Dank je wel

8 maart 2010 / / 1 reactie

Aan de oevers
van mijn stroom van woorden
schuilt een kleine man

Hij kijkt verschrikt
vanuit het riet
en vraagt hoe het toch kan

Troostend en verdrietig
stromen zinnen
hem voorbij

Waardoor hij harder
huilen kan
die kleine man in mij

Ik dank je wel
voor jouw woord,
jouw kus, jouw arm

Ik huil nu
zoute tranen maar
ze voelen heerlijk warm

Categorieën: Ontmoetingen

1 Reactie

  1. lalila

    11 maart 2010 op 17:21

    Ja? Had je verdriet? En onlokte de wereld om je heen tranen?

    Beantwoorden

Zeg het maar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.