Ik ben geen ochtendmens. Veel mensen vinden mij overigens ook geen middag-, avond- of nachtmens, maar dat terzijde. Ik wordt het liefst wakker met een kopje koffie op bed, de t.v. aan en een kwartiertje na-dommelen, koffie snuiven en het nieuws luisteren. Luisteren? Ja, luisteren. Mijn bril ligt meestal beneden.

Deze morgen was het gelukkig feestelijk wakker worden. Ik hoef vandaag de deur niet uit en dat is maar goed ook. Op het nieuws hoorde ik namelijk dat er in een of andere verre uithoekprovincie van China ‘zeer dichte mist’ heerst waardoor het verkeer helemaal vastloopt. Jezus, je zul je altijd zien! Wil je net vandaag een paar schemerlampen aanschaffen bij de Buplo in Xiang-Deng-Lung, sta je met je Landlovel zestien uur in de file!!

Het goede nieuws is, en daar kunnen wij weer wat van leren, die Chinezen pakken zulks goed aan. De overheid pakt dit probleem meteen, en rigoureus op. Niet passief achteroverleunen en wachten tot de mist weer optrekt, nee, de Chinese overheid heeft directement een paar honderd agenten de snelweg opgejaagd om het verkeer te gaan regelen. Immers, automobilisten die geen hand voor ogen zien, dat is levensgevaarlijk!

Stel je dus voor hoe dat gaat. In het hoofdkantoor van politie in de provinciestad Xiong zit hoofdcommissaris Lee reeds om vijf uur ‘s ochtens te staren naar een lange lijst met namen. Ook vandaag moet hij volgens de orders weer 117 agenten leveren. Van de 163 agenten die hij gisteren stuurde zijn er slechts 3 teruggekeerd. Van 26 agenten weet hij dat zij zijn overreden en overleden, 16 liggen er nog altijd zwaar gewond op het asfalt en van de rest is niets meer vernomen.

En wanneer zijn die verdomde fietsen die hij bijbesteld heeft er nou eindelijk?