Een paar dagen geleden gaf ik aan graag te willen winnen bij de verkiezing ‘Twitteraarvanhetjaar‘ in de categorie ‘blogger’. Ik dacht ook eerlijk gezegd dat ik dat wel zou kunnen.
Ik Twitter veel, ik blog veel.
En ik blog ook nog eens regelmatig over Twitter, en ik schrijf – goed gelezen en hoog gewaardeerde – Twitter profielen.
Kijkend naar het lijstje concurrenten schatte ik mijn kansen goed in. Daarbij komt, ik werd spontaan genomineerd, kreeg weer eens last van overmatige ego kieteling en de rest is historie.
Ik ga die verkiezing niet winnen.
Dat op zich, en u moet maar even van mijn oprechtheid uitgaan, vind ik niet zo erg. Het zijn immers verkiezingen en als je meedoet kun je verliezen.
Het is daarbij jammer dat er geen kwalitatief oordeel gegeven wordt, maar een puur kwantitatieve. Welke genomineerde krijgt zijn/haar volgers zo ver om dagelijks op hem of haar te stemmen.
Ik ga daar niet toe oproepen, het doet te veel afbreuk aan wie ik ben en wat ik doe en waarom ik blog.
Ik ga die verkiezing dus niet winnen en dat vind ik verder prima.
Wat ik niet ga doen is een oordeel geven over mijn directe concurrenten. Dat vind ik niet chique.
Ook zij zijn oprechte bloggers, hebben iets te vertellen en zijn genomineerd. Wie er ook wint, ik zal hem of haar van harte feliciteren.
Er zijn meer categorieën, en als ik daar naar kijkt gaan mijn haren wel overeind staan en word ik afkerig.
In de categorie ‘social media’ gaat het Twitter account van TVOH winnen? Belachelijk!
In de categorie ‘twitter events’ wint serioustweeps’, gevolgd door ‘twedding’? Doe eens normaal zeg!
Jan Dijkgraaf bij de journalisten laatste met 5%?
‘televisie personality’, Nicollette van Dam?
Populaire vrouw? Populaire man?
Nee, ik herken mij daar niet in.
Ik herken mijn volgers er niet in.
Genoeg redenen voor mij om te zeggen dat ik er verder niet meer aan mee doe.
Of, zoals @marnixamsterdam het treffend zei: ‘Nèh. Fuck it‘.
30 december 2010 op 09:54
Tja, Berend, het is dus, zoals ze dat zo mooi zeggen, een publieksprijs. En het publiek kijkt dus blijkbaar met een andere bril op naar een populaire man, vrouw, sporter (WTF: Dolf Jansen?), blogger etc dan dat jij dat doet!
Dit is dus niet typisch iets voor twitter, maar dit fenomeen is ook IRL te zien.
Ik vind het schrijnender te zien (wellicht heb jij dat niet helemaal meegekregen) de strijd die soms losbarst tussen verschillende genomineerden die, en laat ik daar duidelijk over zijn, allemaal een geweldig doel dienen et doch niet schromen op een best wel flauwe en soms zelfs onbeschofte manier elkaar proberen onderuit te halen.
Ik ga de details hier niet vermelden, daarmee zou ik, net zoals dat jij weigert een oordeel te geven over concurenten, ook niet chique bezig zijn.
We zijn het er zeker over eens dat de #twvhj wel iets heeft losgemaakt, en dat meneer Polaroid er blijkbaar wel bij vaart. Nu maar hopen dat meneer Polaroid de volgende keer ook even goed gaat investeren in zijn webhosting site.
Al met al vind ik het jammer, het initiatief is best leuk. Echter, en dat ben ik wel met je eens, de manier waarop, en de beoordeling van de genomineerden laat te wensen over.
PS: Heb jij al gestemd op @marcodepollo? (grapje hoor :-))
30 december 2010 op 11:25
De beste zijn is iets anders dan de meeste stemmen vergaren.
Daar heb ik mij in vergist.
En nee, gelukkig heb ik die strijd niet meegekregen, maar dat zou mij alleen maar gesterkt hebben in hoe ik er nu tegenaan kijk.
30 december 2010 op 11:36
Hee Berend, mensen met goede smaak zijn vaak in de minderheid. ;-)
Een hartje onder de riem: ik heb op je gestemd omdat je altijd de geest prikkelt, me laat lachen en me ontroert.
