiele bruin-geel gestreepte Bidlipsalamander sex heeft.’
Amalie zweeg.

Vrouwen slapen en seksen het liefst op hun vrije morgen?

13 januari 2010 / / 2 reacties
Dat meldt althans nu.nl. Maar die referen dan ook aan een onderzoek van Kien Onderzoek. Onderzoeksbureau Graaijer, Grijper en Schraaper komen met hele ander resultaten!
Graaijer, Grijper en Schraaper (bekend van onder andere Het oortje van van Gogh,  en Boris Boef Braver) interviewden vrouwen naar hun favoriete bezigheden in vrije ochtenden en kwamen tot de volgende conclusie.
Vrouwen doen het liefst helemaal niets op hun vrije ochtend (80%)
Hierbij een aantal antwoorden van de vrouwen die op de ochtend van het onderzoek de deur open deden:
  1. ‘Rot op man, ik ben vrij vanmorgen!’ (160x)
  2. ‘Gadverdamme, vuile vetklep!!’ (20x)
  3. ‘Heb ik wat besteld? Nee?? Dan heb ik het ook niet nodig!’ (3x)
  4. ‘Je moet je pillen eens innemen klootzak!’ (2x)
  5. ‘Mijn man is thuis hoor, engerd!’ (2x)
  6. ‘Wil je soms pepperspray in je ogen, vuile viezerik!!’ (1x)
  7. ‘Zal ik de honden is op je loslaten smerige potloodventer dat je der bent!’ (2x)
  8. ‘WAT ZEG JE? WAT ZEG JE? WAT ZEG JE? WACHT EFFE, DOE IK MIJN HOORTOESTEL EVEN IN!!! (1x)
  9. De deur dicht smijten (9x)
De vraag die gesteld werd door Schraaper luidde: ‘Goedemorgen mevrouw, u bent vrij zie ik. Heeft u soms zin in sex?’
(Dat hij daarbij zijn in paraatheid verkerende geslacht liet zien heeft wellicht de antwoorden iets beïnvloed)