Categorie: Maatschappij

Idioten aan de weg

verkeershinder

Bij Huins. Het achterste bord stond er al, de rest is ‘extra’. Op de achtergrond de te vervangen abri.

Vrouw Quest vroeg zich een week geleden af of deze kruising op de N359, net als de kruising bij Hilaard, ook een klaverblad krijgt met zo’n kekke tunnel. (Kost een paar centen, en een jaar of twee verkeershinder, maar dan heb je ook wat.)
Maar nee, dat is niet zo. Er worden nog wel kruisingen aangepakt op de route Balk – Leeuwarden, maar niet deze. Deze kruising veranderd niet.
Er wordt een nieuw bushokje geplaatst.

Het is de idiotie ten top. Vanwege het vervangen van een bushokje, of ‘abri’, wordt een heel circus rond een kruising opgebouwd. Uiteraard, zoals dat gaat in Nederland, niet alleen op de dag dat het bushokje daadwerkelijk wordt vervangen, nee, reeds een week voor deze heugelijke gebeurtenis is het feest. Er komen nieuwe borden, héél veel borden. Al vanaf een kilometer voor de kruising. En natuurlijk op 500 meter. En nog eens op 250 meter. Vlak voor de kruising zelf wordt nog eens extra uitgepakt. Daar worden VERLICHTE borden geplaatst. En niet zomaar verlicht, nee, die borden LICHTEN OP WANNEER JE ER BIJ IN DE BUURT KOMT!

En wat staat er dan op al die borden vraag je je dan af? Nou, op die nieuwe borden, die soms geplaatst zijn naast de reeds bestaande borden, staat dat je er maar 70 kilometer per uur mag rijden! Je mag er dus geen 130,  geen 120, geen 100 of 90. Nee, slechts 70!! Dat je het even weet!
En nu wil jij natuurlijk weten hoe hard je daar dan voor het project ‘vervang-een-abri-in-twee-weken’ mocht rijden.
Nou, gewoon. Ook 70 dus.
Meen je niet.
Ja, dat meen ik wel.

De wijze waarop in dit land wordt omgegaan met wegwerkzaamheden is bij vlagen gekmakend. Wekenlang worden rijstroken afgesloten zonder dat er ooit iemand ook maar in de verste verte lijkt te werken. Kilometer na kilometer snelweg wordt versmald omdat er een meter vangrail wordt gerepareerd. Derde rijstroken die dicht gaan omdat, tja waarom eigenlijk? Omdat ‘het minder druk is’?
De logica ontgaat mij volledig.
Alsof de brug open blijft omdat er volgende week weer een boot langskomt.
Of de winkel die vrijdag gesloten is omdat hij niet meedoet aan de koopzondag.

Is dit alles pure ambtenarij en doorgeschoten regelgeving? Of zit het anders? Wordt er misschien wel door iemand veel geld verdiend aan deze onzin?
Het doet mij denken aan een project voor een ‘Eekhoornbrug‘ in Den Haag. Geen eekhoorn die de brug overgaat. Geen natuurbeschermer die het nut er van ziet. Geen doodgereden eekhoorn die maakte dat er een actie op touw werd gezet.
Wel een slimme aannemer met goede contacten en een goed verhaal.

verkeersbordenWie weet eigenlijk hoe in wegwerkersland de hazen lopen? Wie bedenkt al die regels? Wie lobbyt er zo hard voor méér borden, méér en vooral langere afzettingen?
Wie is er toch zo vreselijk begaan met de veiligheid van onze dierbare vriend, de wegwerker?
Of, laat ik de vraag anders stellen: wie levert eigenlijk al die pionnen, al die borden, al die rijdende afzettingen en al die koffiedrinkende menskracht?
En huur je die dan per bord, per dag?

Of ben ik nu cynisch?

burgwerderhoek

En weg is je abri…twee dagen geen bushalte.

P.s. Mijn kinderen moeten 2 dagen of naar Bolsward of naar Wommels fietsen om naar school te komen. De bus stopt dan namelijk dan niet in Burgwerd. Waarom?
Nou ja, omdat de abri daar vervangen moet worden!!

