Ik heb vandaag, al was het moeilijk, het slechte theaterstuk uitgevoerd op het St. Pietersplein uitgezeten. Een oude, met goud behangen man. Een verregend plein met devoot kijkende mensen. Camera inzoomend op zwarten, gelen, blanken, vrouwen, mannen en gehandicapten. En gejoel vanuit de verschillende hoeken omdat een oude, weinig krachtig sprekende grijsaard het voor elkaar weet te krijgen om ‘zalig pasen’ in 64 talen (2 meer dan vorig jaar!) van een papiertje op te lezen.
Maar wat de man zei, is van geen enkel belang.
Waarover hij niet sprak, daar gaat het mij om.

U kunt de hele toespraak van de paus hier teruglezen.
Wat u niet zult lezen zijn de veroordelingen van de paus over de misdaden die in zijn eigen kerk zijn en worden begaan.
Wat u ook niet zult lezen zijn de verontschuldigingen van de paus. De excuses van de paus aan al die mensen wiens leven op aarde reeds voor de dood een hel is geworden.
Door toedoen van functionarissen binnen zijn kerk.
Door het zwijgen van zijn kerk.
De excuses aan al die mensen wier leven ook een hel blijft zolang de daders niet hoeven te boeten.
Daders die beschermd zijn door diezelfde paus.

Voor eens en voor altijd slaat de balans door naar de kant van het goede, van het leven, van verlossing. We zijn vrij, we zijn gered! Vandaar dat wij diep vanuit ons hart roepen: “Laat ons zingen voor de Heer: glorieus is Zijn triomf!”

Hoe groot is je arrogantie, hoe dik is de gouden plaat voor je kop wanneer je, juist nu, het durft om, uit naam van deze kerk, te gaan bidden voor Irak, Pakistan, Afrika? Te refereren aan ‘christenen die lijden aan vervolging voor hun geloof’, wanneer je niet de durf toont om in ieder geval te bidden voor al die mensen die lijden onder de misdaden begaan onder de paraplu van datzelfde geloof.
Schaamt helemaal niemand zich dan nergens meer voor?

De paus laat zien geen enkele boodschap te hebben aan het leed van al diegenen die zijn misbruikt, misleid en/of ronduit zijn verkracht door de vertegenwoordigers van de rooms katholieke kerk.
Dit is dus uw opper geestelijke. Dit is de paus, uw vader.
Dit is uw lichtend voorbeeld.
Dit is de vertegenwoordiger van God op aarde.
Deze man gaat naar de hemel.

En toch, deze geschiedenis wordt veranderd, wordt gekenmerkt door een nieuw en eeuwig verbond. Het staat werkelijk open voor de toekomst. Om deze reden, gered door hoop, laten we doorgaan met onze pelgrimstocht, met in ons hart het lied dat oud is en toch steeds nieuw: “Laat ons zingen voor de Heer: glorieus is zijn triomf!”

Kun je, net als bijvoorbeeld een prijs, de hemel ook gewoon weigeren?
Bij voorbaat?
Ik ga namelijk liever naar de hel.