Tag: televisie

LUISTEREN!!!!!!

Terwijl hier het ene na het andere bedrijf gedwongen de deuren sluit, steeds meer mensen zich afvragen of zij na de vakantie überhaupt nog een baan hebben, onze euro’s in rap tempo verbranden als sneeuw onder de Griekse en Spaanse zon en ‘Europa’ zo langzamerhand de klank van een enge ziekte heeft gekregen, zijn er gelukkig hele wijze meneren en mevrouwen die zich met ECHTE uitdagingen bezighouden:
Hoe krijgen we Europa aan de luistertaal.

Luistertaal?

Jazeker, luistertaal.

Kijk, jij denkt dan misschien wel dat taal een barrière vormt om goed met elkaar te kunnen communiceren. Dat je niet alleen de woorden moet begrijpen, maar de context moet snappen, de klemtoon moet herkennen, de intonatie moet duiden en bijvoorbeeld de taalfouten en zelfs de taalverkrachtingen moet herstellen om te garanderen dat je het over hetzelfde hebt, maar dat is geneuzel.
Je hoeft, volgens dr. Jan ten Thije, universitair docent interculturele communicatie aan de Universiteit Utrecht, namelijk niet eens dezelfde taal te SPREKEN!

Dat het jou niet lukt als Limburger om een goed gesprek te hebben met een Friese boer uit Sint Jacobsparochie ligt aan het feit dat jij niet wilt LUISTEREN!
Communiceren via luistertaal, dat deden ze namelijk volgens professor ten Tijhe in de middeleeuwen ook al.
Dat ze in de middeleeuwen ook dachten dat de aarde plat was, heksen verbranden en kikkerkak vraten tegen pukkels doet trouwens niet ter zake.
De professor legt dit uit in Cappuccino. En nee, denk nou niet dat je naar een typetje van Kees van Kooten luistert, dit is de real shit, de echte stront (NL) of de reală rahat (RO).

Binnenkort komt er zelfs een heuse documentaire over ‘Luistertaal’ is op de website van Taalschrift te lezen. Ik ga er vanuit dat deze documantaire in heel Europa te zien is, en dat hij overal gewoon zonder ondertiteling in het Nederlands wordt uitgezonden. Kwestie van goed luisteren.
Op diezelfde website wordt enthousiast vertelt dat zelfs bedrijven de luistertaal al inzetten. Wel wordt er door ene mevrouw de Ruiter van Euregio aan toegevoegd dat er bij echt belangrijke vergaderingen een tolk wordt ingezet.
Bij echt belangrijke vergaderingen alleen hè. Bij al die niet echt belangrijke vergaderingen voldoet luistertaal dus uitstekend.
En die niet echt belangrijke vergaderingen, dat is toch de hoofdmoot, massa (PO), χύδην (EL) of pääosa (FI).

Maar goed, terug naar Europa.
De droom van onze professor is dat iedereen binnen de Europese Commissie 23 talen geluisterd wordt. Dus, waar iedereen nu met zo’n mal koptelefoontje aan de taalfluisteraar hangt, zie je straks iedereen aandachtig en begripvol naar de spreker knikken.
Tenzij het een echt belangrijke vergadering is natuurlijk.
Maar die zijn er gelukkig niet zo veel.

Vind-ik-leuks!

Ik heb een hekel aan de verslaggever Mart Smeets.
De verslaggever dus, ik heb geen hekel aan de mens Mart Smeets, want die ken ik helemaal niet.
Ik vind Mart Smeets op televisie irritant, arrogant, hoogdravend, neerbuigend, bevooroordeeld en zo kan ik wel even doorgaan.
Ik kijk dan ook niet naar programma’s met Mart Smeets.
Waarom zou ik ook.

Ik heb trouwens aan veel meer televisiemensen een hekel.
Matthijs van Nieuwkerk, Sponge Bob, Frans Bouwer, Piet Paulusma en Albert Verlinden; ik vind ze allemaal even ruk.
Ik kijk dus ook niet naar DWDD, Sponge Bob Square Pants, het SBS weerbericht en Shownieuws.
Nogmaals, waarom zou ik.
Overal is een goed alternatief voor.

