Het ´huisgemaakt´ op de cervelaatworst van Stegeman betekent net zo veel als het ´onacceptabel´ van Uri Rosenthal als reactie op de executies in Wit-Rusland.
Namelijk: geen ene moer.
Het zijn holle woorden.
Wat worstmaker Stegeman zegt is dat hij worsten maakt.
Wat de politicus Uri Rosenthal zegt is dat hij politiek bedrijft.
De worst van Stegeman verkoopt beter als er ‘huisgemaakt’ op staat, de politiek van Rosenthal verkoopt beter als hij executies in Wit-Rusland ‘onacceptabel’ noemt.
Voor beiden kleeft er geen enkele verplichting, verantwoordelijkheid of consequentie aan de woorden die zij gebruiken.
Omdat die woorden niets meer betekenen.
Het zijn holle woorden.
Als Uri Rosenthal de executies in Wit-Rusland ‘onacceptabel’ vindt dan voegt hij daar aan toe: “Ik herhaal mijn oproep in de EU de sancties aan te scherpen tegen deze laatste dictatuur in Europa.”
Meer holle woorden. Zonder consequenties.
Het ‘onacceptabel’ van Uri Rosenthal is slechts een worst die hij ons voorhoudt.
En niet eens een huisgemaakte worst, maar een van bijvoorbeeld Stegeman.