Dag: 22 juni 2010

De nieuwe voorzitter

De scheidende voorzitter: 
‘Goed. Welkom allemaal.
We hebben zoals altijd een volle agenda maar we moeten, om maar meteen met het eerste punt te beginnen, even aandacht schenken aan het wisselen van de wacht voor waar het betreft het vervullen van de functie van voorzitter van deze raad. Ik zal het, zoals u dat van mij kent, kort houden.

In de eerste plaats wil ik iedereen bedanken voor alle hartelijke, dankbare en vooral warme woorden.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik met heel veel plezier de afgelopen 17 jaren deze vergadering en raad geleid heb. Er is ook veel bereikt. Stormachtige tijden hebben wij als vereniging, als raad, en ik als voorzitter, doorstaan!
En, het was geenszins altijd gemakkelijk, kan ik u, vanaf deze plaats, als voorzitter van deze raad, zeggen.
Mijn werk als, ik mag zeggen, sleutel-manager bij de melkfrabriek, alwaar ik een team van ruim 40 mensen aanstuur, en waar ik door de directeur persoonlijk vaak over zee geroepen werd, vanwege een crisis, een fusie, een splitsing of een overname, waar telkenmale mijn ruime ervaring, expertise en kennis van het melkwezen nodig waren, vroegen weliswaar veel van mij, maar ik mag denk ik, nee ik durf zelfs te stellen dat nimmer nooit niet deze raad, de raadsvergaderingen en/of mijn persoonlijke inbreng van bespreekpunten, nog mijn algehele dossier kennis in de breedste zin ooit hebben geleid tot verzuim, of gebrek aan interesse anders dan dat ik de gaten die er geslagen werden door het beroep dat van elders, in deze de melkfabriek, op mijn aanwezigheid een aanslag waren, altijd, en keurig, door mij een passende plaatsvervanger is geregeld, welke ook telkenmale, hoewel soms pas in tweede termijn, de taken zoals die er zijn in het vervullen van de rol van voorzitter van deze raad, werden overgenomen.
U weet ook allen dat Kees-Willem Draadje de hamer van mij zal overnemen en ik kan u niet genoeg op het hart drukken welke een goede keuze het is om Kees-Willem Draadje die hamer aan het begin van dit seizoen, en deze vergadering door te geven, daar Kees-Willem Draadje in de afgelopen 6 jaar heeft aangetoond dat maar zeer weinigen een punctualiteit aan de dag leggen als onze Kees-Willem Draadje. Kees-Willem Draadje heeft ook geoefend in het voorzitterschap door mij waar te nemen op die momenten dat ik voor belangrijke taken overzee geroepen werd teneinde, nu ja, teneinde taken uit voeren waarover ik u zojuist informeerde.
Kees-Willem, aan jou de hamer kerel. En, Kees Willem, vergeet niet dat ik dan wel aftreed, maar dat dit niet betekent dat ik ‘out of the picture’ ben. Ik zal nog lange tijd ter jouwer beschikking staan als ‘sparring partner’, gewoon als luisterend oor of, zo dit nodig mocht zijn, ‘to build a bridge to cross the differences that lay on the road before us’.
Alsjeblieft Kees-Willem; de hamer! Een applaus mensen!!’

De nieuwe voorzitter Kees-Willem Draadje:
Nou, ehhh.. dank u meneer de voorzitter, ik bedoel meneer de vorige voorzitter. Of zeg je meneer de ex-voorzitter? Afijn, wat ik natuurlijk bedoel is dat ik u allemaal van harte dank voor het door u getoonde vertrouwen.
Ik zal het wel niet zo goed doen als onze  vorige voorzitter, ik mis daar uiteraard de vergadering, ik bedoel, de ervaring voor, maar ik beloof u: ik zal mijn beste kunnen voor zitten, ehh, zetten bedoel ik.
Beentje voorzetten, moet dat zijn, excuus.
Mijn beste beentje zal ik voorzetten.
Tjonge, ik ben een beetje zenuwachtig hoor.’

De scheidende voorzitter:
‘Hahahaha, geeft niks Kees-Willem, ik blijf op de achtergrond om je te helpen hoor. Ik stel voor dat jij de vergadering dan nu maar verder overneemt. Ik spring wel bij zo dat nodig mocht blijken.’

