Tag: voetbal

Geef voetballers een stadionverbod!

‘Het zijn maar een paar hooligans die de boel verzieken bij het voetbal!’ ‘Het gaat niet om supporters, het zijn gewoon criminelen!’ ‘Levenslange stadionverboden die gasten!!’ Je kent de meningen wel, en misschien ben je zelf ook wel een soortgelijke mening toegedaan. Ik kijk er anders tegen aan. Begin eerst eens met een aantal voetballers en/of trainers een stadionverbod te geven. Pak het probleem bij de wortels aan, en houd op met het snoeien van de takken.

Ik ken geen andere sport waar de deelnemers zulke aanstellerige, jankende, over de grond kronkelende kleuters zijn als binnen het voetbal. Voetballers hebben ook geen enkel respect voor het gezag. Klagen, schreeuwen, dreigen en dreinen naar de scheids is de standaard. Een duw of een schop krijgen? Hoppa!! Kop tegen kop staan als uitdaging tot een duel op leven en dood. Wegwerpgebaar van de tegenstander? Liggen, kermen van de pijn, want, hij sloeg mij bijna dood!!!
Schijtziek word ik van die gasten.

Ook coaches en trainers kunnen er wat van. Afgelopen weekeinde werd op camera vastgelegd hoe de coach van ADO, Fraser, zijn keeper oproept een blessure te veinzen zodat hij wat zaakjes kon rechtzetten. Bijna wekelijks krijgen coaches gele of rode kaarten omdat zij het spel proberen te beïnvloeden met een hoop misbaar richting de officials. Zaterdag stond ik te kijken bij een jeugdwedstrijd in Roden. Jochies van een jaar of veertien, niveautje krentenbol. Een grensrechter die tegen de keeper sist: “Tijd, tijd, tijd!!” Het jochie moet dus de bal heel langzaam ophalen, want, ze staan voor.
Ik ben weggelopen. Wat een waanzin.

Geef ze een stadionverbod, die schoppers, kopstoters, aanstellers, klagers, jankers, tijdrekkers, schreeuwers en simulanten. Als voetballers opgevoed worden, zal het publiek zich ook gaan gedragen, is mijn overtuiging.

Je krijgt het publiek dat je verdient. Het voetbal, de voetballers geven het voorbeeld. Voetbal lijdt aan een verziekte cultuur. ‘Het hoort bij het spel, het is de adrenaline, het is gezonde spanning, het is scherpte.’ Het gaat er bij mij niet in. Op het veld mag alles onder de noemer ‘het hoort bij het spel’, en het publiek dient zich te gedragen als voorbeeldige burgers.
Dat geloof je toch zelf niet?

Voor een ieder die het niet met mij eens is: Ga eens bij een rugby wedstrijd kijken. Kijk naar het gedrag van de spelers, de coach en de scheidsrechter. En zie hoe het publiek zich gedraagt.

blatter

,Alleen zij die het verleden kennen, kunnen het heden begrijpen en de toekomst doen ontstaan. Met andere woorden: de bal is rond, en degene die de diepte heeft gezien kent de werkelijke grootte van de sport.”

Vrij vertaald bedoelt Blatter:
“Alleen zij die weten dat ik de baas was, weten dat ik de baas ben en snappen dat ik de baas blijf. Met andere woorden: de dollar is groen en degene die mijn ogen heeft gezien kent de werkelijke grootte van mijn macht.”

Ik heb er geen woorden voor

Nergens worden meer woorden over gesproken als over een gebeurtenis waarvoor men ‘geen woorden’ heeft.
De gewelddadige dood van een grensrechter in het amateurvoetbal is daar een voorbeeld van.
“Er zijn geen woorden voor”, roepen bekende en minder bekende Nederlanders in koor.
Dat zij in de minuten daarna allerlei zin en onzin de microfoon in boeren waaruit blijkt dat zij er wel degelijk woorden voor hebben doet niet ter zake.
Er ‘geen woorden’ voor hebben betekent namelijk niets.
Ergens ‘geen woorden’ voor hebben is niets meer dan een populaire inleiding.
Ik heb nergens een interview gehoord dat begon én eindigde met ‘ik heb er geen woorden voor’.
“Minister President, wat is uw reactie op de gebeurtenissen in Almere?” “Ik heb er geen woorden voor.” En dat dat het dan is. Klaar. Weg is Mark Rutte. De pers in de perszaal vol verbazing achterlatend.

Ik heb ook nergens een interview gehoord dat begon met een lang verhaal waarop de verslaggever verbaasd reageerde met: “Sorry hoor, maar wat lul jij nou allemaal??” En dat de geïnterviewde KNVB-bobo, politicus, BN-er, sporter of GTST actrice antwoordde: “Ja, kijk. Sorry hoor. Maar ik heb er dus eigenlijk helemaal geen woorden voor.”

