Dag: 10 mei 2011

Extreme sporters zijn dwangmatige idioten

Ook op 1e kerstdag om half acht ‘s morgens moet ik de honden uitlaten. Het is niet leuk, ik moet er uit en de hele wereld slaapt nog. Nou ja, de hele wereld, bijna de hele wereld. Er is altijd wel een idioot in beeld die op 1e kerstdag, om half acht in de ochtend aan het hardlopen is, of aan het steppen, of aan het fietsen.
Wat bezielt die mensen toch, denk ik dan.
Je bent vrij, je mag uitslapen, je hebt een thuis, gezin, vriend, vrouw, vriendin of desnoods een kat. Of gewoon een lekker warm bed. Wat maakt nou dat je op deze feestdag ‘s morgens vroeg met je kloten in de vrieskou moet gaan trainen?
Get. A. Life. Idioot!!!

‘Ik vind dat lekker’, hoor je wel. Nou, ik vind jou er helemaal niet lekker uitzien, denk ik dan vaak. Met je uitgebeende kop, je diepliggende holle ogen en je ongezond pezige lijf. Trek die fanatieke hardlopers en fietsers, steppers en trimmers een sjofele jas aan, veeg wat prut in hun haar en zet ze in het Centraal Station te Amsterdam.
Wedden dat ze als overlast veroorzakende junks het station uitgejaagd worden?
Ksssttt!! Gaat. Weg. Zwerver!

Kerstontbijtje al gehad?
‘Nee, ‘s morgens eet ik altijd een bord of 12 Brinta. Dat is namelijk heel gezond, verteert gemakkelijk en is de perfecte brandstof!’ Ja, benzine! Is ook prima brandstof. Maar ik neem toch liever een Cola light.
Borden Brinta wegslempen omdat het goede brandstof is. Doe toch normaal!
Ga wat lekkers eten. Tik een eitje, bak een croissantje. Pers een sinaasappeltje uit. Rooster een broodje, met een mooi geaderd kaasje. Besmeer alles vooral met zachte, verse grasboter!
‘Nee, daar kan mijn buik niet tegen, en bovendien, daar kan ik geen 80 kilometer mee steppen hoor, dan verzuur ik.
Dan ver-zuur je?

Nee, de triatleet, de lange-afstand-stepper, de marathon schaatser en alle andere kilometer vreters gebruiken geen drugs. Alcohol en tabak? Bah. Verslavend en je krijgt er allemaal kankers van!
Voedingsupplementen en vitaminepreparaten. Desnoods je eigen ochtendzeik drinken. Dat is verantwoord, gezond en ongevaarlijk.
Niks geen enge drugs.
Gewoon, lopen, fietsen, zwemmen, schaatsen en steppen tot de lichaamseigen morfine jouw hoofd helemaal vrij maakt. Doorgaan tot aan het punt waarop je geen pijn meer kent. Tot je je gelukkig waant, je de eenzaamheid achterlaat en je de beknelling van het dagelijkse werk, de sleur van je huwelijk en de teleurstellingen van het leven niet meer voelt.
Tot de dood er op volgt desnoods.

Een gereformeerde ouderling zal door blijven bidden tot hij het geloof verliest. Een crackhoer zal voor een tientje onveilig een corpulente viezerik blijven pijpen tot zij haar verslaving overwint.
En een wielrenner zal áltijd blijven doorfietsen, tot iemand hem het fietsen belet.

Vreselijke Dialogen: Weekje weg

– Hè, hè. Mooi. Dag huis! Tot over een week.
– Wacht even hoor, we hebben alles?
– Ja, dat denk ik wel.
– Dat denk je wel?
– Ja, dat denk ik wel.
– Maar je weet het niet zeker?
– Zo bedoel ik het niet, ik bedoel gewoon dat ik denk dat we alles hebben.
– Maar je weet het niet zeker..
– Nee, wat weten we nou ‘zeker’?
– Nou ja, dat ik mijn paspoort heb bijvoorbeeld. Dat weet ik zeker.
– Ik heb mijn paspoort ook, dus karren maar.
– En de bankpassen?
– Heb ik.
– Groene kaart?
– Ja.
– Hotelreservering?
– Check.
– Waar dan?
– Hoe bedoel je: ‘waar dan?’
– Waar je de hotelreservering hebt.
– In de tas, achter in de auto.
– Zeker weten?
– Ja.
– Echt?
– Jahaa!
– Laat eens zien dan?
– Huh?
– Laat eens zien dat je de hotelreservering hebt.
– Ja zeg, kijk lekker zelf. Achter in de auto, witte tas, zijvakje aan de ritskant!
– Dus je weet het zeker?
– Jaahh!!
– Nou rustig maar, het is maar een vraag hoor. Jij begint.
– Ik begin?
– Ja.
– Waarmee dan??
– Met onzekerheid en verwarring scheppen natuurlijk.
– Heh?
– Ja!
– Ik weet het nu zeker!
– Ja, daar kom je nu mee.
– Nee, ik weet iets anders zeker!
– Wat dan?
– Dit wordt een hele, hele lange week!
– Oh, gaan we zo beginnen.
– Zeker weten!