Zonder durf geen leven, geen geluk en geen teleurstellingen. Daar gelooft Berend in. Ook wanneer wij uit eten gaan kiezen we graag een nieuw restaurant, op zoek naar een nieuwe ervaring en een nieuwe beleving. Het gezin Quest bestaat naast twee volwassenen ook uit drie kinderen, en met z’n vijven uit eten betekent dan ook dat we zo nu en dan eens simpel een pizza willen eten. Althans, de kinderen dan. Dus, vandaag zochten wij een nieuwe uitdaging en gleden met de Buick naar Workum.
Dat hadden we beter niet kunnen doen.

Restaurant Italia ligt midden in het hart van Workum, aan Merk 27.
We hadden, op advies van de website, gereserveerd en dat was maar goed ook. Het begon ineens te regenen en de tent zat vol.

De eerste achterdocht kreeg ik na het bestellen van een espresso met een glaasje water. Dat kon niet, volgens de (overigens verder erg aardige) jongen die bediende. ‘Ik mag geen kraanwater serveren meneer’, zo vertelde hij. Nu had ik daar niet om gevraagd, maar goed. Een grote fles koude Sourcy dan maar.
Een nieuwe fles Sourcy heeft een verzegelde dop. Je hoort ‘krak’ wanneer je hem opendraait. Deze fles niet.
Hmm…

Zoals gezegd, het restaurant zat vol. En met een akoestiek als in ‘Italia’ wordt dat een ramp.
Vrouw Quest en ik keken elkaar wat verbaasd aan. Het leek wel of we in een stadion met dwaze vuvuzela blazers waren aanbeland.!
Op het terras zaten nog wat ‘die-hards’ die zich door de regen niet naar binnen lieten jagen. En dus huppelde, nou ja, huppelde, het was meer denderen, een fries damespaard met grote regelmaat op grote blote voeten in  teenslippers over de deinende vloer langs onze tafel.
Wanneer Berend alleen met vrouw Quest was geweest waren wij opgestaan en gevlucht.
Maar de kinderen snappen dat niet. Dat je, zonder ook maar iets gegeten te hebben kan weten dat dit restaurant het niet gaat worden.

Dus kwam de kaart.
En, die zag er veelbelovend uit!
Meer dan 70 pizza’s, de ene naam nog mooier dan de andere.
Mooie vlees- en visgerechten ook
Vrouw Quest een ‘mixed grill’ en voor Berend een ‘Salmone con Salsa’.
Jammie.
Maar niet heus dus!

De ‘Salmone con Salsa’ bestond volgens de kaart uit ‘Gebakken zalm met groene asperges, lente uitjes, tomaat, mosterd en geserveerd in witte wijnsaus’.
Mensen, het was gewoonweg goor!
Een vieze kleurloze drab die er uit zag en smaakte als behangplaksel!
Lente uitjes?? Uit welke lente in vredesnaam?
Groene asperges?? Oh, was het dat?
Witte wijnsaus? Komt er in Workum witte wijn uit de kraan??
En Mmosterd?? Mosterd smaakt toch ergens naar??
De zalm heb ik halverwege opgegeven. Genoeg van de graten in m’n mond, de veel te droge vis en het ontbreken van smaak.
Een kok die dit met een moot zalm presteert zou een bekeuring moeten krijgen voor het nodeloos doodmaken van dieren!
Dit gerecht was zinloos geweld!
Er werd een salade bij geserveerd waar een friettent op een met alcohol overgoten popfestival zich nog voor zou schamen.

Was er dan niets goed?
Nee, het was allemaal zwaar klote.
De pizza’s waren te vet, smaakloos en met salami van de Aldi gegarneerd, de mixed grill bestond uit drie soorten vlees van ongetwijfeld hele oude beesten; droog als leer.

Zelfs het fonteintje op het toilet was verstopt.

Wij verlieten het pand om half negen.
Het is nu half tien en ik ben een beetje misselijk.

Er zou een bordje op de deur moeten komen bij restaurant Italia.

Betreden op eigen risico!!