Berend’s uitvaart top 4

Op Het huis der Gekreukten stond een stukje over uitvaart muziek. Omdat Berend Quest niet bestaat kan hij ook niet overlijden. Logisch. Maar, je weet het maar nooit. Berend vertrouwt niet op logica. Dus, ter voorkoming van maar snel even een eigen lijstje.
Dit moet u beslist laten horen tijdens de uitvaart van Berend Quest.

8.00 uur: Verzamelen!
Ja, lekker vroeg. Berend stond ook altijd vroeg op, dus nu jij maar eens. Bovendien is het goedkoper, de eerste sessie.
Verzamelen op de verregende parkeerplaats van de Algemene Begraafplaats Urk (mocht die niet bestaan, gewoon het Urkerbos dan maar).
Daar hoort een lekker muziekje bij.
Doet u maar: Beschaafde Tango van Robert Long, om in de stemming te komen.
Voor het idee even het laatste couplet:

Kent u dat mevrouw meneer u koopt een nieuwe fiets
Want autorijden in het weekend wordt te duur
‘t Is een gezond en wijs besluit
En zondag ‘s ochtends rijdt u uit
Om te genieten van de zon en natuur
Dat is in jaren niet gebeurd
U ruikt hoe heerlijk alles geurt
Daar komt een brommer aan gescheurd
Die jullie haast de weg af sleurt
Dan zou je toch wel even graag heel beschaafd willen zeggen:
“He, vuile klootzak, parasiet, krijg toch de pleuris stuk verdriet
En ook de tyfus, kale neet, he kankerlijer lik me reet
Langharig tuig, stuk onbenul, syfilislijder, hondelul”

8.30 uur: Mooie woorden
Alle vrienden van Berend spreken mooie woorden. Vrees niet, het duurt maar even. Uiteraard gaat het alleen over sex, want door veel meer dan basale driften werd Berend niet aangejaagd. U ook niet, maar u doet daar veel ingewikkelder over.
Een stemming stukje muziek ter afsluiting en overdenking.
Doet u maar: Teddybeer van Cornelis Vreeswijk.
Een fragment:

‘De raadselen van het leven, wilde ik haar gaarne leren.
Maar als ik het over liefde had, had zij het over beren.
En als ik het eens probeerde, om mijn liefdesgloed te stillen.
Dan riep zij: ‘Stoute Teddybeer! Hou op of ik ga gillen!’

8.33 uur: Zakken met die kist
Ja, nu komende zakdoeken pas echt uit de tas. Huilen, janken en zachtjes grienen. De kist zakt en om u wat op weg te helpen de tranen op te roepen een lekker deuntje.
Doet u maar: Halvarine!, van de Shavers.
Een fragmentje:

‘Halvarine, gadverdamme! Gadverdamme, halvarine!
Halvarine, gadverdamme! Gadverdamme, halvarine!’

Vanaf 9:00 uur: Afscheid nemen bestaat wel.
Zo, klaar. Terug op de parkeerplaats, agenda’s trekken en en allemaal elkaar beloven niet te wachten tot de volgende begrafenis, maar snel weer eens ‘ouderwets gezellig’ bij elkaar te komen.
Gelukkig heeft de ene helft geen agenda bij zich en weet de rest nog niet wat er allemaal gaat komen, dus daar kom je prima onderuit samen.
Om het niet al te koud te krijgen nog een kort liefdesliedje.
Van Berend Quest zelf, tevens zijn kortste liedje: Hemameisje.
De hele tekst:

‘Ik ben verliefd, op het meisje van de Hema, het meisje van de warme worst.
Ik ben verliefd, op het meisje van de Hema, het meisje van de warme worst.
Wanneer ze weer zo’n halve jongen aan haar vorkje prikt, het ontdoet van vel en lood en dan haar vingers likt.
Krijg ik de kriebels in mijn maag, lopen de rillingen omlaag.
Sta ik te blozen als een kind, bij die allerlaatste vraag:
Wilt u er mosterd op meneer?’