Het moet anders: De Kleine Vlees Revolutie

kleine vlees revolutie

Het moet anders.
De gedachte dat het anders moet leeft bij mij al tijden.
Maar, liever dan de uitdaging aan te gaan steek ik al jaren mijn kop in het zand. Ik verafschuw de vleesindustrie, ik ben gek op een lekker stukje vlees. Dus ik vermijd de feiten en laat mij telkens opnieuw en tegen beter weten in verleiden door dat goedkope stukje (supermarkt)vlees. Er staat immers een ‘beter leven‘ sticker op de verpakking? Vandaag besloten wij onze kop uit de grond te trekken en ‘het moet anders’ inhoud te geven.
Vandaag begint onze eigen Kleine Vlees Revolutie!

Het waarom

Ik voel geen enkele relatie meer tussen het vlees dat ik eet en het dier dat voor dat stukje vlees gefokt, gevoed en geslacht is. Die relatie voel ik niet omdat ik die relatie niet aan kan. Dat romantische beeld dat ik koester van die koe in de wei die, na een goed leven, uiteindelijk op mijn bord beland is in schril contrast met de beestachtige werkelijkheid achter die aanbieding bij de supermarkt (of keurslager).

Dan is er nog de relatie tussen het stukje vlees dat ik eet en het milieu. Ik zag de documentaire ‘Cowspiracy‘ en was geschokt en verward. Ik ben tegen de bio-industrie, maar wanneer we alle koeien, varkens en kippen lekker buiten willen laten hobbelen dan is er meer land nodig dan de aarde heeft èn  stoten we zoveel broeikasgassen uit dat we zeker weten dat de klimaatverandering onomkeerbaar wordt.

Het feit dat het aantal dieren met een ‘beter leven’ keurmerk is verdubbeld is – hoe cynisch ook – absoluut geen goed nieuws voor mensen. De milieu effecten zijn namelijk rampzalig.

Er is kort gezegd geen verantwoorde manier om vlees te eten. Ik zou er dus eigenlijk mee moeten stoppen, maar dat wil ik niet.
En volgens mij hoeft dat ook niet.

75 Kilo vlees per jaar

De gemiddelde Nederlander eet een ruime 75 kilo vlees per jaar. Een Amerikaan propt een dikke 125 kilo vlees per jaar naar binnen. We eten in Nederland dus per persoon ruim 2 ons vlees per dag. Bedenk daarbij dat er heel wat mensen geen vlees eten (bijvoorbeeld baby’s en vegetariërs) en je kunt dus aannemen dat de echte vleeseter ruim boven die 200 gram per dag komt.
Dat kan – in ieder geval wat mij betreft – best een beetje minder.

Voor hetzelfde geld kan het een beetje minder

En dat bedoel ik letterlijk.
Wij gaan het anders doen. Vanuit de gedachte dat alleen vermindering van de vraag naar vlees echt gaat helpen gaan wij minder vlees eten, maar we gaan niet minder geld uitgeven. We ruilen kwantiteit in tegen kwaliteit.
In onze directe omgeving zijn voldoende slagers die vlees leveren van dieren die verantwoord zijn gefokt, waarvan bekend is waar het dier vandaan komt en waar de slager zijn eigen worst en vleeswaren maakt.
Door minder vlees te eten leveren een bijdrage aan het beperken van milieuschade. Door selectief te zijn in welk vlees we kopen leveren we een bijdrage aan het welzijn van dieren.

Natuurlijk is wat wij doen maar een druppel op de beroemde gloeiende plaat.
Maar die plaat koelt er altijd wel iets van af en gevoelsmatig loop ik iets minder met die plaat voor mijn kop rond.

Is er leven na Facebook, Google en Bol.com?

privacy

Mensen zijn als lemmingen. We rennen als een dolle kudde richting de privacy afgrond. We doen dat zonder te weten waar we naartoe rennen. We vragen ons het niet eens af. We rennen allemaal in dezelfde richting omdat ‘iedereen’ rent. Mochten er al mensen zijn die ons wanhopig proberen te waarschuwen voor de naderende afgrond dan verpletteren we deze mensen. We hebben geen tijd om naar hen te luisteren. We moeten door. We kunnen niet zonder. We volgen de horde. Wij worden gestuurd.
En we laten ons willig sturen.

