Natuurlijk, ook jij blijft welkom

Begin januari van dit jaar schreef ik al eens een stukje over mijn oudste zoon. In maart stond ik appeltaart te bakken voor de verjaardag van mijn dochter toen ik te horen kreeg dat mijn zoon op die verjaardag voor de rechter moest verschijnen wegens een gewapende overval, mishandeling en poging tot doodslag. Ik koos er destijds voor de verjaardag van mijn dochter te vieren en niet naar de rechtszaak te gaan.
Vandaag, voor het eerst in meer dan een jaar had ik weer eens rechtstreeks contact met mijn zoon.

‘Hoi, met S.’ Het klinkt een beetje voorzichtig.
‘Hey man’, antwoord ik, ‘hoe gaat het?’
Ik kan horen dat hij opgelucht adem haalt. Zijn vader – en hij kan niet anders gewend zijn – wijst het contact niet af, wordt niet boos, haalt geen koeien uit de sloot en is niet cynisch.
Hij vertelt over de periode (langer dan een jaar) dat hij 23 uur per dag achter slot zat, dat hij nu een behandeling ondergaat en dat het voor hem is alsof de tijd heeft stil gestaan.
Ik vraag wat hij daarmee bedoelt.
‘Nou ja’, legt hij uit, ‘voor jullie is alles doorgegaan. Voor jullie is wat er gebeurd is misschien al weer een tijdje geleden. Maar wanneer je echt niets anders meer hebt dan je eigen gedachten als gezelschap en er gebeurt niets nieuws, dan blijft alles bij het oude. Er verandert niets. Het had allemaal ook gisteren gebeurd kunnen zijn. Vandaar dat het lang heeft geduurd voor ik weer contact opnam.’

‘Vandaar dat ik nu pas bel. Ik bedoel, ik weet niet of je dat leuk vindt.’
Ik vertel hem – misschien wel voor de duizendste keer – dat hij altijd welkom is. Omdat hij mijn zoon is. Maar dat hij niet in iedere ‘toestand’ welkom is. Geen drank, geen drugs.
Ik voeg daar voor het eerst aan toe dat hij niet meer zo maar kan binnenvallen.
Dat mijn jongste zoon na zijn laatste verschijning zo van slag was dat hij nachtmerries kreeg.
Dat hij eerst zal moeten laten zien werkelijk een keuze gemaakt te hebben voor een leven. En leven betekent geen drugs en geen drank.

‘Misschien dat je een keertje op bezoek wil komen.’
Ja, dat wil ik wel.
Ik heb alleen wel even tijd nodig.
Om weer aan het idee te wennen.

1 Reactie

  1. Goed dat er weer contact is, maar ook dat je de nodige schakeltijd pakt.

Zeg het maar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.