“Ik heb WAT?”
“U heeft staar.”
“Staar?”
“Yep. Staar. Ik zie een soort vogelpoep op uw lens. Een beste vlek, zeg maar.”
“En hoe kom ik daar nu weer aan? Juist aan dit oog?”
“Tja, zien we vaker hoor. Is het risico van het langdurig druppelen met FML.”
“Maar dat moest toch om afstoting van het hoornvlies transplantaat te voorkomen?”
“Ja, correct. Uw hoornvlies is er ook niet beter op geworden overigens.”
“Nee, ik had een afstotingsreactie.”
“Correct, ik zie dat er nog 700 celen per mm2 zijn, 2600 is normaal, 500 kritiek. Niet best.”
“Als gevolg van een lens die ik kreeg om de afwijking – veroorzaakt door het transplantaat – te corrigeren. Want één oog op -3 en het andere oog op +3 werkt niet samen.”
“Dat klopt. Uw oogboldruk is overigens wel goed op peil nu. 10 Ongeveer. Keurig.”
“Oh, dus die Timogel druppels kunnen stoppen?”
“Nee, zeker niet hoor. Gewoon doorgaan. Uw oogzenuw is al te veel beschadigd.”
“En nu?”
“Hoezo nu?”
“Met die staar, hoe moet dat nu?”
“Tja, ik zou zeggen: opereren. Nieuwe lens. Pakken we meteen die -3 mee, corrigeren we naar + 1 en een beetje, heeft u die andere lens niet meer nodig. Kunnen uw ogen weer samenwerken.”
“En dan stoppen met de FML.”
“Nee, dat gaat door.”
“Zitten er geen risico’s aan dan?”
“Tja, kijk, iedere operatie kost een paar cellen van het hoornvlies, dus dat is wel een risico.”
‘En als mijn hoornvlies stuk gaat?”
“Tja, dan moet u een nieuwe operatie en een nieuw transplantaat.”
“En hoe vaak kan dat dan, een nieuw transplantaat? Een keer of vijf?”
“Nou, dat is wel maximaal hoor, na drie keer houdt het vaak wel op.”
“Ehh, dat wordt dan de derde keer hè.”
“Ehhh, even kijken hoor. Ja. Inderdaad, dan wordt het de derde keer. Dat wil zeggen: als het mis gaat natuurlijk hè.”
“Ja, maar er is nog niet heel veel goed gegaan dokter. Toch? Eerste transplantaat niet goed, extra hechtingen, nieuw transplantaat, afstotingsreactie. Oogzenuwbeschadiging, en nu staar.”
“Nee, u heeft niet echt geluk gehad.”
“En hoe lang gaat een transplantaat ook alweer mee dokter?”
“Een jaar of 20. Gemiddeld dan.”
“Nou ja, dit is ook helemaal kut zo, dus doe dan maar.”
“Prima, doen we. U hoeft in ieder geval niet lang te wachten, 17 september hebben we al plek.”
‘En kan ik dan meteen weer aan het werk, of moet ik rust nemen?”
“Nee, u kunt meteen weer aan het werk hoor, alleen niet autorijden.”
“Niet autorijden?”
“Oh, wacht even. Mijn collega dr. Wijngaarden heeft gelijk, voor u maakt het niks uit.”
“Wat maakt niet uit?”
“Uw zicht, voor of na de operatie.”
“Hoort u zelf ook wat u zegt, of hoor alleen ik het?”
