Bloggen naar de baas!?

blaffen

Leuke vraag: of ik wil bloggen voor de instelling waarvoor ik werk. Natuurlijk wil ik dat. Welke zichzelf respecterende hobbyblogger wil dat niet? Bloggen en er nog voor betaald krijgen ook. Als ik er wat langer over nadenk blijkt het toch iets lastiger te liggen.
Een blog is een persoonlijk dagboek op het Internet. Tenminste, zo definieer ik een blog. Een blog geeft je de vrijheid om jouw ervaringen, ideeën, meningen en overtuigingen op papier te zetten en met anderen te delen. Hierbij word je niet meer gehinderd dan door de buitenwereld die daar wat van kan vinden en dit over het algemeen kan en zal laten weten. Een blog kan kritiek oproepen, die kritiek komt van buitenaf en is gericht op de schrijver van het blog. Lastig genoeg soms, niet iedereen kan tegen kritiek en heel veel kritiek van de zogenaamde ‘reaguurder’ is ongenuanceerd, gericht op de persoon en weinig constructief. Wanneer je dat niet kunt handelen, kun je maar beter niet (kritisch) bloggen.

Wanneer je voor een bedrijf of instelling gaat bloggen wordt dit anders. Ondanks dat je een persoonlijk document publiceert ben je heel duidelijk verbonden aan de instelling of het bedrijf waar het blog verschijnt. Wat jij schrijft straalt af op het bedrijf of de instelling waarvoor je schrijft. In mijn geval betekent het dat ik schrijf voor een instelling die samenwerkt met – en dus ook voor haar succes mede afhankelijk is van – een groot aantal andere instellingen. Daarbij ga ik schrijven ik over een maatschappelijk probleem dat vele kanten kent, emotie oproept en waar veel mensen een hele sterke mening over kunnen hebben. Dit doet bij mij wat alarmbelletjes rinkelen.

Het is uiteraard een fantastische uitdaging: schrijven over je werk, de successen, de problematiek en de uitdagingen. Het lijkt me geweldig om op papier te zetten wat ik doe, waar ik tegen aanloop, waar we successen boeken en waar verbeteringen mogelijk en ook noodzakelijk zijn. Kritisch en vrijuit schrijven is voor mij voorwaardelijk om er aan te beginnen. Ik wil geen reclamefolder produceren voor de instelling waarvoor ik werk. Als het al een positieve bijdrage moet leveren aan de naam van de instelling dan is het dat de instelling waarvoor ik werk een instelling is waar een eigen mening en eigen ideeën gewaardeerd worden. En dat er mensen aan het werk zijn die gericht zijn op ontwikkeling, betrokken zijn op de inhoud en een bijdrage leveren aan de veiligheid binnen onze maatschappij.

De vraag is of de lezer het onderscheid tussen mijn mening en mijn ervaringen los kan (en wil) zien van de instelling zelf en of de instelling waarvoor ik werk kan omgaan met kritiek op een blog van een medewerker.
Dat wordt nog een zeer interessant gesprek.

Heb jij ervaringen? Reageer!

12 Reacties

  1. Mooie titel, die heb je alvast.
    ik heb ervaring met het schrijven voor een personeelsbad. Meestal was er geen enkel probleem, maar o wee als er iets mis dreigde te lopen tussen de bazen en de medewerkers, dan kwam je in een lastig parket, dat kon er opeens een heleboel niet. Dan moet je keuzes maken – Vooraf dus goede afspraken maken en de twee verschillende petten goed in de gaten blijven houden.

  2. herkenbaar….

    en ja, ik heb die twijfel ook. paar keer gevraagd door collega’s voor ghostblogs maar gaande weg lukte het toch niet…

    wat ik wel doe is samen blogs schrijven. dus de ander levert de inhoud, dmv interviewtje, ik schrijf, samen schaven we bij. eindresultaat komt op naam van de ander.
    die tussenweg werkt wel.

    benieuwd naar wat je gaat doen!

  3. Interessant. Ben ook benieuwd naar de precieze beweegredenen van jouw werkgever. Het resultaat van het bloggen is van te voren lastig in te schatten, je begeeft je natuurlijk binnen de totale blogosfeer en die is groot. Ook zijn de veranderingen online groot en snel. Denk dat het blog gezien moet worden als communicatiemiddel. En omdat je posten kunt updaten en via nieuwe posten kunt reageren op oudere posten en posten van anderen blijf je communiceren en maak je jezelf tot expert op datgeen waar je het over hebt.

    Ik denk dat jij en je werkgever hier dus ook vaak over zullen moeten communiceren. Maar men moet vooral durven. Zoek de grenzen op, ga er soms overheen. Geef de dingen tijd. Laat ze groeien en evalueer ze niet te snel, en evalueer het ook niet stuk. De schoonheid ontstaat pas later.

    My 2 cents :D

  4. richtlijnen afspreken waarbinnen je mag bloggen. vorig jaar vroeg een bemiddelingsbureau van een medicijnbedrijf of ik voor dat bedrijf wilde bloggen. ik ben in principe geen voorstander van bloggen voor een bedrijf als ik er zelf niet werkzaam ben omdat de mooie ins en outs van het team afkomstig zouden moeten zijn en gaf aan wel in samenwerking met dat bedrijf te willen bloggen. Ik zou ook interviews kunnen afnemen om toch de werknemer ‘aan het woord’ te laten. helaas ging deze opdracht niet door. misschien omdat ze toch liever een extern persoon wilden die alles zou overnemen. …

  5. Ik werk bij de Belastingdienst en sta het mijzelf soms toe om iets te tonen van wat ik intern beleef. Vaak in tweets. Soms een blog. Hier de inmiddels verschenen posts http://watnousociaal.nl/category/werk/

    Deze post vind ik veelzeggend voor onze interne cultuur: http://watnousociaal.nl/2013/06/10/herken-de-angstcultuur/

    Dit schrijnend en hard: http://watnousociaal.nl/2013/05/15/familiebedrijf/

    Ik krijg regelmatig opmerkingen over tweets. Over mijn blogs nauwelijks.

    Ik zou graag meer over Belastingdienst willen bloggen. Misschien is er later een kans om vernieuwing te bevorderen binnen de afdeling communicatie. Dáár zou ik op termijn wel aan mee willen werken.

    • Ook lastig, bloggen over je werk, maar niet op je werk zeg maar.
      Ik blog zelden over mijn werk, dat wil ik echt doen op de plek waar het hoort: op de website van mijn werkgever. Bloggen over werk, op je eigen blog vind ik eigenlijk ‘enger’. Je weet nooit wat er van komt want er zijn vooraf geen afspraken gemaakt. Word je toch een soort ‘klokkenluider’ als je niet oppast.

  6. Wat ik nog niet gehoord/gelezen heb in de reacties hierboven. Wat wil de baas/instelling met jouw blog bereiken? Als dat helder is, kun je ook veel makkelijker de kaders waarbinnen je wilt en kunt schrijven met elkaar vaststellen. Succes.

    • Dat is de grap, dat weet natuurlijk weer niemand. Ik heb in ieder geval heldere afspraken neergelegd om mijzelf en de instelling te beschermen. Ligt nu bij de directie, na de vakantie zal alles vermoedelijk beginnen.

      Wat zij willen bereiken weet ik dus niet goed, wat ik er mee wil heb ik hen uitgelegd.

  7. Grappig om te lezen. Ik start toevallig volgende week de lancering van mijn nieuwe product: ‘Bloggen voor bazen’ ;-)

Zeg het maar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.