Maand: september 2012

Nieuw: @De_Hobbyblogger zoekt bloggers!

“Ik ben een hobby blogger en zal dat altijd blijven”

Het is een citaat uit een blog van VrouwkevanS, en het bracht mij op een idee.
Er zijn heel veel ‘Hobby Bloggers’ in Nederland en de meesten zullen, net als VrouwkevanS niet echt enthousiast worden van het aantal lezers.
Dat ligt – zeker als het gaat over het blog van Vrouwke – lang niet altijd aan de kwaliteit van het geschrevene. Er zijn genoeg parels te vinden in de grote blogzee.
Mits je weet waar je ze kunt vinden.

Ik volg zelf redelijk wat bloggers, maar ik ben niet iemand die zelf actief blogs afstruint op nieuwe stukken. Ook maak ik geen gebruik van RSS en ik abonneer mij ook zelden op een blog. Het moet mij min of meer in de schoot geworpen worden.
Ik klik bijvoorbeeld vaak op blogs die via Twitter worden aangeboden. Een nieuwe blog vind ik vaak via een retweet die in mijn timeline verschijnt.
Ik krijg op die manier genoeg aangeboden, al mis ik wel met regelmaat blogs omdat ik die ene tweet van die blogger net even niet zag. Of op het moment dat het voorbij kwam had ik geen tijd om te lezen.
Gezien de snelheid waarmee de dagen zich voltrekken maak ik er later ook geen tijd voor, ik heb geen ‘blog-bijlees-avonden of zo.

Een manier om als blogger meer aandacht te krijgen is door deel te nemen aan een zo genoemd ‘gesammtblog’. Dat is een blog waar meerdere bloggers actief zijn. Samen sta je sterker, zorg je voor meer aanbod, is er meer continuïteit en vind je meer lezers.
Probleem van een gesammtblog kan wel zijn dat het bijvoorbeeld thematisch is en er een geregelde bijdrage wordt verlangt.

Ik denk dat er meer aandacht voor de Hobby Bloggers te genereren is zonder aan een gesammtblog deel te nemen.
Sinds gisteren ben ik een nieuw twitteraccount gestart onder de naam ‘De_Hobbyblogger“. De bedoeling is dat Hobby Bloggers dit account gaan gebruiken om hun blogs bij een groter publiek onder de aandacht brengen. Natuurlijk zijn er dan veel volgers nodig, maar ik geloof dat dit te realiseren is.
Er zijn heel veel mensen die blogs schrijven, er zijn ook heel veel mensen die graag blogs lezen. Ik denk dat een twitteraccount als @De_Hobbyblogger in een behoefte voorziet.
Iedereen die @De_Hobbyblogger volgt zal via dit account dagelijks vele nieuwe, leuke, ontroerende, grappige, scherpe of kritische blogs aan zich voorbij zien gaan.
Niet meer zoeken, alleen nog kiezen.

Als het twitteraccount @De_Hobbyblogger enthousiast wordt ontvangen zal ik de volgende stap zetten. Een website voor Hobby Bloggers.
Geen ‘gesammtblog’, helemaal geen blog zelfs.
Een website waar Hobby Bloggers lid van kunnen worden, een uittreksel van hun blog kunnen plaatsen met een link naar het hele verhaal op het eigen blog.
Iedereen die lid wordt kan plaatsen, alles wat geplaatst wordt, wordt ook automatisch gedeeld via de sociale media als Facebook, Twitter en Google+.

Via de sociale media worden de blogs verspreid, op de website staat een korte samenvatting en als het blog voor de lezers interessant genoeg is gaan de bezoekers door naar het eigen blog.
Bezoekers waarderen de blogs via het doorklikken, op de website is te zien welke blogs veel gelezen werden.

Uiteraard valt of staat de realisatie van dit alles met het enthousiasme van de bloggers die mee willen doen en het succes van het twitteraccount @De_Hobbyblogger.

O ja, om een blog verspreid te krijgen via @De_Hobbyblogger volg je het account en stuur je de link naar je blog in via een DM. Via het account wordt de link vervolgens gedeeld.
Een DM zeg je? Maar dat kan alleen als het account mij ook volgt! Dat klopt.
@De_Hobbyblogger volgt altijd terug, dus dat is geen probleem.

Als de website actief is (en als die website er komt) dan is dit niet meer nodig, dan worden de blogs automatisch via de social media verspreid.

Als je dit een leuk idee vindt, stuur dan je blogs in het ‘spread the news’!

Marleen Holtkamp is GEEN azijnzeikerd!

Ik ben de lulligste niet. Heus niet.

Ik schreef, als hobbyblogger, een blog als reactie op een blog van Marleen Holtkamp op NU.nl.
Dat was op 24 juni 2010. dat was geen aardig stukje trouwens. Ik schreef dat Marleen Holtkamp een ‘azijnzeikerd’ is. Nu schrijf ik wel vaker iets, maar in de regel trekt geen mens (of het moet mijn vriend Marcel van der Werf zijn) zich daar iets van aan.
Ik vind dat niet altijd leuk, maar ja, ik ben en blijf slechts hobbyblogger.