De wereld wordt kleiner, de onmacht van het individu groter

In vergelijking met zeg 100 jaar geleden is de wereld voor ons als individu vele malen kleiner geworden. De hoeveelheid informatie die we ter beschikking hebben vele malen groter. Onoverbrugbare afstanden bestaan niet meer. We zijn op ieder moment in staat live te volgen wat er aan de andere kant van de wereld gebeurd.
Wanneer je kijkt naar de invloed die we – als individu – op diezelfde wereld kunnen uitoefenen dan kun je niet anders concluderen dat die bijna nul is.
Zelfs de invloed die wij als individu hebben op onze directe leefomgeving is aan het verdampen. Het ‘individu’ telt niet. Alleen de massa heeft invloed. Voorbeeld? Denk aan de invloed van Europa op wet- en regelgeving in je eigen omgeving en hoe moeilijk het is om daar invloed op uit te oefenen.

De onstuitbare schaalvergroting

privacy

Bagels & Beans

Alles moet groter. Zelfs als het kleiner moet. We gaan niet meer naar Mc Donnalds (grote, ongezonde, lawaaiige vreetschuur), we kiezen voor Bagels & Beans (klein, gezond, gezellig, rustig). Maar die gezellige kleine Bagels & Beans met het hippe interieur is in wezen niet anders dan de Mc Donnalds. Het is een concept dat van stad naar stad, van land naar land gekopieerd wordt. Iedere stad waar je komt heeft een (of meer) Mc Donnalds, KFC, Starbucks en New York Pizza. En over een paar jaar een Bagels & Beans (nu 67 vestigingen).
Dit heeft gevolgen voor de keuzes die wij (kunnen) maken. Net als de lokale supermarkt zullen de restaurants niet verdwijnen. Echter, de buurtsuper werd Jumbo of Albert Heijn. En zo wordt dat gezellige koffietentje in het centrum een Bagels & Beans.

Wij bepalen als individu steeds minder bij wie we onze boodschappen doen of bij wie we onze bak koffie drinken. Alleen de massa heeft invloed op waar wij het ‘prettig’ vinden om boodschappen te doen of waar wij ‘gezellig’ onze kop koffie drinken. Onze keuze als individu wordt meer en meer beperkt tot dat wat die grote massa wil. Alternatieve keuzes verdwijnen, of worden in snel tempo een concept dat – opnieuw – de massa bedient.
Dit proces van schaalvergroting lijkt vooralsnog niet te stuiten

We geven steeds meer privacy op, en weten niet waarom

Eens, het fenomeen zoals hierboven beschreven maakt nog niet dat we onder een ‘dictatuur’ leven. Daarvoor kijken we beter naar onze digitale wereld. Google, Facebook maar ook vele andere internetbedrijven bepalen in steeds sterkere mate ons gedrag. Deze bedrijven weten alles van ons, simpelweg omdat we hen daar toestemming voor geven. We geven deze bedrijven toestemming om te volgen waar we zijn, met wie we contact hebben, waar, wanneer en van wat we foto’s maken, wie we berichten sturen, wat er in die berichten staat, wat we kopen, waar we wat kopen, hoeveel geld we waaraan uitgeven. En nog véél meer. Al die informatie geven wij weg omdat a) we de applicaties dan ‘gratis’ kunnen gebruiken en b) omdat we menen daardoor deze bedrijven ‘beter in staat te stellen het aanbod op ons af te stemmen’.
Ja, slaap lekker.
Heb je jezelf wel eens de vraag gesteld wat al die bedrijven met die informatie doen en waarvoor zij dat eigenlijk nodig hebben?
En vooral: WAT zij er allemaal mee kunnen en WAT dit betekent voor onze privacy?

Er zijn meerdere redenen waarom je dit als individu gevaarlijk zou mogen vinden. Ik noem er twee.

