Een stevige basis van in olie gebakken uien en knoflook, dan meebakken: gekneusde sereh, daun jeruk, ketumbar, kurkuma, pepers, zout, suiker, verse gember in lucifers gesneden.
Als het een stevige pap is, grote garnalen er even in bakken en dan alles blussen met water en er meteen veel klappermelk aan toevoegen. Dit laten sudderen (het water verdampt).
Apart een paar kleingesneden pepers bakken, afdruipen of afdeppen en die laten afkoelen. Ondertussen eendeneieren koken (of gezouten eendeneieren van de pasar).

In water groente koken, mooi klein gesneden in gelijke delen; wortel, peulen en wat er verder voor handen is (beetje kool).
In deze soep een kip koken. Niet te lang, hij moet niet droog worden. De groente afgieten.
De kip goed droog maken en in kleine blokjes snijden en even kort bakken zodat hij een bruine laag krijgt. Hij is al gaar.
De tofu (of tempé) in kleine dobbelstenen snijden en kort frituren en goed laten uitlekken op een krant.
De blokken kip uit elkaar trekken tot sliertige stukjes. Eerst laten afkoelen.
De groente bij de garnalensoep toevoegen.
Noedels koken, niet te lang.
In een kom per persoon doe je: een stevige hand noedels, daarop een plukje taugé, en wat gefrituurde tofu (tempé kan ook, maar is beter er naast).
Dan schenk je de soep er over (let op; de daun jeruk en de sereh niet opdienen) en maak je het geheel af door er wat kip overheen te draperen, plukjes, een beetje platte peterselie, en pepers.
Naast het bord: een half eendenei, wat sambal, de gabakken pepers eventueel een gefruit uitje en de tempé goreng en een koel glas bier.

Het is opgeschreven in een soort half steno, half als en redactrice van een kooktijdschrift. Het volgt wel de stappen, maar je moet wel kunnen koken om het na te kunnen doen. Wat vooral opvalt is dat er veel aandacht besteed wordt aan de opdiening. De kleuren moeten kloppen. Bovenop de witte kip, de groene peterselie en het rode pepertje, terwijl de soep zelf waarschijnlijk gelig is door de kurkuma.
In de kantlijn staat geschreven; ipv kip kan je ook drooggebakken biefreepjes maken. Maar die kan je beter apart serveren; goed veel sechuanpeper gebruiken en meebakken!!

Die aanvulling maakt het wel bijzonder. Als je het gerecht gewoon ziet is het een soort Maleisische Laksa. Met die biefreepjes wordt het ineens Chinees. Toch bijzonder dat die Nederlanders de Chinese fusion cuisine verzonnen.

Dit recept hoort bij het eerste deel van ‘Het bonbondoosje van mijn oma‘.