Maand: augustus 2010

Profiel: @chrisklomp de Morele Tweep

Het is lastig uitdrukking te geven aan het waarderen van een eigenschap wanneer die eigenschap zo langzamerhand als een besmettelijke ziekte is gaan klinken.
De ‘Moraalridder’ Tweep, wilde ik eigenlijk boven dit stukje zetten.
Maar de angst dat de term ‘moraalridder’ te veel de associatie zou oproepen met een negatieve veroordeling van het slachtoffer, maakte dat ik het niet gedaan heb.
Al zou Chris Klomp het wel begrepen hebben.

‘Moraalridder’. Chris Klomp zou het in zijn bio durven zetten.
Ik zou dat overigens sterker vinden dan wat er nu te lezen is:

‘Rechtbankjournalist.Of: ‘fundigelijkhebbert'(jandijkgraaf) ‘Misdadigerknuffelaar'(GeenStijl)’Linksfascist/nobody'(@BertBrussen)’

Chris Klomp tweet veel over wat hij recht en krom vindt.
Dat doet hij vanuit een overtuiging, een visie en dat doet hij met moed.
De moed der wanhoop, meen ik soms wel te lezen.
Dat Chris Klomp bijvoorbeeld vindt dat vrijheid van meningsuiting een recht is, maar verantwoordelijkheidsbesef daarnaast een plicht is, levert hem de hoon van een bepaald deel van het twitterende publiek op.
En hoon wordt in de regel niet bepaald subtiel over je uitgestort.

Chris Klomp is rechtbankjournalist.
In die hoedanigheid bezocht hij op het moment van schrijven 3028 rechtszaken, of in tijd uitgedrukt, bracht hij 1017 dagen in de banken van een rechtszaal door.
Je kunt dus gerust stellen dat Chris Klomp weet hoe het er in de rechtbanken van Nederland aan toe gaat, zijn tweets over rechtszaken zijn over het algemeen helder en krachtig.
Leuker om te lezen ook dan die van bijvoorbeeld @harmjob (rechtbankverslaggever) omdat Chris Klomp veel meer verslag doet van sfeer en indrukken dan zich te beperken tot droge opsommingen van al even droge feitjes.

Over rechtszaken twittert Chris Klomp veel, maar lang niet alles wat hij de wereld ingooit heeft met recht en onrecht te maken, althans, niet in juridische zin.
Rechtbanktweets worden voorzien van de hashtag #twitcourt, dat u dat weet.

Bijna tot slot een selectie tweets van Chris Klomp.
Ook nu plaats ik alleen tweets die niet specifiek een reactie op een andere tweet of tweep zijn, met name omdat dan vaak de context van een discussie zoek is.

Rechter is weer onder de indruk van huilende blonde vrouw. Neemt eis justitie net iets te gretig over #twitcourt

Officier gaat erg mee in de emotie van het slachtoffer. Jammer. Niet haar rol #twitcourt

Slachtoffer mag in rechtszaal niet praten over mishandeling zelf (wet). Doet ze al tien minuten #menselijkerechter #twitcourt

Goh, mishandeling in Shadrak (050). Daar is het anders altijd zo rustig #twitcourt

Zoon (3) kleurt stevig buiten de lijntjes. Hoop dat ie dat op zijn 24e nog steeds doet #held

Met rechts kabinet hebben we straks wel probleem. Wie geven we de schuld van stijgende criminaliteit als links niet regeert? #durftevragen

Als je iemand in de kroeg kleineert, krijg je een klap voor je kop. Op internet heet het opeens vrijheid van meningsuiting #tsja

Babydochter leert snel. Stuur kusje geven op hobbelig fietspad -> slecht idee

Dat mooie internet: ‘Chris Klomp is niet van deze wereld, ziet liever een ontvoerd kind in het buitenland verrotten….’ #hoppa

‘De meeste ouders geloven dat het geluk en het succes van hun kind maakbaar is’ -> arme mensen

Sterke column Elsbeth Etty: Fascisme is herkenbaar aan de rancune van zijn aanhang: de ‘anderen’ hebben het gedaan #actueel

Erger ik me vanochtend kapot aan vrouw die haar hand niet uitstak, ging ze rechtdoor #vooroordeelinextremis

De discussies die Chris Klomp voert laten veel beter zien wie hij is en waar hij voor staat.
Ik heb lang niet alle discussies van Chris Klomp op Twitter gevolgd, maar de wijze van discussiëren van Chris Klomp staat mij wel aan.
Assertief, aanvallend, met argumenten en respect.
En uitdagend, dat ook.