1: Alles wat je doet kan tegen je gebruikt worden
Ik heb geen geheimen.” Het is een veelgebruikt argument om de enorme druk op onze privacy door internet bedrijven te bagatelliseren. Het zou niet onverstandig zijn je te realiseren dat alle informatie die je op het Internet over jezelf prijsgeeft nooit meer verdwijnt. Anders gezegd: je hebt NU geen geheimen, maar de (politieke) situatie kan best zodanig veranderen dat je zou wensen dat je bepaalde zaken voor jezelf had gehouden. Er zijn voorbeelden van de gevolgen van een tweet of zoekopdrachten bij Google die verduidelijken dat dit niet een doemscenario is van mensen met een pessimistisch toekomstbeeld.

2: Vernauwing van het venster op de wereld
Wanneer Google op basis van massale parameters in combinatie met mijn eigen ‘gedragsgeschiedenis’ meent te weten WAT ik zoek dan bepaalt die zoekmachine dus ook welke zoekresultaten ik voorgeschoteld krijg. Handig, als je een paar schoenen zoekt. Immers; het aanbod is gigantisch. Maar hoe zit het met andere informatie die ik zoek? Vind ik dan nog de informatie die ik werkelijk zoek? Of heeft Google voor mij bepaald welke informatie voor mij het meest geschikt is?
Probeer het maar eens uit. Als jij en je partner of een vriend(in) allebei een eigen apparaat hebben vul dan eens bij Google dezelfde zoekterm in. Je zult zien dat de resultaten op die zoekterm voor jullie beiden significant anders kan zijn.
Een zoekterm in Google levert je dus geen ongefilterde zoekresultaten op en daarmee vernauwd jouw venster op de wereld. Het is ook naïef te denken dat Google je alles geeft wat gevonden kan worden. Waarom zou Google bepaalde informatie er niet bewust uitfilteren? Dat deed Google namelijk al eerder, onder druk van bijvoorbeeld de Nederlandse overheid.

Niet meedoen is niet langer een optie

privacyNee, niet meedoen is echt steeds minder een optie. Je moet bijna wel Internet gebruiken en je moet meer en meer je gegevens afstaan aan bedrijven of organisaties waarmee je via het Internet contact hebt. En niet alleen omdat ‘al je vrienden, familieleden, collega’s en andere relaties’ het gebruiken.
Simpel voorbeeldje: wij hebben een Sarista koffiemachine. Gewoon gekocht in de winkel. Nu zijn er nieuwe bonencontainers voor deze machines. Die van ons is versleten. Deze kun je dus alléén via Bol.com kopen. En zonder een het geven van je persoonlijke gegevens kun je bij Bol.com niets kopen.

Techniek is als tijd: het kent alleen een voorwaartse beweging

Techniek wordt niet eerder losgelaten dan dat het is vervangen voor nieuwere techniek. Daarbij, waar tijd alleen maar in onze beleving sneller gaat naarmate we ouder worden, de ontwikkeling van techniek gaat – gevoed door ontwikkelingen in diezelfde techniek – steeds sneller.
De eerste auto reed in 1885. Wanneer we kijken naar een auto in 1985, 100 jaar later, dan zien we wel technische vooruitgang, maar die is niet te vergelijken met de ontwikkelingen van de auto in de periode tussen 1985 en 2016.
Het internet begint eigenlijk pas in 1979 met de opkomst van Usenet, een soort elektronisch prikbord. Het verschil tussen Usenet uit 1979 en het huidige Internet is net zo groot als het maken van een kampvuur met een vuursteentje en je huis verwarmen middels een moderne CV ketel. En dat in nog geen 40 jaar.

Techniek kent geen weg terug. Internetbedrijven en bedrijven die internet gebruiken hebben de techniek om meer en meer van ons te weten te komen. Die ontwikkeling zal niet stoppen, geen bedrijf zal geen gebruik maken van mogelijkheden die de techniek biedt om zijn product aan de man te brengen. En zeg nou niet dat de politiek dat wel gaat regelen. Ook de politiek (denk aan de Patriot Act) maakt dankbaar gebruik van de technische mogelijkheden om ons te scannen, analyseren en eventueel te (ver)volgen. Wist je bijvoorbeeld dat ALLE telefoongesprekken tussen Amerikanen door de overheid worden opgenomen?

