Prachtig! Je retweet een plaatje waarbij staat ‘Bah, wat vies’ (@rossumrood). Je voegt toe: Get. Ver. Demme! Succes verzekerd. Want wat zag u, in eerste termijn toen u naar dit plaatje keek?
Precies!
O ja, voor u wegzapt omdat u het zo ranzig vindt, nog wel even goed kijken hè.
De gerookte forel filets koopt u bij de Aldi, voor weinig. Laat ze op kamertemperatuur komen, dan zijn ze echt veel smakelijker.
Een ruim bord, bedekt met wat gemengde salade, wat partjes tomaat, ui-ringetjes en een paar gesneden grote olijven.
Daar schikt u de de forel filets op.
De dressing maakte ik van olijfolie, citroensap, basilicum, oregano, lavendel, salie, 2 ontvelde tros-tomaatjes, paar munt blaadjes en een teentje knoflook. Even met de staafmixer te lijf gaan.
Geroosterd broodje met roomboter er bij.
Lekker, als lunch.
Eet smakelijk.
Ze is nog best kwiek hoor, mijn moeder. En niet ziek of zo. En oud, mwah, begin 70. Ze zingt nog in een koor, gaat trouw naar de kerk, zorgt voor mijn vader, rijdt nog auto, doet zelf de boodschappen.
Maar ja. Weet u, ik twijfel toch aan de zin van haar bestaan.
Wat als ze straks dement raakt? Of hulpbehoevend?
Stel nou dat mijn vader dood gaat? Straks wil mijn moeder nog dichter bij mij in de buurt komen wonen!
Ik heb toch al niet zo veel zin meer in die bezoekjes de laatste tijd.
Verdomme, straks raak ik nog in een persoonlijke crisis, of krijg ik een zenuwinzinking van al dat gedoe!
Help mij toch met dit dilemma!
Wat is de uiterste houdbaarheidsdatum van mijn moeder? Moet ik haar niet gewoon preventief laten inslapen?
Ik kan dat maar niet beslissen lieve lezer.
Doet u het alstublieft voor mij!
Rechtsboven ziet u een poll. Geeft u even aan of ik mijn moeder laat inslapen of niet.
Dat maakt mijn leven zo veel gemakkelijker.
Vindt u dit een vreemde vraag? Dan heeft u vast dit stukje nog niet gelezen.
Nee, ik ben geen ondankbare hond. Ja, ik vind een #FF soms erg leuk, lief en aardig. Het streelt echt mijn ego ook wel. Maar het is, zo wijzen de cijfers uit, onzin. Het werkt niet. Ok, ok: het werkt niet bij mij. Ik zal het uitleggen.
Vorige week was Berend wereldwijd de nummer 1848 in de lijsten van FollowFriday.com. In Nederland zelfs de nummer 9. Er waren dus maar 8 mensen in Nederland die meer #FF aanbevelingen ontvingen dan Berend Quest.
Nu hoor ik u denken, hoeveel keren werd Berend Quest dan wel niet aanbevolen?
Wel, 18 keer, om precies te zijn.
En hoeveel mensen besloten, op basis van die aanbeveling, Berend Quest te gaan volgen?
Eén.
O ja, en 7x werd Berend Quest afgelopen vrijdag ontvolgd.
Vind ik dat gek? Of erg?
Welnee. Berend Quest zit ruim in zijn volgers en het kan best zo zijn dat al die aardige aanbevelingen niet terecht komen bij Tweeps die nog geen volger zijn bijvoorbeeld.
Daarnaast vind ik het ook aannemelijk dat tweeps de vrijdag uitkiezen om mij te ontvolgen. Ik tweet nogal veel, en kan het mij indenken dat iemand genoeg heeft van Berend Quest. De vrijdag – als je dan toch al nieuwe tweeps gaat volgen – is een mooie dag om ook een aantal tweeps uit je volgerslijst te verwijderen.
Ik heb daar geen moeite mee.
Ik maak nog wel een andere kanttekening.
Het alleraardigst zijn de ‘gemotiveerde’ #FF’s. Tweets waarin niet alleen #FF en je naam staat, maar ook staat beschreven WAAROM je iemand moet volgen.
Een #FF met een heldere motivatie is voor mij bijvoorbeeld de enige #FF die mij er toe brengt die aanbeveling te volgen.
Wellicht is het ook de overweging waard om voor jezelf een ondergrens te stellen. Bijvoorbeeld: een tweep met meer dan 1000 volgers heeft mijn aanbeveling niet nodig, ik kan beter iemand aanbevelen die nog (bijna) niemand kent.
O ja, en het retweeten van de #FF bulklijsten (een tweet met alleen #FF en dan een lijst tweeps), doe dat toch niet. Er is (corrigeer mij als ik mij vergis) geen enkele nieuwe tweep die jou nog niet volgt op Twitter die die retweet ziet.
En zij die hem kunnen zien, zagen hem al.