Vaak komt Chris Klomp daarbij voor mij als morele winnaar uit de strijd.

Het weblog van de rechtbankjournalist vindt u hier.
Meer profielen lezen? U vindt alle Twitter profielen hier.

Leren vallen?? Minder vreten bedoel je!

Onze kinderen moeten op ‘valles‘. Dat is dus les die de kindertjes moet leren hoe ze bij een val kunnen voorkomen dat polsjes en enkeltjes afknappen.
Berend vindt dat TOZZ!

Waarom kindertjes op ‘valles’ moeten?
Wel, kindertjes spelen steeds minder buiten, bewegen niet en zijn gewoon te vet.
Dat maakt dat kindertjes niet weten hoe ze moeten vallen, want dat risico loop je niet wanneer je achter de pc of tv vette pizza’s met Redbull zit weg te slikken.
Bewegen doen kindertjes alleen nog met hun vette, dikke vingertjes.
De afstandbediening, de playstation en de iPhone hebben de voetbal en schommel vervangen.
En dus lopen de overgewichtjes groot risico dat wanneer zij struikelen, of elkaar uit evenwicht brengen omdat zij elkaar aanraken op het schoolplein, zware kwetsuren oplopen.

Valles.
Herhaal het woord even. Val-les.

‘Zeg Coenraad, wil jij nog een lekker stuk pizza?’
‘Nee mam, straks. Ik moet eerst naar valles.’
‘Oh, nou, dan zal mama je maar even brengen met de auto he, het is tenslotte helemaal aan de andere kant van de straat.’

TOZZ staat voor Totaal Overbodige Zieke Zooi.

Niet Nederland, maar de politiek is ziek

Vandaag is het 82 dagen geleden dat wij de gang naar het stemhokje maakten, een vakje rood kleurden en verwachtingsvol voor de buis gingen zitten om te kijken wat het resultaat was van onze keuze. Het lijkt er op dat we niet duidelijk genoeg zijn geweest.

Er wordt door veel mensen hard geroepen dat Nederland ‘ziek is’.
Ik ben het daar niet mee eens. Niet Nederland is ziek, de politiek in Nederland is ziek.
En de Nederlandse politiek is een patiënt met een gigantisch probleem: het ontbreekt namelijk niet alleen aan ziekte inzicht, maar zelfs aan ziekte besef.

De pogingen om de PVV uit te sluiten van deelname aan een coalitie is als een patiënt met een longontsteking die blijft volharden in zijn rookgedrag en blijft volhouden dat er geen verband is tussen zijn kortademigheid en een ziek orgaan.
Het is niet zijn longontsteking die het probleem is, het is het tekort aan zuurstof in de lucht dat hem het functioneren zo moeilijk maakt.

Op 9 juni heeft de Nederlandse kiezer gesproken.
De boodschap was helder. De politiek heeft ook na Fortuyn nagelaten de burger opnieuw aan zich te binden.
Politici horen de burger niet, politici spreken de taal van de burger niet en politici hebben geen idee wat er bij de burger leeft.
De rol die de discussie over de multiculturele samenleving daarin speelt is in mijn ogen meer het belangrijkste symptoom dan de bron van de ziekte.

Meer dan 15% van de stemmen gingen naar de PVV.
Is dat allemaal vanwege de keiharde aanvallen op de multiculturele samenleving?
Ik geloof dat persoonlijk niet zo.
In mijn ogen is een stem voor de PVV veel meer een stem voor een politicus die door kiezers geloofd wordt. Kiezers geloven dat Wilders zegt wat hij doet en doet wat hij zegt. Dat hij niet konkelt, dat hij luistert en dat hij een helder doel voor ogen heeft.
Doelen die hij helder verwoord. Doelen die hij met duidelijke maatregelen denkt te kunnen bereiken.
Wilders spreekt een taal die door heel veel mensen verstaan wordt.

Nadat deze formatiepoging mislukt is -dat is mijn persoonlijke overtuiging, immers, de PVV en ‘gedogen’, dat gaat niet samen- zullen er ongeveer een 100 dagen voorbij gegaan zijn sinds 9 juni.
Een mooie periode om dit drama in zeven delen maar eens te stoppen en nieuwe verkiezingen uit te schrijven.

De PVV zal dan sterker dan ooit worden, en misschien wel de grootste partij worden.

Wilders is wellicht te verwijten dat hij bij een longontsteking direct en rigoureus een longtransplantatie wil uitvoeren.
Dat middel is erger dan de kwaal.

Maar het ontkennen van de ontsteking, het blijven roken en het gebrek aan adem wijten aan te weinig zuurstof in de lucht is zo mogelijk nog dommer.

