Een schamele € 1,35 miljoen per jaar. Je mag niet verwachten dat je daar een goede topman voor vindt, zo meent de ING. Welke echte toptijger gaat er voor niets aan het werk? Niemand toch zeker? En dat is wel wat je nodig hebt, voor een bank. Een topper. Iemand die risico’s neemt, overnames initieert. Winsten opstuwt. Overbodige mensen wegsaneert. Onrendabele onderdelen verkoopt.
Voor een luizige € 1,35 miljoen vind je geen megalomane psychopaat die bereid is onverantwoorde risico’s te nemen met uw en mijn geld. Dan krijg je geen kerel van stavast die met droge ogen de staat om een miljard of 20 vraagt om diezelfde bank overeind te houden. Die ons kan uitleggen dat de bank niet wankelt vanwege zijn hebzucht of zijn gokverslaving, maar door ‘onvoorziene economische ontwikkelingen’. Sterker nog, als hij er niet was geweest was die bank al veel eerder omgevallen!!
Nee, zo iemand vind je niet. Dat kun je niet verwachten. Dat mag je gewoonweg niet hopen. Voor € 1,35 miljoen per jaar.
Voor € 1,35 miljoen per jaar vind je hooguit iemand die z’n school heeft afgemaakt, daarna economie is gaan studeren, verstand van zaken heeft en veel ervaring heeft in het leiden van een grote organisatie!
En dat is het ergste niet.
Voor je het weet heeft zo’n ‘ik-werk-voor-een-fooi-kneus’ ook nog eens last van normen en waarden.
En verantwoordelijkheidsgevoel.
Of, brrrr, een geweten.
Je moet er niet aan denken.
Toch?