Wie gisteravond achter Twitter zat heeft zich waarschijnlijk kunnen verbazen, verwonderen en verbijsteren. De ontknoping van de verdwijning van een jong meisje, live te volgen via Twitter.
De kracht, de macht en de zwakte van de nieuwe media.
Ik was een van de velen gisteren die de ontwikkelingen rond de verdwijning van een meisje van 12 via Twitter volgden. Mijn huis door een storing afgesloten van radio, televisie en telefoon, en dit was in grote delen van het land het geval.
Reeds kort na negen uur meldde Frits Wester dat het meisje dood was gevonden in de buurt van haar eigen huis. De politie bevestigde dat pas veel later. Sterker, het werd nog lange tijd ontkend.
En, dus begon het gissen, het gokken en het speculeren pas goed.
Buiten alle tweeps die niets meer wilden dan weten of het kind nu wel of niet gevonden was, of het nog in leven was en of de gruwelijke gedachte dat een buurman, politieagent nota bene, de dader was bewaarheid zou worden begon er een race tegen de klok. De centrale vraag werd:
De niet aflatende stroom van speculaties, gissingen, oordelen, conclusies, openbare terechtstellingen, executies en andere weinig genuanceerde berichten nam groteske vormen aan.
Twitter zakte massaal door het ijs.
Omdat sociale media als Twitter bestaat heeft ‘nieuws’ een nog veel kortere levensduur gekregen dan dat het al had. Dit is van invloed op de andere klassieke- en nieuwe media.
Je zult als krant erg je best moeten doen wil je de ‘day after’ iets te melden hebben dat nog niet bekend was. Websites moeten grenzen over om nog publiek te trekken met ‘nieuws’.
En het is jammer dat de media zich niet volledig richten op de achtergronden, analyses en beschouwingen, maar mee willen in de stroom van het goedkope scoren.
De Telegraaf plaatst een ‘slideshow’ met foto’s van ‘de plek’ en doet een oproep: ‘Wie kent Sander de V.?’
De kroon wordt echter gespannen door Geen Stijl. Vanmorgen een foto en de persoonsgegevens van de, en let nu op, VERDACHTE.
Het nieuws moet sneller, eerder, harder, confronterender, gruwelijker, gedetailleerder en met meer geschreeuw.
En dus wordt het nieuws ongenuanceerder, jachtiger, en meer speculatief.
En vooral niet te lange levensduur alstublieft, het publiek wil nieuw, vers bloed.
Haïti? Een piek van een paar dagen. Daarna geen topic meer.
Hawaii? Honderden berichten van mensen die zwaar beledigd waren dat de voorspelde ramp uitbleef.
Daarna werd het stil.
Hooguit nog een jaar.
Dan komt iemand als Peter R. de Vries met het verhaal dat ‘het bewijs geleverd is dat er meerdere daders waren’.
En over anderhalf jaar Char. Om met het kind te praten.
17 maart 2010 op 09:40
Je kan (terecht)journalisten en verslaggevers veel verwijten maar twitteraars deden volop mee om nog niet bevestigd nieuws te retweeten. Eigenlijk was het een digitale vorm van ramptoerisme. De zwakte ook van Twitter, hoe onpersoonlijk kan nieuws nog zijn in 140 karakters. Een trieste avond.
Ninua_
17 maart 2010 op 09:51
yep ramptoerisme, alsof er geen belangrijkere nieuws binnen nederland en in de wereld is.
17 maart 2010 op 11:45
Het bewijs dat Twitter niets voorstelt, werd dan gisteravond wel neergelegd. Iemand, Frits Wester, zegt iets, zonder enige bewijsvoering. Dat kan ook niet als je maar 140 karakters tot je beschikking hebt. En daar gaat de hele Twittergemeenschap achteraan hollen!
Het is als met dat andere grote wereldfeit dat door een Twitteraar bekend werd gemaakt: dat vliegtuig dat in de Hudsonrivier terecht kwam.
Ik wil maar zeggen: jongens, verlaat het kinderachtige Twitter. Het speelkwartier is over.