Het leven na Google, Facebook en Bol.com

privacyNiets is voor altijd. Wij mensen niet, bedrijven niet, organisaties niet en zelfs wereldmachten hebben geen eeuwig leven. En natuurlijk is er leven na Facebook, Google en Bol.com. Het is mijn stellige overtuiging dat er een generatie komt die niet bereid is om alles maar met iedereen te delen en die weer gaat hechten aan privacy. Misschien nog niet in de komende 10 jaar, maar die generatie komt.

De grote vraag voor mij is: hoe gaat dat er dan uitzien? Immers, de techniek doet geen stap terug en wordt ook niet buiten gebruik gesteld (tenzij een partij als IS aan de macht komt).
Kernwapens bijvoorbeeld worden tegenwoordig door ieder weldenkend mens afgewezen. Maar ze zijn nooit ‘uit de wereld geholpen’. De techniek om kernwapens te maken bestaat nu eenmaal, dus zijn er kernwapens. Al was het alleen maar omdat niemand het risico wil lopen zelf geen kernwapens te hebben terwijl die vijandige buurman ze wel heeft, of mogelijk heeft.

De poolkappen moeten niet alleen eerst smelten, waarschijnlijk gaat de massa de klimaatverandering pas serieus nemen wanneer het water over de dijken komt. Dus; als het te laat is.
Zal het ook zo gaan met het Internet en Privacy? Dat we pas inzien dat we onze hele ziel en zaligheid hebben weggegeven in ruil voor ‘gratis’ toepassingen op het moment dat het zich echt persoonlijk tegen ons keert en we tot de conclusie komen dat er geen weg meer terug is?

Kan een generatie die haar privacy terug wil die ook terug veroveren?
Of is het wellicht al te laat?

P.s. Ik begin dit stuk met ‘Mensen zijn als lemmingen’. Wist je dat het verhaal dat lemmingen zich massaal vanaf een klif in zee storten helemaal niet waar is?

 

Mannen Onder Elkaar

Mannen onder elkaar

Ziekmakend. Dat vinden niet alleen vrouwen wereldwijd. Nee, ook machtige en invloedrijke mannen sluiten met veel kabaal aan in de lange rij van mensen die walgend afstand nemen van wat Donald Trump, presidentskandidaat van de Verenigde Staten, er zoal uitkraamt. Hoe hypocriet is dat eigenlijk?

Natuurlijk. Donald Trump is een egocentrische, megalomane, narcistische, seksistische, tirannieke en vooral denigrerende mafkees. Donald Trump is een rijke snob die zijn minachting voor de mens in het algemeen en de vrouw in het bijzonder niet onder stoelen of banken steekt. Donald Trump is uitermate content met zichzelf en de macht die zijn vermogen hem brengt. Donald Trump kan vrouwen ‘bij hun kut grijpen‘, want hij is een ster.

Mannen + macht = misbruik. Is gelijk aan ja. Mannen in de kerk. Mannen in bedrijven of organisaties. Mannen in de politiek. Mannen en macht staan al zo lang als de geschiedenis wordt beschreven voor machtsmisbruik, corruptie, omkoping, seksuele intimidatie, zelfverrijking en een absolute minachting van de normen en waarden. Normen en waarden die vaak juist worden gepredikt door diezelfde mannen in machtsposities. Hoe grote de macht, des te groter vaak de schaal van het machtsmisbruik.

Handel, politiek, sport, religie, media, entertainment. Alles is in rap tempo geglobaliseerd.We hebben nog niet zo heel lang een financiële crisis achter de rug. Veroorzaakt door mannen met veel geld en veel macht bij wie de honger naar meer blijkbaar niet te bevredigen is. De FIFA rolt van schandaal naar schandaal. Machtige politici met een kwalijke geur? Ik hoef ze hier niet te noemen, je kent er vast zelf wel een paar. De kerk? Sportkampioenen, popsterren, artiesten? Machtige mannen in de bankenwereld, het vastgoed, de handel, de beurs? De wereld wordt kleiner, maar de macht van de mondiale ‘sterren’ daarmee evenredig veel groter.

