Dag: 19 januari 2010

"TweeT" van Radiohead

‘Creep’ van Radiohead, maar dan anders…
When I was here before,
Couldn’t send you a ‘D’
You’re just like an angel,
But not following me
You write with a feather
The most beautiful tweets
I wish you would follow
You’re so fuckin’ sweet
But I’m a TweeT,
I’m a Twitter
Why the hell won’t you follow me?
Nobody follows me
I don’t care if it hurts,
I wanna do it right
140 characters
It took me all night
I want you to notice
when I’m not here to see
You’re so fuckin’ special
If you follow me
But I’m a TweeT,
I’m a Twitter
Why the hell won’t you follow me?
Nobody follows me

She’s blocking me again
Reporting me for spam
She run run run run…
run… run…
Whatever makes you happy
Whatever word you want
You’re so fuckin’ special
I wish I was special
But I’m a TweeT,
I’m a Twitter
Why the hell won’t you follow me?
Nobody follows me

Mannen Onder Elkaar

Ok dames, niet voor u dus.
Mannen! Zijn we alleen? Wijven de deur uit? Mooi. Luister.
Ik weet het, de markt is krap. Importeren uit het buitenland biedt maar een beetje soelaas, en digitale televisie biedt niet meer dan goedkoop trekvoer, maar toch: ik wil even wat stiperen.
Anders dan dat wat onze goedkope pornofilmpjes ons doen willen geloven, anders dan wat de debiliserende televisiereclames na een uur of 11 (ja, die) ons voorspiegelen en heel anders dan wat je ‘vrienden’ beweren:
‘De vrouwen’ zijn niet gecharmeerd van onbehouwen, sexueel getint en derhalve denigrerend gedrag van ons!
Wij weten inmiddels als man dat je vre-se-lijk voorzichtig bent wanneer je omgaat met kinderen. De gedachte ‘als ze maar niet van mij denken dat’ is afschuwelijk en nauwelijks te verdragen wanneer je een zuiver geweten hebt. Het ontdoet ons van alle spontaniteit. Als trainer een gesprekje met een lastig voetballertje? Nooit alleen in de kleedkamer! Kinderen die graag en vaak bij jou thuis komen? Verdacht! Zwemleraar? Sowieso verdacht! Snap je het???
Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar ik heb geen zin om mij ook bij ieder contact dat ik leg met een vrouw bij voorbaat al te moeten bedenken ‘als zij maar niet denkt dat ik’!
Dus, wat we spreken af?

Helpt u even?

Ik lag in bed en dacht na. WAT ga ik straks als vraag stellen aan Femke Halsema. Ik krijg er namelijk een prima gelegenheid voor. Ik zocht wanhopig naar die ene zin. Ik wil ook maar één vraag stellen. Kort. To the point. Helder. Iets als: ‘Mevrouw Halsema, waarom eet u altijd tomatensoep?’. Kort, bondig, helder en to the point. Maar dan wel een vraag waarop ik het antwoord ook wil weten natuurlijk. Ik weet wel wat ik wil vragen, maar ik zoek naar de formulering.

Het gaat mij hierom.
Politiek is een vak. Femke Halsema is een vakvrouw. Maar politiek bedrijven is ook (en naar ik mag hopen zeker voor Femke Halsema) het nastreven van een ideaal, het vertegenwoordigen van al die mensen die in jou vertrouwen en wiens belangen jij wordt geacht behartigen en wiens idealen jij helpt realiseren.
Wat je nastreeft als politicus vindt zijn basis in het hart. De ruime mate van verstandelijke vermogens en het talent waarover je beschikt maken dat juist jij dit mag doen.
En politiek bedrijven, op niveau, heeft een prijs. Ieder ander vak, op niveau, heeft een prijs. ‘Goed’ zijn in je vak betekent investeren, altijd alert zijn, leren, studeren en inleveren. Is het verwezenlijken van je persoonlijke (hogere) doelen ook je werk, dan wordt het volgens mij nog moeilijker om ‘goed’ te zijn en te blijven in je vak.
‘Goed’ in je vak op twee fronten dus: en vakinhoudelijk (technisch) en zuiver (het hogere doel).
Femke Halsema oefent een beroep uit dat, ten principale, een ‘hoog intrinsiek motivatie niveau‘ vraagt. De hulpverlening is ook zo’n vakgebied. Als je niets met mensen hebt, dan wordt het moeilijk helpen.
En nu komt het.
Het aantal afvallers in de hulpverlening is enorm!!
Waarom? Hoge intrinsieke motivatie en daarop gestoelde beeldvorming en verwachtingen. Een aspirant hulpverlener is in de basis een ‘mensenredder’ en denkt en verwacht dat de hulpverlening die behoefte kan en zal bevredigen. Tot die hulpverlener gaat zien dat het (ook) daar voornamelijk draait om budgetten, categoriseren, hypes en de vooroordelen, beperkingen, en starheden van de hulpverlening en hulpverlener zelf. De hulpverlener raakt ‘gedemotiveerd’.
De gemiddelde psychiatrisch verpleegkundige (cijfers uit jaren ’90 hoor) verliet binnen 2 jaar na voltooiing van de opleiding het vak. Gedemotiveerd, gedesillusioneerd en gefrustreerd.
Terug naar Femke Halsema.
Femke Halsema verdenk ik er van integer te zijn. Eerlijk, oprecht en best wel een leuk mens. Sinds Twitter weet ik ook dat zij naast politicus mens is, ook Femke Halsema bakt wel eens poffertjes op school, gaat naar toneel en zit bij de kapper. (Gelukkig weet Rob Oudkerk dat allemaal niet ;-)
De politiek verdenk ik echter van het volledig tegenovergestelde. Niet integer, niet oprecht en weinig menselijk. Het gaat in de politiek om de grote gemene (ja gemene) deler. Wint Wilders met boude uitspraken over vreemdelingen? Dan schuift de rest een stukje die kant op. Want: we mogen dan wel idealen hebben, maar we zijn wel een organisatie die, als iedere organisatie, wil groeien. De zittende politiek doet nooit waarvoor u hen gekozen heeft, de zittende politiek beloofd te doen wat stemmen oplevert.
Dat moet pijn doen bij de Femke Halsema’s van de politiek. Toch?
Nou ja, dat is dus een beetje de vraag.
Maar nu nog in een korte, bondige en ‘to the point’ geformuleerde zin.
HELP PLEASE!!!??