Dag: 23 juni 2010

De politiek moet nu de handschoen eindelijk oppakken!

Het grote schuiven is al weer dagen geleden begonnen. Wie gaat met wie dit land besturen. Wie neemt de handschoen op die de politiek door de kiezer werd toegeworpen? Wie toont er voldoende moed en begrip voor wat er is gebeurd?

Nederland kent traditioneel een redelijk evenwicht tussen redelijk rechts en redelijk links.
Die zucht naar ‘redelijkheid’ is het ideaal gaan overheersen.
Al heel lang wordt de Nederlandse politiek overheerst door zakelijke redelijkheid en politici die zich realiseren dat mislukkingen aan je blijven hangen.
En dat is slecht voor de carrière die nog volgt na de politiek.
Politiek is geen ideaal meer. Politiek is een tussenstation voor een carrière met een strak opgaande lijn.
Wim Kok ging na zijn politieke carrière, welke begon als gedreven vakbondsman, werken bij een bank.
Wouter Bos betrad de politieke arena na een succesvolle carrière bij een commerciële grootmacht, en het moment waarop Wouter Bos bekend maakt welke stap op de succesladder hij nu gaat zetten komt naderbij.

Hans van Mierlo werd Pechthold.
Dries van Agt heette de afgelopen decennia Jan Peter.
Jan Marijnissen werd Agnes Kant.
En Marcus Bakker en Boer Koekoek werden ingeruild door types als Marianne Thieme.
Allemaal mindere goden.
Niet minder slim, niet minder ter zake kundig, maar fletser, redelijker en minder zichtbaar gedreven door ‘het grote ideaal’. Wat dat ideaal dan verder ook inhield.

Alleen de opvolgers van Janmaat werden groter dan dat hij zelf ooit was.
Pim Fortuyn werd Geert Wilders. Beiden waren meer uitgesproken, meer idealist en minder ‘redelijk’ dan hun voorganger.

Het gedraai om de vraag wie het meeste recht doet aan de redelijkheid heeft een nieuwe grootmeester in onredelijkheid op doen staan en tot bloei gebracht.

‘De kiezer heeft de verdeeldheid in dit land aangetoond’, wordt er nu geroepen.
Dat is niet waar. De kiezer heeft laten zien dat hij het zat is om, in al die redelijkheid, niet gehoord te worden.
De PvdA, het CDA en zelfs de SP zijn stemmers kwijtgeraakt aan de PVV.
En ook de VVD mag zichzelf achter de oren krabben. Zonder de uitgesproken en radicale PVV was de VVD misschien wel 10 zetels rijker geweest.

De burger, zo laat de verkiezingsuitslag mij zien, heeft gekozen tegen het eeuwige, niet tot veranderingen leidende en machteloze gezever in Den Haag. Er liggen al veel te lang, veel te veel zwerende pijnpunten.
Stinkende wonden zijn het nu, veroorzaakt door zachte heelmeesters.

Immigranten maken misbruik van de mazen in het beleid en regelgeving. Wijken zijn verkankerd tot halve en hele getto’s waar mensen na het donker liever niet meer de straat op gaan. En de politiek heeft gereageerd met verzachtende zalfjes, doorlekkende verbandjes en niet hechtende pleisters.

Er is een ambtenaar in dit land die speciaal aangesteld is om het aantal regels terug te brengen.
Hij doet zijn best maar kan het niet bijhouden. Voor iedere regel die hij schrapt, worden minimaal 2 nieuwe regels ingevoerd. Even zinloos, even tegenstrijdig en even dom.

In dit land mag je softdrugs in bezit hebben en roken. Je mag het kopen bij een speciale winkel.
Maar die winkel mag het niet inkopen, want drugs verhandelen is verboden.

De hele Nederlandse regelgeving hangt van meer ‘naar-redelijkheid-strevende-compensatieregelingen’ aan elkaar dan dat er basisregels zijn.
Niemand die het nog snapt, niemand die begrijpt waarom dat toch in godsnaam allemaal nodig is.
Iedereen zijn eigen uitzondering maakt dat niemand meer krijgt waar hij recht op heeft.

Nederland wordt allang niet meer geregeerd door politici, dat is een fabeltje.
Nederland wordt geregeerd door die ontelbare onderzoeksbureaus, interim managers en statistici.
Beslissingen die u en mij in het hart raken en die een dapper hart vragen worden genomen op basis van wat een onderzoeksbureau aanbeveelt.
En dat is een prima muur om je achter te verschuilen, als beleidsmaker; een onderzoeksrapport. Desnoods (zie Schiphol) pas je het rapport zelf aan.

‘Waarom moet ik bruin brood eten papa?’
‘Omdat onderzoek heeft uitgewezen dat daar meer vitamine B12 in zit jongen. En omdat een onderzoek uitwees dat dat goed voor jouw hersentjes is. En omdat onderzoek heeft uitgewezen dat goede hersentjes goed voor het leren is. En omdat goed leren, zo wees onderzoek uit, goed is voor je latere carrière. En onderzoek wees uit dat iemand met een goede carrière gezondere kinderen krijgt. Daarom jongen, eet jij bruin brood.’
‘Maar ik lust geen bruin brood papa, ik vind bruin brood vies!’
‘Goed dan, dan eten we geen bruin brood meer. Dan eten we voortaan Blue Band Goede Start. Want onderzoek heeft uitgewezen dat er dan wel uitziet als wit brood, maar er zit hetzelfde in als bruin brood. En onderzoek heeft uitgewezen dat … bla….bla…bla..’