Ik hoef geen nieuws, geen sport of amusement te missen wanneer ik niet naar deze televisiemensen wil kijken. Een weerbericht op televisie is trouwens sowieso al een soort van zielig overblijfsel uit een ver verleden. Als je nu nog naar Piet Paulusma kijkt en in de veronderstelling leeft dat dit iets anders is dan opvulling tussen twee reclameblokken, ben je niet helemaal lekker.
Maar goed, dit terzijde.

Dat veel meer mensen een hekel hebben aan Mart Smeets dat mag blijken uit het feit dat 43.000 mensen (stand 7 aug. 19.00 uur) dit via Facebook de wereld willen laten weten.
43.000 ‘Vind-ik-leuks’, in iets meer dan 24 uur!

Je kunt dus laten merken dat je Mart Smeets een enorme lul vindt door te klikken op ‘Vind ik leuk’.
‘Vind ik leuk’, om Mart Smeets in de hoek te zetten.
‘Vind ik leuk’, om Mart Smeets af te zeiken.
‘Vind ik leuk’, om Mart Smeets belachelijk te maken.
‘Vind ik leuk’, om te zien wie van mijn ‘vrienden’ het ook leuk vonden om op ‘vind ik leuk’ te klikken.

Eigenlijk vinden we het allemaal heel leuk, om net te doen als Mart Smeets.

‘Schokkende’ beelden

‘Schokkende’, tussen aanhalingstekens, het was het bijschrift op zie.nl. Ik denk dan aan ironie. Aan beelden die hevig schudden, zoals zoveel beelden die met telefoontjes worden opgenomen hevig schudden. Komt door de aanhalingstekens.
Wie het filmpje op zie.nl aanklikt ziet eerst een vrolijke reclame van Coolbest, en meteen daarna hoe een groep reeds bebloede mannen standrechtelijk met machinegeweren wordt afgeslacht.
Ik begrijp de aanhalingstekens niet, en ik begrijp de reclame er voor niet.
Of beter; ik wil het niet begrijpen.

Om acht uur gisteravond deed het NOS journaal het nog even dunnetjes over.
Tussen het komkommernieuws door – het is immers weer zomer – ramt ook de NOS de executies ons door de strot.
Ik weet niet welke afwegingen de NOS redactie maakt om deze beelden om acht uur ‘s avonds de huiskamer in de smijten. Er zal vast over nagedacht zijn.

Wat ik wel weet is dat mijn kinderen (twee van 13 en een van 15) het jeugdjournaal ontgroeid zijn. En dat wij, als ouders, graag zien dat onze kinderen weten wat er in de wereld gaande is. Dat er dus dagelijks het journaal gekeken wordt in ons gezin. En niet dat zij moeten kijken, maar wel dat er niet naar iets anders gekeken wordt.

Ik hoor het mensen al zeggen: “Ja, maar die filmpjes zijn overal te zien!”
Dat klopt.
Alleen, ik stuur mijn kinderen geen linken naar die filmpjes.
Ik stimuleer mijn kinderen wel om het NOS journaal te kijken.
Tot gisteravond dan.

EmoPorno

In 1967 was er voor het eerst een blote vrouw te zien op de Nederlandse televisie in het programma Hoepla!, van de VPRO. Het kostte de makers, onder wie Wim T. Schippers, hun baan.
Nu, in 2012, heb ik via mijn digitale Ziggo kanaal in het basispakket toegang tot porno. Voor een klein beetje extra kan ik daar nog een paar keiharde pornokanalen aan toevoegen.
Niemand die er nog om maalt.

Emoporno is voor mij begonnen in 1999, met Big Brother van John de Mol.
Big Brother had bij de start een vergelijkbaar effect als de eerste blote borst in 1967. Mensen die samen een tijd worden opgesloten, tegen elkaar worden uitgespeeld aan heftige emoties worden blootgesteld en dit alles voor het oog van de camera. 24 Uur per dag, 7 dagen per week.
Dit kon toch niet gezond zijn, en waarom willen mensen dit eigenlijk zien?

Inmiddels kijkt niemand meer op van programma’s waarbij emoties van mensen plat geëxploiteerd worden. Gezinnen met grote opvoedproblemen, mensen met bizarre medische aandoeningen, vrouwen die hun misbruikverleden wegvreten tot zij onder hun eigen gewicht bezwijken, mensen met psychiatrische stoornissen die maken dat zij hun huis volstapelen met smerig afval van de straat of mensen die zijn bezweken onder de verlokkingen van de Wehkamp en de MediaMarkt en zich huilend voor de camera overgeven aan de helpende handen van SBS en RTL.
Onvermogen, ellende en verdriet.
Het is nog slechts entertainment.

