Maand: september 2011

Knoflookmayonaise (Aïoli)

Deze mayonaise is helemaal niet moeilijk te maken en is ook erg snel klaar. Je moet er wel wat voor doen, een beetje geduld hebben en je krijgt er een ‘gardearmpje’ van.

Voor je begint: alle ingrediënten dienen op kamertemperatuur te zijn. Dat betekent in dit geval vaak dat je het ei uit de koelkast moet halen. Als je toch bezig bent: haal de andere eieren er ook even uit. Eieren in de koelkast is onzin.

Dit recept is kun je maken met een olijfolie, maar gebruik dan wel een mooie olie! Mayonaise van een goedkope olijfolie smaakt alleen maar penetrant en is niet lekker. Je hebt echt een zachte, fruitige olie nodig. Gebruik anders bijvoorbeeld een zonnebloemolie.

Het recept;
Rasp een paar tenen knoflook en doe deze in een kom met een eidooier. Roer door elkaar, voeg een beetje peper en zout toe.
Druppel wat olie en roer met de garde. Dit herhaal je tot het mengsel stijf wordt (tegen de wand van de kom slaat), hierna kun je de druppels olie vervangen door scheutjes.
Scheutjes, geen sloten dus!

Wanneer je 200 – 300 ml olie hebt toegevoegd en je een mooie, dikke romige saus hebt pers je een halve citroen uit.
Druppel wat sap in de saus, doorroeren en proeven.
Voeg citroen toe naar smaak, maar doe het geleidelijk.
Een romige, frisse maar niet zure mayo vind ik het persoonlijk het lekkerste.

Een goeie tip van @Locatiekok:
Als de mayonaise je te heftig is, een lik crème fraîche naar smaak toevoegen en de saus wordt een stuk ‘gemakkelijker’ van smaak.

Familietragedie aan de Basisweg

Dit verhaal gaat niet over het gezin van een een eerzame burger die door de veiligheidsdiensten helemaal kapot gemaakt dreigt te worden omdat hij op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats was.
En nee, het gaat ook niet over een persoonsverwisseling. Leo de Deugd is niet de tweelingbroer van geheim agent Bernard ‘One eye’ de Deugd die is omgekomen in Afghanistan en wiens plaats Leo moet innemen om de wereld te behoeden voor een volgende 9/11. En dat terwijl zijn hoogzwangere vrouw in barensnood op de bank ligt.
Ook heeft Leo de Deugd niet bij toeval een politieke moord op de memory-card vastgelegd terwijl hij druk was het trekgedrag van de Wilde Waaggans vast te leggen.

Leo de deugd is een fotograaf. Een fotograaf die (onder andere) fotowerk heeft gedaan voor het lingeriemerk Sapph, tot voor kort eigendom van Rob Heilbron.
Een beetje kinky foto’s maakt die Leo de Deugd.
De laatste tijd kunnen Leo de Deugd en Rob Heilbron niet meer samen door een deur. Of het moet de deur van de rechtbank zijn. Leo de Deugd en Rob Heilbron hebben ruzie over het gebruik van foto’s en de rechten.
Je kent dat wel.

Martijn Koolhoven is journalist van de Telegraaf. En niet zomaar een journalist van de Telegraaf. Nee, volgens hoofdredacteur Sjuul Paradijs is Martijn Koolhoven een ‘onmisbaar lid van de Telegraaf familie’.
Deze mooie, vaderlijke woorden sprak Sjuul Paradijs deze zomer nog op het 25 jarig Telegraaf jubileum van Martijn Koolhoven.

In de Telegraaf verscheen een artikel onder de kop ‘Eng en verschrikkelijk!’ (door de telegraaf verwijderd, maar tekst is hier nog te lezen) waarin Martijn Koolhoven verslag doet van de bizarre SM activiteiten die Leo de Deugd zou bezigen in zijn studio die in de Rotterdamse wijk Hillesluis staat, ook wel ‘klein Mekka aan de Maas’ genoemd.
De wijk wordt zo genoemd omdat er nogal wat islamieten wonen, en die hebben het niet zo op die rare seksuele fratsen van fotograaf de Deugd.
Tenminste, dat beweert Martijn Koolhoven in zijn artikel.

Gevolg van dit artikel: Leo de Deugd zegt zakelijk volledig kapot te zijn. Weg klanten, studio moeten verlaten (staat te huur), vernielingen.
Ellende.
Tja, moet je maar geen SM kelder beginnen in het islamitische hart van ‘Klein Mekka aan de Maas’. Toch?
Geen wonder dat mensen de Telegraaf inschakelen om deze enge toestand aan de kaak te stellen.

