Van miljonair tot pizza jongen

Jack Abramoff keek eens om zich heen. Zijn nieuwe kantoor was klein, benauwd en de airco maakte een ratelend geluid. Jack slaakte een zucht. Het was in ieder geval beter dan zijn kantoor van de afgelopen zes jaar. Dit kantoor had dan wel een deur met een slot, maar de sleutel zat tenminste aan de binnenkant.
Het meest hinderlijke vond Jack niet het geluid, maar de geur van de airco. Hij had een enorme hekel aan de lucht van gesmolten kaas.

Hij wierp nogmaals een blik op de menukaart van Tov Pizza. Kwalitatief matige troep vond hij het. Wel koosjer, maar niet mee te werken. Geschikt als voer voor de laagstbetaalden. Met weemoed dacht hij een moment terug aan zijn eigen restaurant ‘Signatures‘, slechts een paar stappen verwijderd van het United States Navy Memorial in Washington DC.
Villeroy & Boch, Christofle en skyboxen.
Hij glimlachte. Wanneer hij hier, bij Tov Pizza voor $ 180.000 aan maaltijden zou willen weggeven, dan had hij 17 jaar nodig, in plaats van de slechts 17 maanden die hij nodig had bij Signatures.

De telefoon rinkelde. Even ging er een elektrisch geladen siddering door zijn lichaam. Heel even ploegden zijn hersenen door de schatkamers van zijn geheimen. Heel even ook greep de spanning Jack weer bij de strot. Adrenaline kwam vrij, de kleine bedompte kamer met de lucht van gesmolten kaas was weer een moment het ruime kantoor van Signatures, waar de geur van exclusieve sigarenrook vermengd met de beste parfums gedragen door de mooiste jonge vrouwen perfect in harmonie waren met de lederen stoelen, het notenhouten bureau en de keurige stapels twintig- en honderd dollar biljetten die alleen vanuit zijn stoel, zichtbaar in een open lade klaar lagen om de starre meningen van congresleden, wetgevers, advocaten en ambtenaren te versoepelen.

‘Dont’ wait till it’s too late! Tov Pizza, this is Jack, how can I help you?’, riep hij iets te hard, met net iets te weinig enthousiasme en met zoveel spanning dat zijn stem er van oversloeg.
Aan de andere kant vroeg een stem om vijf 18″ pizza’s.
‘Neemt u er acht dan krijgt u nummer negen gratis’, hoorde Jack zichzelf zeggen.

Nadat Jack Abramoff de bestelling had genoteerd en verbinding had verbroken keek hij een ogenblik met rood doorlopen ogen in de hoorn van de telefoon.
Troglodytes!!’, brulde hij machteloos.

1 Reactie

  1. Ben Hoogeboom

    4 juli 2010 op 23:42

    Berend, je bent toch niet ziek of misschien erger? Je schrijft niet meer!

Zeg het maar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.