Dit geldt overigens niet voor Geert Wilders. Geert Wilders heeft altijd ergens woorden voor. Geert Wilders maakt grote zaken heel klein en begrijpelijk. Volgens Geert Wilders is het geweld op de voetbalvelden niet meer dan een “Marokkanen probleem”.
De PVV zal in de peilingen wel goed doen. Het volk houdt wel van simpele verklaringen.
En dat weet Geert Wilders.

Ik heb er ook woorden voor: het is onze eigen schuld.
Wij hebben het klootzakken gedrag in het voetbal zien komen en geaccepteerd, toegejuicht zelfs.
Iedere week kijken we met miljoenen naar zwaar overbetaalde en verwende ventjes die het als onderdeel van het spelletje zien om de wedstrijdleiding te willen beïnvloeden, te jennen, te beschimpen en te diskwalificeren.
Wij, de ‘liefhebbers’ zijn degenen die de wedstrijdleiding het verlies van ons cluppie zo graag in de schoenen schuiven.
Wij zijn de ouders langs de kant die staan te schreeuwen tegen de scheidsrechter die de wedstrijd van zoonlief van 11 tot een goed einde probeert te brengen.
Wij zijn de trainers en de coaches die dat ettertje met z’n eeuwige commentaar op de leiding in het veld laten staan omdat hij zo veel goals maakt.
Wij.

Voetballiefhebbend Nederland moet zichzelf corrigeren.
Commentaar op de leiding moet niet langer geaccepteerd worden.
Praten tegen de scheidsrechter terwijl je niet de aanvoerder bent? Wegwezen!
Na de wedstrijd geef je de wedstrijdleiding een hand en bedank je hem voor het leiden van de wedstrijd. als afsluiting. Doe je dat niet? Dan de volgende wedstrijd niet spelen.
Gedrag op en rond het veld dwing je af.
Om te beginnen met spelregels.

Dit weekeinde wordt er in het amateurvoetbal geen wedstrijd gespeeld.
Een begrijpelijke beslissing.

Dat het betaalde voetbal wel gewoon doorgaat.
Daar heb ik dan weer geen woorden voor.

Doe alsjeblieft weer normaal Louis van Gaal!

Ik moest een beetje huilen vanmorgen. Het was nog geen zeven uur.
Op Radio 1 vraagt een ‘sportjournalist’ aan Louis van Gaal, de nieuwe bondscoach:”Zijn er ook spelers die niet spelen?”
Er volgde geen korte pauze. Er volgde geen tirade. Er volgde geen sneer.
Louis beet de vragensteller niet iets toe als:”Goed, meneer hier vraagt of er ook spelers zijn die niet spelen. Kun jij niet rekenen? Hebben ze je dat niet geleerd op de sportjournalistenschoool? Als je een stuk of 24 spelers hebt, en je mag er elf opstellen, zijn er dan ook spelers die NIET spelen? WAT DENK JE ZELF????!!”
Louis beet niet, Louis blafte niet eens.
Louis van Gaal antwoordde kalm en begripvol:”Er zijn ook spelers die niet spelen. Wil je ook weten welke?”
Mijn wereld stortte in.

Sportverslaggevers zijn verschrikkelijke mensen. Sportverslaggevers zijn glibberige, kwijlende, likkende en vooral domme sujetten. Ik heb een sportverslaggever nog nooit kunnen betrappen op het stellen van een intelligente vraag. “Voelt dit goed?”, aan de wereldkampioen. “Is dit balen?”, aan een hardloper die zijn been breekt. Veel verder komt dat volk niet. Vorige week hoorde ik een sportjournalist net na de 9-1 overwinning op Engeland aan een hockeyspeler vragen:”Maar nu even terug naar de realiteit; wanneer gaan jullie aan goud denken?”
Hmpfff….

Gelukkig was er altijd nog Louis van Gaal.
De man die domme vragenstellers aankeek zoals je naar domme vragenstellers dient te kijken. Met opgetrokken wenkbrauwen, het hoofd een tikkeltje omhoog, de mondhoeken iets naar beneden en de blik meewarig, maar strak priemend gericht op de interviewer. Arrogant. Verheven. Superieur.
Want superieur ben je als snel als je wordt geïnterviewd door een sportjournalist.
En de angst voor Louis van Gaal maakte dat de trillende sportjournalist die de taakstraf had om Louis van Gaal vragen te stellen nog dommer over kwam.
Louis van Gaal toonde ons als geen ander de bekrompen domheid van de sportjournalist.

Ik hoop dat Louis van Gaal ons zand in de ogen heeft willen strooien. Dat Louis van Gaal zich na de persconferentie schuddebuikend van het lachen heeft teruggetrokken op zijn kamer. Dat hij met Truus heeft gebeld en dat zij het samen nog even gierend hebben teruggeluisterd.
Ik hoop dat de Louis van Gaal van vanmorgen gewoon één grote grap was. Dat Louis van Gaal ons heeft willen doen geloven dat de door de KNVB verplichte mediatraining echt werkt.

Ik hoop dat vanavond, na de oefeninterland tegen België, de echte Louis van Gaal weer opstaat.
Heb ik een topavond, al verliest Nederland met zes tegen nul.