Wat bedoelen politici eigenlijk als zij zeggen:

Daar gaan we weer; verkiezingen.
De dames en heren politici zullen ons de komende maanden opnieuw overstelpen met ‘beloftes’, ‘uitgangspunten’ en ‘principes’. Iedere politieke partij is er ineens weer ‘voor alle Nederlanders’, heeft de oplossing die leidt tot een ‘gezond en veilig Nederland’ heeft de sleutel in handen die ‘de economische crisis’ zal oplossen waarbij ‘de zwakkeren’ worden ontzien. Daarbij wordt niet geschroomd om de andere partijen van ‘opportunisme’, ‘populisme’ en zelfs ‘xenofobie’ te beschuldigen.
En tegelijkertijd worden wij, als kiezer, geacht om ‘over de eigen schaduw te springen’.
De politiek stookt de ovens op, u en ik worden geacht uit de geproduceerde gebakken lucht een keuze te maken.

Wat bedoelen die meneren en mevrouwen politici nou eigenlijk met al die mooie woorden?
Tijd voor een eerste lijstje.

“Wij zijn in principe tegen!”
Een principe is volgens het woordenboek een grondbeginsel. Een fundament, zeg maar. Wanneer je ergens een mening over vormt, dan ga je uit van jouw principes.
In de politiek ligt dit wezenlijk anders. Politici zijn meer ‘in principe’ ergens voor of tegen.
‘In principe’ betekent voor politici dat zij nog niet hebben besloten of zij voor of tegen iets zijn.
Politici die ‘in principe’ voor of tegen zijn zeggen dus dat zij niet weten hoe u, de potentiële kiezer, er op gaat reageren.

“Ik beloof het!”
‘Belofte maakt schuld’, zo is het gezegde. Wat je belooft, dat moet je doen.
Beloftes doen politici graag. Vooral op weg naar verkiezingen. Dan heet het een belofte een ‘verkiezingsbelofte’. Een verkiezingsbelofte dient u niet te verwarren met een gewone belofte. Een verkiezingsbelofte is een politicus namelijk helemaal niet aan gehouden. Een verkiezingsbelofte kun je vergelijken met een belofte die een kind van vier doet wanneer hij voor zijn verjaardag een huisdier wil. ‘Ik zal altijd, echt altijd het hondje uitlaten mama! Ik zweer het!!’ U en ik weten dat na een maand de pup volledig afhankelijk is van de bereidwilligheid van papa en mama, die willen namelijk de poep en pies niet in huis.

“Iedereen moet over de eigen schaduw heen springen!”
Dat kan niemand. Niet te doen gewoon. Ook de reden waarom politici alleen van andere politici vinden dat zij over de eigen schaduw heen moeten springen.
Wat misschien bedoeld zou kunnen worden is dat politici verder zouden moeten kijken dan de eigen principes.
Dan krijg je wellicht politici die in principe over de eigen schaduw heen willen springen?
Nou ja, gebakken lucht dus.

“Wij nemen Verantwoordelijkheid!”
Politici hebben het graag over verantwoordelijkheid. Politici willen ook altijd verantwoordelijkheid nemen en vragen u en mij om verantwoordelijkheid te tonen. Dat doe je vooral door op politici te stemmen.
Dat verantwoording afleggen en aansprakelijkheid onlosmakelijk verbonden zijn aan de genomen verantwoordelijkheid, dat geldt dan weer niet voor politici. Een politicus heeft verantwoordelijkheid, maar is nooit verantwoordelijk en aansprakelijk.
Als u in een auto rijdt bent u verantwoordelijk voor uw rijgedrag. Rijdt u te hard dan bent u niet alleen verantwoordelijk, u bent ook aansprakelijk. Als u te hard rijdt krijgt u een boete.
Heeft u verantwoordelijkheid als politicus en maakt u er een bende van, dan krijgt u wachtgeld.

“Ik ben er voor jou, Henk en Ingrid!”
Of Jan Splinter, de verpleegkundige, de bijstandsmoeder, de gepensioneerde en al die andere pogingen om u als kiezer ‘persoonlijk’ aan te spreken. De politicus zoekt u op, in verkiezingstijd. De politicus spreekt tot u, in verkiezingstijd. De politicus heeft het beste met u voor, in verkiezingstijd.
Iedere politicus weet dat je in een land met meer dan 16 miljoen inwoners het nooit iedereen naar de zin kunt maken. Dat de belangen van individuen in landelijke politiek altijd ten koste gaan van de grote gemene delers. Dat er niet voor u als bijstandsmoeder, voor u als verpleegkundige, voor u als metselaar, voor u als toevallige Henk of Ingrid, of voor u als gepensioneerde een uitzondering gemaakt wordt.
Uw persoonlijke situatie telt alleen in de aanloop naar verkiezingen, na de verkiezingen gaat het weer om algemene afspraken, afgesproken beleid en vastgestelde regels.