Mijn nieuwe held: Anthony Smith

‘Most people my age are happy with a trip to Sainsbury’s every Tuesday, or maybe helping out fixing the church hall roof, What I want to show is that you don’t have to be satisfied with a trip to the supermarket. You can do other things.’
Aldus de zwaar bejaarde Anthony Smith in de Telegraph.

Als kind een droom hebben.
En ondanks dat je al zo veel dromen hebt waargemaakt in je lange leven is er nog altijd die ene droom, die droom die je ‘s nachts wakker houdt.
‘Fuck it!’, moet Anthony gedacht hebben, ik ga het gewoon doen!

Wanneer die droom een studie psychologie geweest zou zijn, vind ik het persoonlijk een redelijk zinloze investering om die droom op 84-jarige leeftijd te gaan realiseren.

Maar wat Anthony Smith doet geeft mij hoop.
Samen met nog wat andere oude knarren de oceanen over met een vlot gemaakt van buizen.
Wauw.
Grijnzen naar de dood.

Ze vertrekken in januari, de prostaatboys.

‘A support vessel will accompany the raft for the first few days at sea, in case we forget the can opener’

Hoe ‘cool’ is dat!?

Hartige Spinazietaart

Eén van de lekkerste taarten die ik ken. Berend is namelijk niet van het zoet, meer van het zout en kruidig.
Deze taart kan overal en altijd. Als voorafje (uitkijken, machtig spul dit) maar ook als hoofdmaaltijd, met bijvoorbeeld een frisse salade. Of ‘s avonds, als een alternatief voor het laffe toastje eiersalade.
Je kunt het warm of koud eten en het blijft in de koelkast dagen goed.
Heerlijke, hartige spinazietaart.
Het recept, en de taart op de foto worden u overigens aangeboden door vrouw Quest. 

Dit recept is heel gemakkelijk, maar er is wel iets waar je zorg voor moet dragen. Probeer de vulling zo droog mogelijk zien te krijgen. Is hij te nat, dan wordt de bodem soppig en krijg je de taart alleen stevig door er een doos eieren door te jetsen en dat is niet de bedoeling. Het is spinazietaart, geen eiertaart.

Goed, zorg voor een kilootje verse spinazie (of diepgevroren, geen ‘a la creme’ troep!!). Ontdooi of kook de spinazie en laat het uitlekken. Hakken die verse spinazie, mag lekker grof. Maak de spinazie droog.

Spinazie droog krijgen kan zo: Neem de spinazie en doe deze in een schone doek. haal de punten van de doek bij elkaar en draai de spinaziebol rond zodat het vocht uit de spinazie door de doek wegloopt. Eventueel nog 2 verkruimelde beschuiten toevoegen.

Fruit 2 tenen knoflook, een rood pepertje en een fijngesneden uit. Voeg Oregano toe. Gedaan? Ok, voeg Oregano toe!! Klaar? Goed voeg nu Oregano toe!!!
Wat ik maar wil zeggen, voeg dus voldoende Oregano toe.

Doe de spinazie, de ui, knoflook en Oregano (had ik al gezegd dat u Oregano moet toevoegen?) in een keukenmachine.
Breek daar 2 of 3 eieren in (beetje afhankelijk van de grote van de bakvorm).
Voeg een ons of 2, in stukjes gesneden Feta toe.
Rammel de hele boel even kort door elkaar, in ieder geval tot je ziet dat alles 1 massa is.
Voeg eventueel nog wat peper en zout toe.

Spinazie vraagt zout. Dat weet u. Wees echter voorzichtig, de Feta zorgt over het algemeen voor een prima balans. Ik voeg Feta toe totdat de smaak zout genoeg is.

Verwarm de oven voor op een graadje of 200.
Vet een bakblik in met roomboter. Bedek de bodem en randen met bladerdeeg.
Maak het zelf, of koop een pakje.

Dek de bovenkant af met wat repen bladerdeeg.
Zet de taart in de oven.
Hoelang?
Wel, dat ligt wel eens aan de oven, maar de taart moet er mooi bruin uitzien en stevig aanvoelen.
Drie kwartier tot een uurtje.
Na een half uurtje kunt u de bovenzijde (het deeg) eventueel nog insmeren met wat eigeel, voor een mooie kleur.

Het is verleidelijk op de taart aan te vallen wanneer deze uit de oven komt.
Doe dit niet!
Laat hem afkoelen tot hij goed eetbaar is, of nog beter, kamertemperatuur.
Dat komt de smaak heel erg ten goede.
Geniet er van.