Dag: 22 januari 2010

Een bootje in Burgwerd

Het dorpje Burgwerd ligt een kilometer of drie ten noorden van Bolsward. Of, wanneer u het warmer wilt laten klinken, een kilometer of twintig ten zuiden van Leeuwarden. Burgwerd ligt aan de Trekvaart, de waterweg die Bolsward en Leeuwarden, via 99 bochten (zo wordt gezegd), met elkaar verbind.
Burgwerd is een oud dorp. Je kunt in Burgwerd veel ‘voormaligs’ vinden. De voormalige pastorie, de voormalige bakkerij (Burgwerd had er ooit twee) en de voormalige kapel. Een rustig dorpje ook. 350 Inwoners, een honderdtal woningen. Een dorp met een open karakter. Zowel voor wat betreft de ligging, de bebouwing als de mensen. Zonder winkel, zonder kapper, zonder kroeg.
Het is nu bijna februari. Nog een paar maanden en dan zal de kou weer uit de lucht zijn. gaan de vogels weer kwinkeleren, de koeien weer de wei in en steken mais, gras en riet de kop weer op.
Ik kan er nu al naar uitkijken.
Echt zomer wordt het pas wanneer er een bootje aanmeert aan de trekvaart tussen Burgwerd en Wommels. Het is niet een willekeurig bootje dat de zomer aankondigt, het is een specifiek bootje. En dat bootje meert niet zo maar ergens aan. Nee, dit bootje meert altijd op dezelfde plek af. Zonder het nieuw opgeschoten riet te beschadigen, zonder kabaal en zonder de oever meteen als ‘privé’ terrein af te bakenen.
De zomer in Burgwerd begint wanneer het zeven-meter-motorkruisertje van mevrouw en meneer Steenstra wordt vastgebonden aan twee, stevig in de oever bodem vastgeslagen stalen ankers. En de zomer loopt weer ten einde wanneer, op een mooie ochtend, het bootje plotseling en zonder sporen achter te hebben gelaten, weer verdwenen is.
Dan zijn de Steenstra’s terug gevaren naar Lemmer, want daar wonen zij.

Wat zij daar doen? Nou, niets eigenlijk. Mevrouw zorgt voor het eten. Meneer kijkt sport, of maakt de palingen schoon die in zijn fuik gevangen zijn. Al doet hij dat maar één keer per seizoen; die palingen.

En verder dommelen zij wat, het echtpaar Steenstra uit Lemmer. Het is een wat ouder echtpaar en dan schijn je dat veel te doen, dommelen.
Het echtpaar Steenstra komt naar Burgwerd om de zomer door te dommelen.
Dat kan in Burgwerd. Dommelen.
Genoegen nemen met het kijken naar de kieviten, grutto’s, meerkoetjes de schapen en koeien. Luisteren naar wuivend mais. De aardappelen zien groeien. De geur van gemaaid gras. De tijd vertragen. Kunnen zien waar de wind waait. Het weer zien.
Ik heb geluk. Ik hoef er niet heen te varen.

hans

Mijn beste Berend,
De betrouwbaarheid van MdH valt ook te betwijfelen. In 2006 voorspelde Maurice ook al 29 zetels voor Wilders. Tjsa…..
hans
Dit stond als anonieme reactie onder een van mijn berichten.
Althans, voor u anoniem, ik herkende de schrijver direct. Er is namelijk maar één man met een bovengemiddeld IQ (en dan bedoel ik ook bovengemiddeld) die ik ken en die consequent, zonder toelichting, zonder uitleg, zijn eigen naam niet voorziet van een kapitaal. hans. Zelfs mijn woordenlijsten moet ik verduidelijken dat dit geen typefout is, maar een keuze.
Is het een statement van hans? Ik weet het eerlijk gezegd niet, maar ik ga er van uit van wel. Ik heb mijn nieuwsgierigheid wel eens laten blijken naar de oorsprong, maar het nooit gevraagd. En hans geeft alleen antwoord op vragen, niet op hints. hans geeft wel hints overigens.
‘Mijn beste Berend’, zo begint de reactie. ‘Mijn’ impliceert dat de schrijver mij kent. Dat kan niet, want ik besta helemaal niet. De schrijver heeft mij dus ‘herkent’ en kent de man achter de schrijver Berend Quest.
‘beste Berend’, zo gaat hans verder. Dat is typisch hans. Gunt je altijd het beste. Heus. Al heb je hem nog zo veel pijn gedaan, al heb je hans nog zo gekwetst en teleurgesteld. Hij zal je altijd het beste toewensen. Misschien niet altijd in zijn hoofd, maar zeker verbaal en helemaal op schrift. Al was het alleen maar omdat wat op schrift staat niet meer terug te draaien is, en hans weet alles van het niet kunnen terugdraaien van beslissingen, en de spijt die je daar van kunt hebben.
Vervolgens wijdt hans een zinnetje aan Maurice de Hond, welke hij afkapt tot MdH. Dat doet hans enerzijds omdat hij weet dat ik het vermogen heb die afkorting te duiden, misschien ook wel een beetje omdat hij Maurice de Hond vies in zijn mond vindt smaken, en omdat tijd kostbaar, nee schaars is. Voor hans.
De waarde die ik aan het hele bericht moet toekennen zet hans er voor het gemak ook maar even bij. hans eindigt met ‘Tsjaa’. Het verbaasd mij eigenlijk dat hans niet eindigt met ‘Toe maar, jongens…’
Ik zit eigenlijk alleen nog met de afsluiting van de reactie.
Ik had, om mijn theorie volledig te staven, eigenlijk: ‘met groet, hans’ verwacht. Er is dus een kans dat ik allemaal verkeerd zie en het een hele andere Hans is. Een domme bijvoorbeeld, die niet weet dat Hans met een hoofdletter moet.
Of wellicht heb ik iets gemist en is het van overheidswege verboden geworden om Hans voortaan nog met een hoofdletter te schrijven (waarmee ik nu direct in overtreding ben).
Afijn, er is voor mij maar één manier om dit de controleren.

Beste Hans,

Aankomende woensdag moeten wij de boot in Holwerd hebben van 19.30 uur. We gaan namelijk naar Ameland, in een huisje. Hoe zullen we het logistiek regelen? Zal ik jou maar oppikken?

O ja, en er is daar een keuken.

Met groet,

Arno