“Dat is gewoon een Linkse (on Rechtse) Hobby!”
Ondanks dat politici er zelf nauwelijks principes op na lijken te houden maken zij graag de uitgangspunten van anderen belachelijk. Cultuur, subsidies en ontwikkelingshulp zijn voorbeelden van linkse hobby’s. Meer snelwegen, investeringsklimaat en globalisering zijn voorbeelden van meer rechtse hobby’s.
Met name in de aanloop naar verkiezingen verklaren politici zichzelf, hun ideeën en standpunten als ‘principiële’ keuzes en doen zij de keuzes van de anderen af als linkse- of rechtse hobby.

“U doet aan Populisme!”
Ook deze term gaat u nog vaak horen de komende maanden. Het spreken namens Henk en Ingrid is er een vorm van. Politici beschuldigen elkaar graag van populisme. Dat politieke tegenstanders bang zijn voor de werkelijkheid, dat de anderen impopulaire maatregelen uit de weg gaan. Alle politici benadrukken uiteraard dat juist zij, en alleen zij, wél bereid zijn te doen wat nodig is. Maar of ze nu Pechthold, Rutte, Verhagen, Wilders, Roemer, Sap of Samsom heten; allemaal vervormen zij de werkelijkheid en interpreteren zij de feiten zodanig totdat zij een verhaal hebben dat bij zo veel mogelijk potentiële kiezers als geloofwaardig overkomt.
Alle partijen willen de taal van het volk spreken.
Daarom noemen wij hen ook volksvertegenwoordigers.

“We hebben een Onderzoek dat ons gelijk bewijst!”
Iedere partij laat onderzoek doen. Met de resultaten zetten de partijen de eigen keuzes kracht bij. Maar, vergis u niet. Er worden honderdduizenden onderzoeken gedaan. Met honderdduizenden verschillende uitkomsten. En het is niet zo dat één onderzoek de toekomst werkelijk kan voorspellen. De toekomst wordt namelijk vormgegeven op basis van de acties die worden uitgevoerd, vaak op basis van onderzoeken. Onderzoeken zijn op z’n best ‘self-fulfilling prophecies’.
Daarbij komt dat politici graag gebruik maken van onderzoeksresultaten die zij wensen en dat onderzoekers graag nieuwe opdrachten voor onderzoeken willen. (Don’t bite the hand that feeds you!)
Voorbeeldje?
Wilders liet onderzoeken of de terugkeer van de gulden niet goedkoper was dan handhaving van de euro. En, logisch bijna, komt uit dat onderzoek het resultaat dat Wilders wenst. Moest Wilders wel even goed zoeken naar een eurosceptisch onderzoekbureau, maar het onderzoek geeft hem gelijk.
Dat er ook onderzoeken zijn gedaan met tegengesteld onderzoeksresultaat, daar hoor je Wilders niet over.
De tegenstanders van Wilders uiteraard weer des te meer.

“Het is in het Landsbelang!”
Ja, ja. Het landsbelang. Je hoort er bijna zo’n Polygoon stemmetje bij. En dan een zwart-wit beeld van een ernstig kijkende dominee met zwarte hoed en opgestoken wijsvinger.
Natuurlijk zijn politieke beslissingen in het landsbelang, het gaat hier immers over landelijke politiek. Het gaat er niet om of iets in het landsbelang is beste kiezer, het gaat er met name om wat door de politieke partij als landsbelang wordt aangewezen. Is de economie het landsbelang? De Veiligheid? Vrijheid van meningsuiting? Gelijke rechten? Gezondheidszorg? Landbouw? Innovatie? Onderwijs?
‘Het’ landsbelang bestaat helemaal niet. Ieder belang, ook die van het land, staat onder druk en invloed van een heleboel andere belangen.
Wie heeft er belang bij, dat is vaak de vraag die beter gesteld kan worden.

Tot zover deel I.
Later meer.

2 Reacties

  1. Het klopt dat ze geen 16 miljoen mensen naar de zin kunnen maken, maar ze kunnen er wel 15 miljoen tegen zich in het harnas jagen. De komende tijd kunnen we een tsunami aan loze beloftes verwachten, die de heren politici campagne voeren noemen. De eerste partij die kijkt wat er onder de bevolking leeft, en echt opkomt voor het volk moet nog opgericht worden.

  2. leve de republiek

    2 mei 2012 op 15:54

    stem op geert wilders – stem dus op onze nationale dorpsgek – stem op de burgeroorlog tegen de islamieten –

    stem geert wilders – stem op een loslopende gek – de geblondeerde bedrijfspoedel van de pvv zonder ook maar
    een werkende hersencel

    stem pvv – stem op een partij zonder democratisch gekozen bestuur – stem op ons narcistje — lol

Zeg het maar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.