Maak de wereld mooier: LIEG!

De leugen is een prachtige uitvinding, net als het buskruit. De uitvinder van de leugen zou een Nobelprijs voor de vrede moeten krijgen.

Ik moet er niet aan denken altijd de waarheid te moeten spreken en geen leugens meer te hebben.
“Hoe gaat het met je?” Ik denk dan wel eens: “Dat gaat je geen ruk aan!” Maar veel liever lieg ik en zeg ik: “Goed joh, en met jou?” Twee leugens, want het interesseert mij wellicht geen ene moer hoe het met iemand gaat. In iedere geval niet genoeg om het risico te lopen dat iemand daar dan even een kwartiertje voor uittrekt. Dat z’n vrouw zo’n last heeft van eczeem, dat de oudste dochter een nieuwe vriend heeft en dat de kat van de buren steeds in de tuin schijt.
I don’t give a shit.

Leugens zorgen voor vrede, houden het leuk en maken het leven een stuk eenvoudiger.

“Kunnen wij morgen even overleggen?” “Nee, ik heb al afspraken.”
Gelul, ik heb er gewoon geen zin in. Er komt een docu op tv waar ik liever naar kijk.
‘Afspraken’ is legitiem. Vertellen dat je liever voor de buis zit komt niet lekker over.
“Houd je nog van mij?” “Nou lieverd, op dit moment even niet. Liever zou ik m’n spullen pakken, de auto instappen en naar Zuid Frankrijk rijden en dat eeuwige gezeik van jou, de kinderen en je belachelijke kutfamilie uit mijn leven bannen.” Eerlijk misschien, maar niet handig.
Zeker niet als je gewoon een ‘off day’ hebt.

Liegen voorkomt dat je dingen zegt die je niet meer goed kunt maken. Liegen sleept je door moeilijke momenten.

Niet liegen is jezelf en de ander tekort doen.
Mensen die niet liegen hebben een rotleven. Altijd de waarheid – jouw echte waarheid – vertellen is een crime. Pasgeboren baby’s (op die van jezelf na) zijn vaak kleine enge gribussen. ET was er mooi bij. Niks lief, schattig en aaibaar. Eng, fragiel en ze kakken, kotsen en zeiken over je heen.
Maar goed. Als je zuster haar eerste vrucht werpt ga dat natuurlijk niet zeggen.
Dan zeg je: “Ach, wat schattig, wat lief en wat mooi.” Dat mag, nee dat moet.
Je zuster heeft recht op jouw leugen.

Verdwaald op een donker bospaadje staan met drie jonge kinderen. “Je hoeft niet bang te zijn, we vinden zo de uitgang.” Dat is wat je liegt. Je kunt natuurlijk wel vertellen dat het over een kwartier donker is, dat je geen idéé hebt welke kant je op moet en dat je pas nog in de krant gelezen hebt hoe in een ander bos 3 verdwaalde toeristen op gruwelijke wijze zijn verkracht en vermoord – want daar moet je net aan denken – maar dat doe je niet.
Beter van niet ook.

Liegen houdt de zaak bij elkaar. Liegen geeft controle. Liegen is onmisbaar gereedschap.

Uiteraard kun je, net als buskruit, liegen ook voor heel andere doeleinden inzetten.
Maar dat maakt liegen niet minder nuttig.

[suffusion-widgets id=’5′]

8 Reacties

  1. Wat kun je zaken toch altijd heerlijk omschrijven. Het is waar! Maar ja, wie denkt er op deze manier aan? Jij dus.

  2. Mensen die niet liegen klagen er over dat ze zo eenzaam zijn, dat ze geen vrienden maken en houden. Ik lieg dan weer als ik zeg dat ik ook niet weet hoe dat komt.

  3. Toen (inmiddels 21 jaar geleden) mijn zoon geboren werd oogstte ik onbegrip bij collega’s die belangstellend vroegen hoe het ging en beviel. Ik antwoordde, vooral als ik weer een nacht slecht geslapen had: Mwah, tot nu toe is het een krijsende zak met poep. Dat mocht ik niet zeggen.

  4. Ieder voorbeeld van een leugen in dit blog kan worden beantwoord zonder liegen en zonder de ander te kwetsen. Deze leugens getuigen van eendimensionaal denken en dat levert vaak kort-door-de-bocht uitspraken. Leugen(tje)s leiden altijd tot frictie, vooral bij de spreker zelf en dat is nooit de goede oplossing.
    F.

Zeg het maar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.