Dag: 10 april 2011

Pasta met rauwe Witlof, Tonijn en Tomaat

10 april 2011 / / Geen reacties

Het recept voor verse spaghetti, onontbeerlijk voor een lekkere pasta maaltijd, vind je hier.

Wat ik vandaag maakte is snel, simpel en eenvoudig. Lekker fris en lauwwarm voor op een mooie, zonnige dag.
Snijd een rood pepertje, snijd een teentje knoflook (ja 1 teentje deze keer want hij blijft rauw) en snijd een sjalotje. Mooi klein allemaal.

Kerf een kruis in een handje trostomaatjes en dompel deze 1 minuut in kokend water, daarna is koud water laten schrikken. Pel het vel, snijd de tomaatjes in 4-en en haal de zaadjes en andere weke delen er uit.
Snijd in kleine stukjes.

Snijd een stronk witlof in de lengte door en daarna in zo dun mogelijke halve ringen.

Doe alles in een kom, besprenkel en wentel ruim met citroen en olie.
Blikje (lijngevangen) tonijn erbij.

Bak wat spekjes uit, blus met witte wijn en laat inkoken tot alleen de spek en het vet over zijn.

Lauwwarme pasta op het bord, witlof salade er overheen en garneren met wat spekjes.
Peper en zout op tafel.
Eet lekker.

Ik begrijp het

10 april 2011 / / Geen reacties

Ik begrijp natuurlijk ook wel dat de gebeurtenissen in Alphen aan den Rijn gisteren het hele land op zijn kop zet en in een ijzeren greep houdt.

Natuurlijk begrijp ik dat de media over elkaar heen struikelt om verslaggevers ter plaatse te krijgen, het laatste nieuws te brengen en ik begrijp zelfs dat zij absurdistische interviews houden met mensen die de schietpartij wel overleefden.

Ik begrijp de reacties van mensen in het land. Ik begrijp de tranen, de goedbedoelde en vaak onbeholpen troost- en condoleance betuigingen, de wanhoopskreten en de bloemenzee die uiteraard de komende dagen zal worden opgebouwd aan de randen van het winkelcentrum.

De burgemeester en de hoofdofficier van justitie die onbeholpen achter een tafel zitten te stotteren en slecht hun woorden kiezen. Ik begrijp de onmogelijke, haast onmenselijke druk die er op hun schouders rust.

Waar de ene mens onmachtig met de zaak aan de haal gaat door idiote conclusies te trekken, ongepaste emotionele verbindingen te maken en de zaak op zichzelf weten te betrekken terwijl de andere mens excelleert in snoeiharde grappen, ik begrijp wel hoe dat werkt.

Ik begrijp dat media niet om dit nieuws heen kunnen. Zij moeten wel. Alles wat zij laten liggen pakt een ander wel op. Grenzen worden daarbij niet door codes bepaald, maar door de absolute afkeuring van het publiek. Toon je te weinig dan gaat de kijker/lezer/luisteraar/surfer naar de buren. Ga je te ver, dan went hij zich walgend van je af.
Ik begrijp best waarom de inhoud en vorm van het nieuws continu op die grens balanceert.

Ik begrijp best dat er iemand is die op Twitter oproept tot een ‘twitter-stilte’.

Dat er iemand is die een account aanmaakt op naam van de dader met de afbeelding van een fotograaf die er helemaal niets mee te maken heeft; het kan dus het mag en het gebeurt. Zo werkt dat en ik begrijp dat het zo werkt.

Eigenlijk begrijp ik best wel veel.
Ik zou soms willen dat ik er wat meer begrip voor kon opbrengen.