Een Zembla uitzending (De chocoladeletters van de Telegraaf) toont echter een even bizar als walgelijk complot die kort gezegd hier op neer komt:
– Rob Heilbron en Martijn Koolhoven zijn HELE dikke vrindjes. Zo subsidieerde Rob het jubileumfeestje van Martijn.
– Leo de Deugd en Rob Heilbron zijn helemaal geen goede vrindjes, ze staan tegenover elkaar bij de rechter.
– Leo de Deugd zit al bijna 10 jaar op dat adres in Rotterdam zonder ooit één probleem of klacht.
– Niemand in de wijk Hillesluis zegt last te hebben van Leo de Deugd of zijn studio.
– Geciteerde mensen bezweren Martijn Koolhoven nooit gesproken te hebben.
Ofwel; Martijn Koolhoven is door zijn vrindje Robert Heilbron niet gesubsidieerd, er is een tegenprestatie. Die tegenprestatie is het kapotmaken van fotograaf Leo de Deugd.

Maar dat kan uiteraard allemaal niet waar zijn.
Het is natuurlijk allemaal toeval en de zaken hebben helemaal niets met elkaar te maken.
Martijn Koolhoven heeft zich niet laten betalen, maar is door ‘bronnen uit het circuit’ getipt.
Rob Heilbron is gewoon een goede vrind van Martijn en die subsidiëren elkaar nu eenmaal. Zo gaat dat in de business.

Alhoewel?
Martijn Koolhoven is inmiddels toch maar op non-actief gezet door zijn hoofdredacteur Sjuul Paradijs.
Een tragedie voorde Telegraaf familie natuurlijk, want je eigen bloed verstoten is toch een beetje sterven.

Seks en de 2e Kamer

Seksualiteit speelt een grote rol in ons dagelijks leven. Onze seksualiteit zie je terug in ons gedrag, en ons gedrag zie je terug in onze seksualiteit. Zoiets. We zijn onze seks, en we seksen zoals we zijn.
2e Kamerleden hebben ook seks, zijn ook seksueel.
Ja, heus. Ook Henk Kamp doet het wel eens. Heel soms.

Maar, wat zeggen 2e Kamerleden in bed? Een paar openingszinnen:

Marianne Thieme: ‘Nee, dat doe ik niet!! Ik eet geen vlees.’

Ivo Opstelten: ‘Zag, ehhhhh… Freule. Weurd ‘t ehhhh…. niet es ehhhhhhhh… tijd veur eeehhh…’

Dion Graus: *klets!!* *kleun!!*

Mark Rutte: ‘650 Euro maar? Dat is goedkoper dan de vorige keer, toen vroeg je 300!’

Geert Wilders: ‘Je hoeft het ook helemaal niet lekker te vinden, we hebben een gedoogakkoord Minne Muts!!‘ ‘Doe es normaal bitch!’

Piet Hein Donner: ‘Ik constateer dat, met een geheel bedekt lichaam, in onze gezamenlijke sponde liggen, niet leidt, tot, een voor mij aanvaardbaar, maatschappelijk resultaat.’

Stef Blok: ‘Luister jij, ik wil, en mijn wil is heel consistent.’

Emile Roemer: ‘Hé, toe. Hé, mag jij boven. Goed?’

Hero Brinkman: ‘Wijntje of gewoon bier?’

Kees van der Staaij: ‘Zullen wij vanavond de gordijnen eens vroeg dicht doen moeders?’

Gerdi Verbeet: ‘U heeft nog 2 minuten!’

Calamares met een Frisse Fruitsalade

Om te beginnen: ik kook altijd teveel. Dat doe ik niet per ongeluk, ik vind dat iedereen moet kunnen eten tot hij genoeg heeft. Dat wil overigens niet zeggen dat ik veel eten weggooi, integendeel zelfs. Restjes vormen vaak de basis voor een lunch van een paar dagen later.
Dan weet je dus hoe ik aan de zelfgemaakte verse pasta kom voor deze heerlijke lunch.

De fruitsalade
Een paar ontpitte en in vieren gesneden pruimen, een gesneden appel (in de schil) en een paar geschilde en in vieren gesneden kiwi’s. Hierover giet ik een lepel olijfolie en een juslepel zelfgemaakte appelstroop (zonder suiker). Even door elkaar husselen en klaar.
Fruit liefst niet uit de koeling.

