“Kijk, als ik ooit iets zou krijgen, zou ik ook geen chemo doen. En er zijn een heleboel mensen die geen chemo willen. Er is ook al vaak genoeg in de krant gezet dat bewezen is dat chemo niet helpt. Een onderzoek in Amerika heeft dat ook aangetoond. Chemo neemt de oorzaak niet weg. Als op die plek siliconen zitten en daar zit een ziekte, dan kan die niet weg. Het is iets wat niet in je lichaam hoort. Het houdt de hele circulatie tegen. Kijk: heb je een prop in je neus, dan kan het snot er ook niet uit. Dus dat is gewoon het probleem.” (Fragment uit de ‘Jomanda Tapes‘ van Alje Kamphuis)
Aldus ‘medium’ Jomanda die ik ooit op de radio hoorde verklaren dat ‘een roestige spijker onder het matras van een huilbaby’ de problemen gegarandeerd zou doen verdwijnen.
Vandaag hoort ze van de rechter of zij veroordeeld wordt, voor haar rol bij de dood van Silvia Millecam.
Ingestraald water. Healing via de telefoon.
Kun je iemand veroordelen voor de domheid van anderen?
16 december 2010 op 07:50
Mensen horen wat ze willen horen. Je bent vaak niet ziek als je een kankerdiagnose krijgt. Er zit een knobbeltje, dat kuchje wil maar niet weg. En dan gaan ze je iets geven waar je dood- en doodziek van wordt, en heel lelijk. Ze zeggen dat je daar beter van wordt, maar je wilt helemaal niet beter worden. Er is immers niks aan de hand?
Dus je steekt je kop in het zand en gelooft iemand die er een mooi verhaal over heeft verzonnen.
Nu zijn er best veel aanwijzingen dat er aan het begin van het proces inderdaad dingen een rol spelen die met emoties en angst te maken hebben. Alleen is er nog geen therapie getest (wel ontwikkeld) die zou kunnen helpen. Dus tot die tijd zullen we het moeten doen met chemo en bestraling en allerlei andere targeted therapieën.
Er valt iets te zeggen voor het wedden op beide paarden, maar zolang de alternatieven niet goed zijn onderzocht, zou ik het toch maar bij de therapieën houden die het leven in elk geval verlengen.
Overigens hebben die nieuwe methodes helemaal niets te maken met het werk van Yomanda en andere zgn. genezers.
16 december 2010 op 07:56
Ik geloof overigens wel in interne kracht.
Dat ‘je geest ergens toe zetten’ helpt zaken te verwezenlijken of te overwinnen.
16 december 2010 op 08:32
Ik geloof ook wel in een positieve levensinstelling, maar niet ter genezing van verkoudheid, griep, bot- of slokdarmkanker. Verkoudheid en griep gaan binnen een week weer over, of je ermee naar een dokter gaat of niet, en bijvoorbeeld slokdarmkanker geeft je gemiddeld nog zo’n half jaar. Het maakt echt niet uit hoeveel kaarsjes je ervoor brandt.
16 december 2010 op 08:55
Lees over deze materie ook Karin Spaink: http://www.spaink.net/2010/08/06/strijden-tegen-kanker/
16 december 2010 op 08:56
Is daar wel eens onderzoek naar gedaan eigenlijk?
Of positieve, opgeruimde mensen beter of sneller genezen dan negatieve of sombere mensen?
16 december 2010 op 16:25
Daar is wel onderzoek naar gedaan, blijkt uit diverse artikelen van Karin Spaink. Het maakt niet uit in het geval van bijvoorbeeld kanker. Daar moet je gewoon snel bij zijn of je moet goed die chemo kunnen doorstaan.
De reden waarom ik er hier over praat, is natuurlijk Alice. Die is er aan onderdoor gegaan, ondanks haar vrolijkheid en optimisme.
16 december 2010 op 08:06
Wat wel helpt zijn mineralen, stenen onder je hoofdkussen. Jacobse en Van Es sprongen daar jaren geleden al handig mee om. Het middel tegen alle kwalen is de baksteen, daar zitte alle minerale in en die help dus ech tege alles.