Als ik het kon
liet ik je gaan
niet als een ballon
vast aan een draadje
maar als een vogel zweven
gedragen door de wind en zon
als ik het kon
vind ik de moed
laat ik je gaan
kijk ik je na
en zal ik zo nu en dan
nog even naast je staan
dan is het goed
vind ik de moed
is het al tijd
dan is het vroeg
laat ik je los
omdat dat moet
zonder spijt
als jij het kunt
dan wordt het tijd
6 maart 2013 op 09:39
…..moeilijk en leermomenten van het leven.
Mooi!
6 maart 2013 op 09:46
Mooi moeilijk
6 maart 2013 op 20:18
als jij het kunt
dan wordt het tijd
Wat een ontroerend mooi en indringend gedicht
6 maart 2013 op 22:28
Een mooi en beklijvend schrijven
7 maart 2013 op 22:17
mooi…. stil van
10 maart 2013 op 18:17
Heel mooi, las het ook net op het juiste moment.