Donald Trump doet zijn uitspraken af als ‘kleedkamerpraat’. Mannen onder elkaar zeg maar. Het werd alleen toevallig opgenomen. Hij zegt eigenlijk: “Zo praten wij mannen nu eenmaal over vrouwen.” Dat is dom, maar ik begrijp dat wel.

Want stel nou. Stel nou dat alle zakenpartners, werknemers, goede doelen, lagere en hogere overheden, banken, investeerders en al die andere mensen die Donald Trump nodig heeft om zijn zaken te doen in het verleden principieel op dit soort ‘mannen onder elkaar praat’ van Trump hadden gereageerd door zich van hem af te keren. Hoe had Donald Trump dan kunnen zijn waar hij nu is?
Voor de record: Donald Trump deed deze uitspraken meer dan 10 jaar geleden. En ik geloof nog niet voor een seconde dat dit een uitglijder van hem was. Dit is hoe de man is. Dit is hoe hij zaken doet. Dit is hoe Donald Trump communiceert.

De Donald Trump met die tot op het bod neerbuigende en seksistische attitude, met minachting voor ieder ander mens, met de wil om iedereen kapot te maken die hem dwars zit of anders denkt dan Donald Trump. Die Donald Trump is wel kandidaat voor het presidentschap van de Verenigde Staten van Amerika, nog altijd het machtigste land ter wereld.
Daar is hij niet gekomen zonder steun van andere machtige mannen.
Mannen waarmee deze Donald Trump niet anders gecommuniceerd zal hebben dan met Billy Bush, de radiopresentator waartegen hij de beruchte uitspraken deed.

Ik vrees met grote vreze dat het diezelfde machtige mannen zijn die nu hun afschuw uitspreken over Trump. Ik vrees ook dat die afschuw vaak hypocriet is.
Het is niet: dit mag je niet zeggen Donald Trump.
Het is meer: dit mag niet op een geluidsband staan als je president van Amerika wilt worden.

Wat mannen onder elkaar zeggen moet wel in de kleedkamer blijven.

 

Privacy

genante lijvenHet maakt niet uit. Piet is boer en kan zelf blijkbaar geen contactadvertentie opstellen of lezen. Jan en Klazien zijn 55, maar niet in staat zelf een passende woning te vinden. Gerben is een relnicht van 35 en heeft zijn rijbewijs klaarblijkelijk in een donker Afrikaans land gekocht. Of geruild voor een oud Samsung tablet. Of het nu is omdat we dronken achter het stuur zitten, de deurwaarder alle inboedel in beslag komt nemen of dat we niet in staat zijn om onze hond of kind op te voeden.
Het maakt niet uit.
Een mislukte borstvergroting? Laaghangende teeltballen? Smetplekken in de bilnaad? Uitgescheurd rectum na een avondje darkroom? Op de spoedeisende hulp omdat de met zo veel zorg ingebrachte cola-light fles niet meer uit de vagina te krijgen is?
Maakt niet uit.

We mogen allemaal meegenieten. Via SBS, RTL of desnoods – wanneer het zelfs de commerciëlen te ver gaat qua ranzigheid – via Youtube, Facebook, Twitter, Instagram of een ander sociaal media kanaal. We mogen weten wie u bent, hoe verschrikkelijk dom u bent, hoe u zich laat besodemieteren, bespotten en verminken. We hebben geen geheimen, we zijn als volk de schaamte ver voorbij.
Zoals Jan Dijkgraaf ooit opmerkte: “Privacy bestaat niet meer”.

Totdat je bij de politie werkt, of hulpverlener bent.
En je wilt overleggen, informatie delen of afstemmen met andere betrokken hulpverleners.
Dat mag dan weer niet.
Vanwege de privacy.