Dag: 14 februari 2011

Vreselijke Dialogen: Het Café

– Nou, leuk. Eindelijk samen eens een biertje doen. Wat wil jij drinken?
– Doe mij maar witte wijn Herman.
– Ok, één witte wijn voor mevrouw. Ik ben zo terug.
– Zo, hè hè. Wat een dag hè?
– Ja, vreselijk. Blij dat ik even kan zitten.
– Hé, wat hoorde ik nou? Is het uit?
– Nou, nou. Het nieuws gaat snel.
– Ja. Je weet hoe dat gaat hè. Maar ehh.. het ging niet meer?
– Nee.
– Wat rot voor je.
– Nee hoor. Het is achteraf gewoon één grote vergissing geweest.
– Tja, die Sjoerd staat nu niet bepaald bekend om z’n, nou ja, eenkennigheid zeg maar.
– Hoe bedoel je?
– Het was gewoon een rokkenjager, een buiten-de-deur-neukert, dat weet toch iedereen! Jij niet?
– Nee. Blijkbaar niet.
– Ik haal nog even wat drinken. Wijntje nog?
– Ach ja, doe ook maar. Kan het schelen.
– Zo, alsjeblieft. Nou, daar zitten we dan hè?
– Ja, daar zitten we dan.
– Ik bedoel, allebei als vrijgezellig. Hahaha.
– Kom je hier vaker?
– Jazeker! Nou ja, vaak. Niet te vaak natuurlijk. Hahaha.
– Leuk café wel.
– Nou ja, geen hand vol maar een land vol zeg ik maar. Je moet gewoon tijdelijk iemand zoeken om de lichamelijke stoom een beetje af te blazen.
– Nou, voor mij even rustig aan hoor.
– Hé, maar vertel. Hoe is dat nu, om alleen te zijn? Voor jou?
– Hoe bedoel je?
– Wacht even *Henk! Doe nog even wat te drinken hier, en wat bitterballen.*
– Ik heb nog hoor.
– Lieverd, je moet verdriet een beetje nathouden zeg ik altijd maar. Hier, laten we proosten.
– Proost.
– Op het vrije leven!
– Hoe is het met Hariëtte?
– Ah, praat me er niet van. Moeilijk, moeilijk. Altijd pijn hier, pijntje daar.
– Maar, ze is toch ook ziek?
– Jawel, maar ja. Maakt nog niet dat ik van steen ben hè. Of dat ik geen man meer ben. Als je begrijpt wat ik bedoel.
– Ach, zo. Ik moet zo weer eens gaan trouwens.
– Gaan? Gaan? We beginnen net schatje! Of je moet bedoelen dat WE eens moeten gaan? Hé?
– Nee, ik bedoel dat na dit glas ..
– Niet zo verlegen! We weten toch allebei wat we willen?!
– Nou, ik wil naar huis Herman.
– Nee, dat wil jij helemaal niet!
– Jawel, en laat me los.
– Kom op baby, we weten wat we willen. We zijn toch volwassen?
– Nou, rot je op of niet! Engerd!
– Ah, we spelen ‘hard to get’?
– Flikker op Herman!! Hé barman!! Deze meneer valt me lastig!
– Nou jezus zeg! Rustig maar hoor, ga dan!
– Tot ziens Herman. En doe vooral de groeten aan Hariëtte!

****

– Ja, hallo!! Mij wel met de rekening achterlaten hè! Tssskkk… Allemaal hoeren die wijven.

Vreselijke Dialogen: Apotheek

– Goedemiddag, als het goed is heeft het UMCG een recept doorgefaxt en ..
– Uw naam?
– Siebel.
– Siepel.
– Nee, Siebel, met een ‘bu’.
– Ooh! Meneer Siebel!? Ja, inderdaad. Dat klopt. Het staat klaar. Het komt er aan.
– Mooi.

**** 5 minuten

– Hallo, mevrouw?
– Ik kom er aan meneer, bijna klaar!

**** 5 minuten

– Zeg mevrouw, wat is nu het probleem?
– Geen probleem. Nee hoor meneer, het komt er zo aan.
– Maar, wat is er nu zo moeilijk?
– Niets meneer, ik ben bijna klaar. Dat zeg ik toch!
– Ja, dat hoor ik ook wel. Maar u zei 10 minuten geleden ook al dat het klaar was.
– Ja, het komt er aan!
– Wanneer dan!?
– Zo meteen meneer! Zo meteen! U ziet toch dat ik bezig ben!
– Zeg dan niet dat het er aan komt!
– Ja, maar het KOMT er toch ook aan!! Ik ben bijna klaar meneer! Als u nou even gewoon rustig wacht!!
– Dat wil ik wel, maar zeg mij dan DAT ik moet wachten!! U zegt steeds dat u klaar bent en dat het er aan komt!!
– Meneer, zo kan ik toch niet werken!!
– Maar mevrouw, godverdomme!! Zeg dan gewoon waarop ik moet wachten, of waarom!!
– Alstublieft meneer!!
– Dank u!
– We hebben nog niet alles, de rest komt morgen.
– Morgen?
– Ja.
– Hoe laat?
– Dat weet ik niet.
– En hoe moet ik het dan weten?
– Wat?
– Hoe laat ik mijn medicijnen moet ophalen.
– Komt u maar om 11 uur.
– Om 11 uur?
– Ja, om 11 uur. Dan staat het klaar.
– Dan staat het klaar?
– Ja.
– Net zo klaar als vandaag?
**