Dag: 8 januari 2011

Billie Holiday, The Last Recording (1959)

Solomon Burke deed mij aan Billie Holiday denken. En al zijn er genoeg mooie bruggetjes te bouwen van Solomon Burke naar Billie Holiday, ik weet niet goed waar mijn overstap vandaan komt. Ik denk daar ook niet verder over na. Het was een associatie.
Billie Holiday dus.

Er zijn heel veel albums van Billie Holiday uitgebracht. Ik was vandaag wat aan het googelen en ik was verbaasd over de enorme hoeveelheid. Kijk maar eens naar deze discografie op Wikipedia.
Billie Holiday’s carrière begint – ongeveer – in 1933 en eindigt in 1959. Zij sterft aan de gevolgen van overmatig drug- en drankgebruik.

‘Lady Day’ zoals de bijnaam van Billie Holiday luidde was bijzonder. Niet alleen omdat zij jazz op een bijzondere manier vertolkte, maar ook omdat zij een bijzonder stemgeluid had.
En, dat heeft de mythe uiteraard ook geholpen, Lady Day had een nogal turbulent leven.

Ik luisterde vandaag naar ‘The Last Recording’ uit 1959, vlak voor haar dood.
De grote foto toont een jonge, gezonde Billie Holiday op een feestje in 1939.
De kleine foto is gemaakt tijdens de laatste opname sessies in New York in 1959.
Billie Holiday is dan pas 44 jaar oud.

U kunt ‘The last Recording’ via deze link beluisteren op Spotify.

Solomon Burke & De Dijk, Hold On Tight (2010)

Om van Jacques Brel door te kunnen gaan naar Solomon Burke, heb ik De Dijk even nodig.
Huub van der Lubbe, de zanger en tekstschrijver van De Dijk kan voor mij niet tippen aan Brel, maar doet dat stiekem toch wel graag. Met een lied als ‘Mijn van straat geredde roos’ bijvoorbeeld.
Veel mensen doen er lyrisch over, ik vind er niet zo veel aan.
Ik ben altijd meer fan geweest van de Dijk dan van Van der Lubbe.

Wat de liedjes van De Dijk naar een hoger plan brengt is de zang van Solomon Burke.
Ook de wijze waarop de teksten vertaald zijn helpt daarbij.
Persoonlijk vind ik het beter klinken om te zeggen dat je iemand nodig hebt, dan te stellen dat je het niet alleen kunt (Ik kan het niet alleen – I Gotta Be With You).
Solomon Burk doet op deze plaat zijn titel ‘King of Rock en Soul’ absoluut eer aan.
En, dat moet ook gezegd, er staat een Dijk van een band achter.
Solomon Burke overleed op 10 oktober 2010 op Schiphol, hij zou op 12 oktober met De Dijk optreden in Paradiso.
Het mocht niet zo zijn.

U kunt Hold On Tight via deze link beluisteren op Spotify.

Dan moet je mij maar niet wakker maken!

Ik ga het niet meer pikken dacht Kees-Willem
nadat hij wakker werd van weer een ander nachtgeluid
Een ieder die mij nu nog dwars zit daarvan doe ik
zonder pardon of mededogen resoluut het lichtje uit

Het eerste slachtoffer dat werd Babbette
met wie hij al een jaar 20 ongelukkig was getrouwd
Met een Japans koksmes kliefde hij haar schedel
en schoot haar daarna dood (hij had dat wijf nog nooit vertrouwd)

De winkeljuffrouw (kassa 7) met de dikke lippen
was nog geen uurtje later aan de beurt
Hij overgoot haar met benzine en stak de brand er in
het was de laatste keer dat zij bij hem over zegels had gezeurd

Dat lucht op dacht onze held tevreden
terwijl hij de apotheker een dodelijke dosis injecteerde
Je moet weten dat Kees-Willem dagelijks trouw zijn pillen slikte
en dat die pillendraaier hem meer dan irriteerde

Een flesje bier, want al dat moorden maakt maar dorstig
en dronken Bertus, die zat te janken aan de toog
Over weer een verloren liefde en dat’ie alles kwijt was
gaf hij een nekschot en ramde daarna een bierfles in zijn oog

De psychiater van Kees-Willem riep ‘kalm nou beste man!’
maar zijn bloed spoot reeds gutsend tegen het behang
Kees-Willem keek tevreden naar de bloederige kettingzaag
Hier had hij op gewacht, al een hele behandeling lang

De laatste hand sloeg Kees-Willem aan zichzelf
dat had hij na al dat moorden wel verdiend
Hij sprong van 12 hoog gaf onderweg zichzelf een knipoog
en zei: ‘Jij was mijn enige beste vriend’

Splet.