30 december 2010 op 12:15
Populair en goed zijn niet altijd synoniemen ;)
Who cares wie tvhj wordt. Mijn voorstel: volgend jaar in 1 dag die verkiezing regelen. Hebben de liefhebber hun lolletje en de anderen (waaronder ikzelf) er zo min mogelijk last van.
30 december 2010 op 16:41
De huidige opzet is inderdaad niet zo gelukkig: zowel de genomineerden als hun followers hebben er last van. Inderdaad: doe het in slechts 1 dag en dan zijn we ervan af of anders (beter) een stuk of honderd kandidaten per categorie, dan wordt het niet op de man gespeeld. Want dit is wat nu in diverse categorieën gebeurt. En dat is heel jammer. Hierbij mijn ervaring, opgeschreven voor een blog van iemand anders:
Hoe social media tegen je gebruikt kunnen worden
Ik ben genomineerd voor Twitteraar van het Jaar, maar daar ben ik helemaal niet blij mee. De reden: je staat opeens ‘in de picture’ en je wordt van alle kanten aangevallen als je je volgers op de website twitteraarvanhetjaar wijst in de hoop dat ze op je stemmen. Het vervelende is dat je zo’n wedstrijd nooit kunt winnen zonder je volgers op die website te wijzen. Zo ontstaat er een soort vicieuze cirkel. Het meest kwalijke is echter dat daardoor je geloofwaardigheid ondermijnd wordt. Ik tweet vooral over serieuze onderwerpen en ik probeer onder meer loverboyspraktijken en vrouwenhandel in Nederland onder de aandacht te brengen. Dat doe ik al ruim een jaar, maar doordat ik opeens aan de verkiezing meedoe, krijg ik te horen dat ik over de rug van de slachtoffers probeer te scoren. Dat zijn opmerkingen die me raken. Als je social media gebruikt om aandacht voor een probleem te vragen, wil je niet dat dit tegen je gebruikt wordt.
De wedstrijd veroorzaakt sowieso veel commotie en veel deelnemers hebben last van protest-tweets, lelijke opmerkingen en zelfs anti-blogs. Als ik van tevoren wist dat het zo werkt, had ik nooit meegedaan. Het enige leuke aan zo’n wedstrijd is de zuiverende werking. Je ziet eindelijk wie de mensen zijn die je echt geloven en steunen. Die doen elke dag de moeite om naar een site te gaan en een stem op je uit te brengen en zo lijkt het zelfs niet onmogelijk om te kunnen winnen van een vrij bekende Nederlander met maar liefst 20.000 volgers. Dit is alweer de kracht van social media. Maar het lijkt me sowieso verstandig om volgend jaar over een andere opzet na te denken, die zowel voor de genomineerden als voor de volgers niet zo belastend is. Twitter is een bijzonder leuk medium maar het is niet de moeite waard om de verhoudingen tussen mensen te verpesten door een of andere wedstrijd. Ik kan in elk geval niet zo goed tegen dat soort aanvallen, daar is mijn huid net niet dik genoeg voor. Ik wil me het liefst terugtrekken uit de hele wedstrijd, maar ik heb begrepen dat dit niet mogelijk is. Je blijft gewoon op de lijst en het enige wat verandert is dat er niet meer op je gestemd wordt, omdat je aangekondigd hebt dat je je officieel terugtrekt. Dat lijkt me geen optimale oplossing. Gelukkig duurt het hele gedoe ‘nog maar’ 2 dagen en dan ben ik er vanaf. Ik ga vanaf nu in elk geval tweets over de wedstrijd tot een minimum beperken. Ik wil wel af en toe de tweeps aanprijzen die volgens mij de titel Twitteraar van het Jaar verdienen.
Als je wilt zien hoe de stemming in de diverse categorieën verloopt en hoe onevenwichtig ze soms samengesteld zijn, kijk dan op http://www.twitteraarvanhetjaar.nl
Maria Genova
http://twitter.com/genova2
1 januari 2011 op 02:36
Zoals ik al op twitter zei, ik geloof dat als je niet wordt verkozen, het slechts betekent dat je tè leuke volgers hebt. Die vinden dit soort verkiezingen gewoon niet belangrijk genoeg, hoewel ze het je heus wel gunnen. Goed werk dus Berend! Gefeliciteerd :)