Maand: maart 2012

Klein en Zielig

19 maart 2012 / / 4 reacties

‘Kleinzielig gedoe‘, zo noemt VNG voorzitter Jorritsma de kritiek op de circa 3 miljoen euro die het vieren van het 100-jarig bestaan van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) moet gaan kosten.
Op mijn vraag hoeveel mensen er op dat feestje komen antwoordde Annemarie Jorritsma: 3500.
Dus, de viering van het jubileum van de VNG kost de goegemeente om en nabij de € 857,15 per persoon.
Mwhah, denk ik dan.

Maar het ‘kleinzielig gedoe’ zit me niet lekker. Als je € 3.000.000 een hoop geld voor een feestje vindt, dan ben je klein en zielig?
Waarom zegt Annemarie Jorritsma niet dat 100 jaar een hele mijlpaal is, dat er veel te ‘leren’ valt in al de workshops, dat het ook een prachtige netwerk bijeenkomst is. Dat het, omgerekend, slechts om 18 eurocent per inwoner van Nederland gaat?
Nee, Annemarie Jorritsma meent te moeten smalen dat kritisch kijken naar het uitgeven van miljoenen aan gemeenschapsgeld ‘kleinzielig gedoe’ is.
Dan vraag je er om.
Van zulke woorden ga ik niet bescheten in een hoekje zitten, van dit soort uitdrukkingen van bestuurders word ik erg opstandig.

Als 3500 ambtenaren – en ik neem even aan dat het hier om niveau wethouder en burgemeester gaat – 3 dagen op het malieveld liggen te brainstormen dan besturen zij niet. En besturen, dat is hun werk.
Dus, er gaan ook 10.500 werkdagen verloren. Dat is, schrik niet, 47,7 manjaar! Wethouders en burgemeesters die, (pak hem beet) gemiddeld, een € 80.000 per jaar kosten.
Die ambtenaren moeten ook van en naar het feest, en het feest duurt 3 dagen.
Dat worden voor, zeg de helft van de bezoekers, 2 hotelnachtjes en daarbij voor alle bezoekers gemiddeld een kilometertje of 100 reiskosten a € 0,39. En dan reken ik zuinig denk ik.
Of denk jij wel dat burgemeester en wethouder dit allemaal uit eigen zak gaan betalen?

Als ik er zo naar kijk dan kost dit jubileum de burger ietsje meer.
Kijk mee:
Feest: € 3.000.000
Manjaren: € 3.816.000 (47,7 X € 80.000)
Hotels: € 524.000 (1750 X 2 X € 150)
Reiskosten: € 136.000 (3500 X 100 X € 0,39)

Dat komt samen op: € 7.476.000 (zeven miljoen vierhonderd zesenzeventig duizend).

2136,00 Euro per persoon!
Dat is niet kleinzielig.
Dat is gewoon héél veel geld.

Holle woorden

18 maart 2012 / / Geen reacties

Het ´huisgemaakt´ op de cervelaatworst van Stegeman betekent net zo veel als het ´onacceptabel´ van Uri Rosenthal als reactie op de executies in Wit-Rusland.
Namelijk: geen ene moer.
Het zijn holle woorden.

Wat worstmaker Stegeman zegt is dat hij worsten maakt.
Wat de politicus Uri Rosenthal zegt is dat hij politiek bedrijft.
De worst van Stegeman verkoopt beter als er ‘huisgemaakt’ op staat, de politiek van Rosenthal verkoopt beter als hij executies in Wit-Rusland ‘onacceptabel’ noemt.
Voor beiden kleeft er geen enkele verplichting, verantwoordelijkheid of consequentie aan de woorden die zij gebruiken.
Omdat die woorden niets meer betekenen.
Het zijn holle woorden.

Als Uri Rosenthal de executies in Wit-Rusland ‘onacceptabel’ vindt dan voegt hij daar aan toe: “Ik herhaal mijn oproep in de EU de sancties aan te scherpen tegen deze laatste dictatuur in Europa.”
Meer holle woorden. Zonder consequenties.

Het ‘onacceptabel’ van Uri Rosenthal is slechts een worst die hij ons voorhoudt.
En niet eens een huisgemaakte worst, maar een van bijvoorbeeld Stegeman.

De tolk

13 maart 2012 / / 6 reacties

Jij komt van Venus
Ik kom van Mars
Wat ik karakter noem
Dat noem jij dwars

Zoek ik naar argumenten
Spreek jij vanuit gevoel
Terwijl jij zoekt naar mijn begrip
Leg ik je uit wat ìk bedoel

En onze tolk is op vakantie
De rek er even tussenuit
Dus laten wij de boel de boel maar laten
Want we komen er niet uit

Ik weeg jouw woorden
Jij leest mijn zinnen
Terwijl jij naar mijn zwijgen luistert
Weet ik niet waar ik moet beginnen

Normaal ben ik de zee
Normaal ben jij het strand
Maar vandaag ben jij het bos
Vandaag ben ik de brand

En onze tolk is op vakantie
De rek er even tussenuit
Dus laten wij de boel de boel maar laten
Want we komen er nu niet uit

Contacten

12 maart 2012 / / 3 reacties

Gezin, familie, vrienden, kennissen, collega’s, Twitter, Facebook, bloggers, Google+, sportverenigingen etc, etc.
Het moderne leven hangt van de vele (digitale) contacten aan elkaar.
Van honderden mensen staan e-mailadressen, telefoonnummers en zelfs geboortedata in mijn telefoon.
Heel veel van die mensen heb ik nog nooit ontmoet, maar we ‘kennen’ elkaar, zo heet dat dan.

Gisteren was mijn vader op bezoek.
De vraag was om hem even met zijn nieuwe telefoon op weg te helpen.
“Mijn contacten staan er al in”, zo vertelde hij trots.
Het zijn er 11.

Mijn vader is oud marineman, was actief bestuurder in voetbal- en zangverenigingen, ambtenaar van de burgerlijke stand, lid van de adviesraad WMO, reed op de Berenboot van de camping en woont in het dorp waar hij ooit geboren was.
Mijn vader kent mensen, denk je dan.

Maar mijn vader is 76, en blijkbaar wordt dan niet alleen je haar dunner.

Karakter

9 maart 2012 / / 9 reacties

Ik zucht.
Twee grote ogen kijken mij aan, ze komen net boven de rand van het ledikant uit.
‘Nee’, zegt ze beslist. En als zij nee zegt, dan is het nee.
Ik mag nog niet weg, ik leg haar weer neer, geef een kusje en ga verder met het lezen van de krant. Op de grond, naast het ledikant.
Een kwartier later slaapt ze en kan ik gaan.

‘Ik eet geen vlees meer’, zegt ze. Ze is dan zes.
En ze eet ook geen vlees meer. Niet dramatisch fanatiek, niet met veel commentaar op ons, die wel vlees eten. Gewoon, zij eet geen vlees meer.
Het is alweer een jaar negen geleden.

‘VMBO-GT’, zegt de Cito toets.
‘Havo’, zegt zij.
En het wordt HAVO. En het blijft HAVO. Nu al weer drie jaar.
Niet dat het gemakkelijk gaat. Vele uren huiswerk, regelmatig het niet snappen en met regelmaat de handen in het haar.
Maar ze ging voor HAVO en zij doet HAVO.
Niet één jaar, maar alle jaren.

´Ik wil een tattoo´, zegt zij.
En ze krijgt een tattoo.
Omdat ze vijftien wordt.
En dat niet iedereen het daar mee eens is, dat snappen wij.
Maar wij kennen haar.