De nieuwe voorzitter Kees-Willem Draadje:
‘Goed, dan open ik de vergadering’

De scheidende voorzitter:
Even, Kees-Willem, niet om het een of ander hoor, maar de vergadering was al geopend, weet je nog? Door mij. We hebben agendapunt 1 al gehad.’

De nieuwe voorzitter Kees-Willem Draadje:
‘O ja, hihihi, sorry. Het zijn de zenuwen denk ik.’ Goed, dan gaan we naar agendapunt 2.’

De scheidende voorzitter:
‘Ho, wacht even Kees-Willem. De notulen moeten eerst he.’

De nieuwe voorzitter Kees-Willem Draadje:
‘Ja, jeetje!! Ik ben ook zo zenuwachtig!!
Kunt u het anders voor deze ene keer nog een keer doen?
Voorzitter zijn?
Dan begin ik gewoon volgende maand.’

De scheidende voorzitter:
Dat is goed Kees-Willem, geen probleem kerel. We zijn er om elkaar te helpen niet waar?
Goed, beginnen we met de notulen van de vergadering van de adviesraad van speeltuinvereniging ‘De Bolle Berg’ van 3 januari jongstleden.
Iemand op- en/of aanmerkingen?

‘Digitaal Publiceren’, lezen om te schrijven

Eind september 2009 kreeg Berend een ‘vuiltje’ in zijn oog. Drie dagen later werd hij met spoed opgenomen met een gat van 6×6 mm in het hoornvlies van zijn linkeroog.Gevolg: een linkeroog met het zicht van een douchegordijn en een rechteroog dat het linkeroog niet meer heeft om mee samen te werken. Hij ziet daardoor rottig. Er zit geen diepte meer in bijvoorbeeld. Met name bij het lezen van de krant of een boek is dat erg vervelend.
Lezen vanaf een scherm, dat gaat gelukkig prima.
Het zal u niet verbazen dat het fenomeen e-boek de interesse heeft van Berend.
Niet alleen om te lezen, maar ook om te publiceren.
En dus las Berend het e-boek ‘Digitaal Publiceren’ van Bert Vegelien en Rian Visser.

‘Digitaal Publiceren’ beschrijft het maken en publiceren van een e-boek voor drie soorten teksten. Een nooit eerder als boek verschenen tekst, een reeds verschenen maar niet meer verkrijgbaar boek en een boek welke nog in de handel is. Ik vind dat een goede keuze, ik kan daardoor snel en ‘to the point’ de informatie vinden die op mijn teksten van toepassing zijn.

Voor mij bevat ‘Digitaal Publiceren’ die informatie die ik nodig heb. Ik zeg bewust niet ‘waarnaar ik op zoek was’. Ik ben er namelijk van overtuigd dat met de nodige Google zoekopdrachten en ander klikwerk veel van de informatie uit ‘Digitaal Publiceren’ vindbaar is op het Internet. Ik bedoel, er staan weinig ‘geheimen’ in het boek.
Echter, daarmee heb je nog geen overzichtelijk verhaal of stappenplan en je mist de uiteraard de persoonlijke inbreng van de schrijvers.
Die persoonlijke inbreng is niet te onderschatten. Het Internet biedt een enorme schat aan informatie, maar het beoordelen van al die informatie valt vaak niet mee. Hoeveel mensen hebben niet hun eigen computer volledig kapot gekregen door ‘handige’ tips op te volgen die zij vonden op het Internet?
Het boek is een stappenplan en zo leest het ook. Het legt de lezer (lees ‘de schrijver’) heldere keuzes voor in het proces van schrijven tot en met het publiceren.
Keuzes die begrijpelijk zijn, ook voor een publiek dat niet alle geheimen van de computer en computerprogramma’s kent.
In het boek staan veel (gelinkte) verwijzingen naar websites, software, uitgevers en bijvoorbeeld organisaties die rechten behartigen.
Erg handig om al die adressen op een rijtje te hebben. 
De € 12,99 die het boek kost vind ik welbesteed. Ik kan mij echter voorstellen dat het voor anderen een drempel is. Wellicht dat de auteurs nog eens hard aan een aantal deuren van belanghebbenden kunnen rammelen teneinde partijen te vinden die er een taak in zien de verdere ontwikkeling en verspreiding van het e-boek te stimuleren.
Fabrikanten en verkopers van ereaders en uitgevers bijvoorbeeld. Partijen die het e-boek een warm hart toedragen zouden de drempel best mogen helpen verlagen.