Dag: 16 maart 2010

Twitteren volgens @FritsWester

Vanavond las ik de column van Frits Wester in de Kampioen. En, hoewel ik het met de strekking wel eens kan zijn bekroop mij ook direct het gevoel ‘dat er iets niet helemaal klopte’ in de redenatie van Frits Wester.

Frits Wester verbaast zich over ‘wat andere twitteraars’ (tweeps, Frits) met de rest van de wereld delen.  En dan vooral de bekende Nederlanders, zoals politici, journalisten en artiesten (het zijn allemaal artiesten Frits).

‘Mooi voorbeeld is de manier waarop vrijwel iedereen zich voordoet als ideale vader, opa of partner.’ Nou, Frits, ik vind het helemaal geen ‘mooi voorbeeld’ wanneer je niet iemand benoemd maar schrijft van ‘vrijwel iedereen’. Dat vind ik meer stemmingmakerij.
Maar goed, het is niet mijn punt.

Het punt wat mij niet aanspreekt aan de column is dat Frits Wester stelt dat Twitter een nieuwe vorm is van ‘digitaal exhibitionisme’. Dat er welbewust positieve imago’s gekweekt worden op Twitter.
Ja, hallo Frits Wester?
Van welke planeet komt u?

Natuurlijk wordt er aan positieve imago’s gewerkt. Natuurlijk is iedereen die publiekelijk bekend is bezig met ‘branding’. Maar dat doet u ook!
Voor de ‘non-onzin-nieuws-tweets’ volgt u Frits Wester, is uw boodschap. Is uw imago. Is datgene wat u in stand zult willen houden, uit willen bouwen en verkondigen.
Niets mis mee hoor, van mij mag alles.
U mag van mij ook best stelling nemen en uzelf in uw column van de Kampioen promoten als tweep. Aan uw imago als serieuze brenger van het nieuws werken zogezegd.

Wat mij verder verbaast is dat ik Frits Wester wel hoor vertellen over wat hij de wereld te melden heeft via Twitter, maar niet welke bron Twitter voor hem is.
Misschien moet hij dat nog ontdekken?

Twitter is namelijk niet alleen een 140-teken-ik-roep-iets-kanaal, het is ook het medium waar een beetje gebruiker heel veel kan horen. Misschien dan niet met de nieuwswaarde die Frits Wester ons brengt, maar wel de beleving- en gevoelswaarde over het nieuws dat mensen als Frits Wester ons brengt.
En met een tot nu toe ongekende snelheid, ongenuanceerdheid en directheid.
En altijd in die zeer tot vreugde stemmende tot 140 tekens beperkte berichten.
Een ware goudmijn volgens mij.

‘All we know is that he’s called: The Quest!

Eindelijk, weer naar buiten. De vogels fluiten en ‘The Quest’ trekt er weer op uit.

 Getooid in de juiste outfit, ‘ready to take a ride’.

 Maar, wich ride??

 Economische crisis of niet, The Quest pakt het, energie verslindende, stalen ros.

Houd je stuur recht, meneer Quest!!

 HOUD JE STUUR NOU RECHT!!!!

 Man, man, man. 

Het gaat wel weer met meneer Quest, dank u.
De verwachting is dat hij over een week weer voorzichtig met zijn beentjes buiten het bed mag bungelen.


Meneer Quest een kaart sturen? 
Afdeling Intensive Care, Kamer 12-14 Bed 1, 11 en 17., Anthoniusziekenhuis Sneek.