Porno leert ons niets over relaties, menselijke interactie, liefde of genegenheid. In porno is het hebben van seks de interactie. Volgens de porno wil iedere vrouw niets liever dan keihard geneukt worden, het liefst door een paar man tegelijk. Vrouwen zijn sletten die de hele dag met vriendinnen fantaseren hoe ze een man overmeesteren, van kleding ontdoen en heerlijk pijpen. Niet omdat mannen gepijpt willen worden, maar omdat vrouwen niets liever doen dan pijpen.

De emoporno staat net zo ver van de realiteit.
Verdriet is alleen verdriet wanneer je huilt voor de camera. Schaamte is alleen schaamte wanneer je uitgekleed met je zwaar verwaarloosde lichaam op een billboard staat. Onmacht is alleen nog onmacht wanneer wij zien dat je door je kinderen geslagen wordt.
Leed is alleen leed wanneer je huilend bij het graf van je kind staat.
Ellende is alleen ellende wanneer voor de camera’s de inboedel op de straat gezet wordt.
En dat alles georkestreerd in naar een climax oplopende blokjes van 15 minuten.

De nieuwe trend in emoporno op televisie is om mensen te laten zien in hun meest kwetsbare en hoogst emotionele momenten zonder dat zij zelf weten dat er gefilmd wordt. Op het Internet bestaat dit fenomeen al veel langer. Wie op Youtube rondkijkt kan beelden zien die zijn opgenomen door bewakingscamera’s of mensen die toevallig getuige waren van ongelukken, flaters, vechtpartijen, moorden, overvallen of wat je ook verder maar voor emotioneel aangrijpende gebeurtenissen kunt verzinnen.

Dat er nu een schok door het land is gegaan omdat een gerenommeerd (universitair) ziekenhuis zich in heeft gelaten met een commerciële zender en patiënten en bezoekers van de eerste hulp met verborgen camera’s zonder toestemming vooraf heeft gefilmd zal als je naar de geschiedenis kijkt – helaas – een tijdelijke verontwaardiging blijken te zijn.

Maar er is ook hoop.
De eerste blote borst op televisie heeft bakens verzet, maar heeft niet geleid tot een ‘algeheel moreel verval’. Er is bloot op televisie, maar voor harde porno moet je naar een apart kanaal.

Levensverzekering

Ik heb de levensverzekeringen afgekocht.
Waarom zou ik maandelijks forse bedragen blijven overmaken terwijl er een veel lucratievere manier is om mijn nabestaanden na mijn dood verzorgd achter te laten?
Ik heb mijn dood verkocht. In de vorm van televisierechten.

Mocht ik op straat een fatale hartklapper krijgen dan gaan de opnames van de reanimatiepogingen op straat naar het SBS programma ‘De dood ligt op straat’. In dit programma kun je live meegenieten van fatale ongelukken, hersenbloedingen en hartaanvallen die op straat plaatsvinden.
In het geval van een auto ongeluk zijn de rechten voor RTL7. Het nieuwe programma ‘Ingeblikt’ zal de uitzending verzorgen. Ik heb reeds een camera in mijn auto gemonteerd gekregen.
Mocht ik echter als voetganger worden overreden door een 30-ton’s vrachtwagen met oplegger dan zijn de rechten voor RTL4’s ‘Overeden, overleden’.
In het geval mijn doodsoorzaak onduidelijk is, dan is de live uitzending van de obductie te zien bij Veronica’s ‘Dr. Ben’s obductiekelder’.
Het meest profijtelijk wordt het wanneer ik een enge ziekte als Parkinson krijg. Dan is de diagnose en het verdere verloop van de ziekte voor BNN’s ‘Ik kan het schudden!’, gaat de euthanasie naar RTL8, het verwijderen van de hersenen en het daaropvolgende tot plakken snijden en prepareren door de Hersenstichting naar RTL5, de crematie naar RTL7 en de rouwverwerking door mijn gezin naar de EO.

Ik liep nog wel een risico wanneer ik langer dan 3 weken in coma mocht blijven.
Daar was namelijk niemand in geïnteresseerd.

Gelukkig heb ik een euthanasieverklaring.