Ik was dan ook niet alleen verrast, maar ook diep ontroerd toen ik gisteren een e-mail ontving van Marleen Holtkamp. Marleen Holtkamp zelf! Naar aanleiding van MIJN blog! Mijn blog uit 2010!
Wat blijkt?
Marleen Holtkamp heeft last van mijn blog. Wanneer je namelijk Marleen Holtkamp via Google gaat zoeken vind je in de eerste zoekresultaten de titel van mijn blog:

Je zeikt azijn Marleen Holtkamp!

En, zo laat Marleen Holtkamp in de e-mail weten, dat is heel vervelend, want Marleen Holtkamp heeft een bedrijf. Daarnaast geeft Marleen aan dat ik natuurlijk recht heb op een eigen mening en dat ik het ook niet eens hoef te zijn met haar gevoel voor humor, maar dat ze het wel vervelend vindt.
Marleen eindigt haar overigens vriendelijke mail met een vraag:
Omdat ik een eigen bedrijf heb vind ik dit toch wat schadelijk (mensen lezen: Marleen Holtkamp je zeikt azijn). Ik zou je daarom willen vragen om het artikel te verwijderen.

Dat vind ik dan wel weer getuigen van humor waar ik het mee eens ben, al kan ik niet goed inschatten of Marleen de vraag humoristisch bedoelt.

Maar goed, al met al, om kort te gaan en zo:
Ik heb besloten te proberen Marleen Holtkamp te helpen.

Het blog verwijderen doe ik natuurlijk niet. Dat doe ik nooit.
Ook al vind ik het stuk zelf achteraf bagger.
Ik kan uiteraard wel een nieuw stukje schrijven, met een nieuwe titel en mijn best doen om die NOG hoger in de zoekresultaten van Google te laten komen.
Ik hoop toch zo dat het lukt!

P.s. Marleen, als dit toch niet werkt kun je wellicht overwegen je eigen artikelen wat meer onder de aandacht brengen! Wellicht dat die dan hoger in de zoekresultaten komen dan mijn hobbyblogje.

Indicatie verbod homeopathische middelen is onzin

Het is bekend dat farmaceuten veel meer geld uitgeven aan ‘marketing’, het aan de man brengen van de middeltjes, dan aan bijvoorbeeld onderzoek. Toch verdedigen farmaceuten hun absurde prijzen vaak juist met de kosten van onderzoek. Ik schreef daar eerder over in Farmakul! deel I, II en III.

Naast de reguliere farmacie is er ook de homeopathie. Buiten het feit dat ik ook bij homeopathische middelen erg benieuwd ben naar de verhouding tussen de kosten van onderzoek en marketing is homeopathie voor mij als religie: je moet er in geloven.
En ik ben geen gelover.
Ik vind dat homeopathische middelen net zo min thuis horen in de schappen van de apotheek als de bijbel of de koran. Van veel bidden word je ook beter beweren gelovers, maar echt bewezen is het niet. Een bijbel is dus geen geneesmiddel.
Vind ik dan hè.

De Telegraaf had gisteren een artikel over het verbod om op verpakkingen van homeopathische middelen aan te geven waarvoor je het middel zou moeten aanschaffen. Je mag dus niet op een verpakking van een duizendmiljoen keer verdund kruidenwatertje zetten dat het helpt tegen spierkramp.
Logisch eigenlijk. Je schrijft op de hoes van de bijbel ook niet dat het lezen van dat boek helpt tegen kinkhoest.

Het argument, het ontbreken van ‘wetenschappelijk bewijs’ deugt echter van geen kant.
Immers; wanneer een producent van een homeopathisch middel niet mag zeggen dat je het middel moet aanschaffen als je je grieperig voelt omdat niet wetenschappelijk bewezen is dat het middel ook maar iets doet om die griepgevoelens eerder weg te nemen, is het hek van de dam.

Geen reclame meer voor wasmiddelen.
Geen advertenties meer voor anti rimpel crèmes.
Geen aanprijzingen meer voor allerlei afslankmiddelen.
Weg met de anti-roos shampoo reclame.
Voorbij de irritante glijbekken die mij de nieuwste tandpasta of tandenborstel aanbevelen.
Opzouten met je bacteriecultuurtjes in de achterstevoren gedraaide yoghurt.
Toedeledokie met je wrattenmiddeltjes.
En, mooi meegenomen, nooit meer TellSell.

Anders gezegd: als ‘wetenschappelijk bewijs’ het criterium wordt dat bepaald of je op de verpakking mag zetten waar iets voor dient blijft er heel erg weinig over.

Burendag

*ding dong*
*ding dong!!*
*ding dong!!!!*

“Ja?”
“Ha-llo!!!”
“Ja?”
“Het is vandaag BURENDAG buurman! BU-REN-DAG!!”
“Ja?”
“Nou, hier ben ik dan! BUUR-MAN!”
“Eh, ja?”
“Mag ik je uitnodigen voor een kopje koffie?”
“Waarom?”
“Omdat het Burendag is, Buurman!”
“Ja?”
“Nou, wij zijn buren! Dus!”
“Wij zijn helemaal geen buren!”
“Jawel, buurman! Ik woon op nummer 32, en jij woont op 34. Dus zijn we buren!”
“Nee, ik woon op nummer 187!”
“Huh? Dit is toch nummer 34?”
“Ja, maar ik woon hier niet!”
“Nee?”
“Nee, ik ben de schilder.”
“Oh.”
“Verder nog iets? Ik wil graag op tijd naar huis vandaag.”
“Eh, nee. Fijne dag verder.”