De calamares
Ik gebruik een diepvries calamares van de Aldi. Even in een flinke bodem hete olijfolie frituren (mooi bruin laten worden en even omdraaien tijdens het frituren). In het vergiet opvangen en afblussen met citroensap.
Serveren met wat hete chilisaus.

De pasta
Een restant verse spaghetti even opwarmen in wat olijfolie waar een teen knoflook, een uitje en wat Italiaanse kruiden zijn gefruit.
Serveren met wat geraspte pardano en een gesneden (tros)tomaatje op top.

Eet smakelijk!

To whom it may concern

|09.30 uur

Goedemorgen, ik heb hier een email die ik doorgestuurd krijg van mijn broer. Daarin wordt de detentie van mijn zoon aangekondigd. U begrijpt, ik heb een paar vragen. Van wie krijgt mijn broer die mail? Waarom krijgt mijn broer die mail? Wie beslist welke mail naar wie gaat?

Ogenblikje.

Kunt u mij die mail doorsturen? En, mag ik u dan zo even terugbellen? Dan zoek ik het even uit.

Ja, dat mag u.

Meneer, dit is echt heel raar. Wij hebben die mail gestuurd aan de reclassering. Waarom die hem naar uw broer hebben gestuurd is mij een raadsel. Ik heb hen gebeld en u wordt teruggebeld door de reclassering.

Ok, dank voor de inspanning. Ik wacht het even af.

Hallo meneer? Ja, was ik weer even. Ik denk, mocht u nu niet worden teruggebeld, ik heb hier de naam van de mevrouw die u gaat bellen en haar telefoonnummer. Heeft u een pen? Dat is mevrouw *piep* en haar nummer is *piep*.

|15.30 uur

Hallo u spreekt met Quest. Ik ben op zoek naar mevrouw *piep*, die zou mij bellen maar blijkbaar is dat heel moeilijk, of heeft ze mijn nummer niet. Of haar batterij is op. Of zo.

Ogenblikje.

Ja, hallo meneer? Ja, met mevrouw *piep*. Ik zou u bellen hè? Maar dat komt, ik wilde even overleggen met mij teamleider. Want dit is …

En?

En wat?

Wat zei uw teamleider?

Ja, die heb ik dus niet gesproken.

En daarom kon u mij niet bellen.

Nou, ik dacht, ik wacht even tot ik mijn teamleider gesproken heb. want weet u wat het ook is, degene die de mail heeft doorgestuurd aan uw broer, *piep*, die is er morgen pas.

Dus?

Nou ja, dan kunnen we het haar morgen pas vragen waarom ze dit heeft gedaan. Dit is zo raar, er moet toh een opdracht achter zitten.

Ik begrijp nog steeds niet waarom u mij niet kon bellen zoals afgesproken en ik nu u aan het bellen ben. U teamleider spreekt u vandaag nog?

Ja, dat probeer ik wel ja.

En die belt mij wel terug.

Ja, ja, ja echt.

Vandaag.

Daar ga ik wel van uit ja.

|16.35 uur

Met de teamleider. U had een terugbelverzoek.

Nee, we hadden een belafspraak.

Nou, oh. Wel, hier ben ik dan.

Ehh, o, ja. Nou, ten eerste wil ik u namens de organisatie mijn verontschuldigingen aanbieden.

Ik heb daar niet veel aan mevrouw, ik wil graag weten wie, op wiens gezag en met welk doel uw medewerker een gevoelige e-mail over mijn zoon naar mijn broer stuurt.

Tja, we hebben geen idee meneer! Het is nog nooit eerder fout gegaan.

Dat gevoelige mail bij mijn broer terecht komt bedoelt u?

Nou, ehhhh… nee. Dat zo’n mail doorgestuurd wordt!

Tja, dat hoop je dan maar hè? Het ziet er uit als een standaard actie. Gewoon, naar de personen die het moeten hebben en een (openbare) CC naar mijn broer.

We gaan mevrouw *piep* daar uiteraard naar vragen. Morgen. Want ze is er nu niet.

En dan belt u mij terug en vertelt u mij hoe dit kan, wat uw actie wordt en welke stappen u verder neemt om herhaling te voorkomen.

Ehhh… Ja. ja. Dat klopt ja.

Dan wacht ik dat af.

(Wordt vervolgd)