Nederland heeft gekozen en de uitslag laat zien dat de kiezer zaken anders wil.
Problemen moeten worden opgelost.
De grootste kans op daadkracht, en ook al staat mij dat niet aan, is volgens de stem van de kiezer een rechts kabinet van PVV, VVD en CDA.

Een meer links georiënteerd kabinet op op basis van deze verkiezingen zal de kiezer opnieuw bevestigen in de gedachte dat het allemaal geen ene moer uitmaakt wat hij kiest.

De Postcodeloterij Ratten in actie

Ja, Berend doet mee met de Postcodeloterij. En ja, Berend doet mee omdat hij helemaal gek zou worden wanneer de hele straat hier miljonair wordt en hij niet. Dat is de reden voor de meeste mensen om mee te doen, zo onderzocht de Universiteit van Tilburg al eens.
Berend wint ook wel eens wat. Geen geld, maar ijs. Ik krijg het niet altijd trouwens, dat ijs. Maar dat terzijde.
Vandaag weer een briefje van deze eehh.. club. En wat voor een brief! Dat het niet verboden wordt is Berend Quest een raadsel. Ratten zijn het bij de Postcodeloterij. Grote, vieze en ziekteverwekkende ratten. Ratten omdat ze je stiekem proberen leeg te vreten en de ziekte die deze ratten verspreiden is de angst.
De angst dat alleen jij straks als een loser in je rijtjeswoning achterblijft.

Dit is de brief waar ik mij druk om maak. Klik maar voor een vergroting.
De brief zegt zoveel als:

Doe mee, koop extra loten en maak kans om een Audi A3 te winnen!

Maar, dat is niet wat er gebeurt wanneer je die extra loten koopt.
In de eerste plaats leert goed lezen dat je helemaal geen EXTRA loten hoeft te kopen om die Audi te winnen.
Op de achterkant van de brief staat, in lichtgrijs, gedrukt:

‘In de trekking van juni 2010 winnen bij de straatprijzen alle deelnemers in de winnende postcode naast 25.000 per lot een Audi A3.’

Als je dus al meedoet aan de Postcodeloterij en je straat wordt getrokken, dan win ook jij een Audi.
En nee, die EXTRA loten, voor de komende trekking daar win je geen 2e of 3e Audi mee.

En nee, die EXTRA loten zijn helemaal niet voor de KOMENDE trekking! Die zijn voor ALLE komende trekkingen zoals vergroting van de kleine letters aantoont.
Dat extra lot, voor die extra prijs, die Audi, die alleen deze maand te winnen valt, en die je toch al wint als je meedoet, dat extra lot koop je dus nu voortaan iedere maand!

Ja, nou, je bent er toch zelf bij als je hier in trapt?
Ja, dat weet ik wel.
Ik lees deze brieven alleen uit interesse. Om te zien waar en hoe ze mij nu weer proberen te naaien.

Waar ik mij druk over maak is dat het mag.
En, dat het werkt.
Want als het niet zou werken waren ze er allang mee opgehouden.

Beweging in de Zaak

Bewegen moet. En, beweging moet naar voren gericht zijn. We moeten ‘vooruit’. Achteruitgang heeft een negatieve lading. Zelfs stilstaan is negatief, want ‘stilstand is achteruitgang’, zo luidt het gezegde.
Zakelijk, privé, geestelijk en lichamelijk. Er moet beweging in de zaak zijn.

Het is nu ruim een jaar geleden dat ik besloot er mee op te houden. Om te stoppen met mijn pogingen om ‘beweging’ in de zaak te houden, of beter, beweging in de zaak te krijgen. Trekken aan een dood paard was wat ik deed.

Pas op de plaats maken. Stilstaan. Om je heen kijken, naar de mensen die dichtbij en verder weg van je staan. Omlaag kijken, om te zien waar je nu eigenlijk staat. Omhoog kijken, naar de zon, de wolken en de vogels. En achterom kijken, naar waarvandaan je vertrokken bent en waar al dat bewegen je nu eigenlijk gebracht heeft.
Het is mijn beste besluit in jaren geweest. Om eens te stoppen met al het bewegen, trekken, duwen, sleuren en scheuren.

Doorzettingsvermogen, committement, loyaliteit, karakter, visie, verantwoordelijkheidsgevoel. Het zijn allemaal eigenschappen die noodzakelijk zijn om ‘beweging in de zaak’ te houden.
Het zijn ook, zo heb ik gemerkt, eigenschappen die nodig zijn om jezelf de ruimte te gunnen om de zo gewenste en vaak gedwongen beweging los te laten. Om te stoppen, zaken los te laten, uit te huilen en opnieuw te beginnen.

Stoppen met die eindeloze dwang om ‘beweging in de zaak’ te houden of te krijgen.
Dat zouden meer mensen moeten doen.
En niet alleen zakelijk.