Tag: muziek

‘Falderieeee, Falderaa!!!!’ en het 50+ Bevrijdingsfront

falderie faldera

“Falderieeee!!! Falderaa!!!”, het galmt het door de helverlichte zaal, ik hoor mijzelf zingen. De wereld is kleurloos en bestaat nog slechts uit grijstinten. Ik zie het, maar ik voel nauwelijks verbazing. “Falderieeee!! Falderaa!! Falderrahahahahahaha!!!!” Op het grote podium een lange rij hevig zwetende en dansende blijkijkers. De zaal achter mij eindeloos groot, zonder deuren.

“Prachtig dit hè!!?”, de grijsaard die mij op deze woorden trakteert slaat een arm om mijn schouder. “Weet je wat ik kan?”, vraagt hij lachend. Ik reageer niet. De oude baas laat zijn kunstgebit rondtollen in zijn mond. “Lachen toch??”, zegt hij. Zijn tanden zitten blijkbaar nogal los want terwijl hij praat blijven boven- en ondergebit gewoon op elkaar liggen. Ik wil wat zeggen maar mijn aandacht wordt ergens anders door getrokken.

falderie falderaOp het podium staat Ben Cramer. “Lieve, lieve mensen”, begint Ben. “Het is mij een eer en genoegen een aantal van mijn grootste hits voor u te mogen zingen vanavond. Maar eerst graag uw aandacht voor onze hoofdsponsor van vanavond (Ben verheft zijn stem): LEEDIES END DJENTEMEN, PLIES KIF EE WORM WELKOM TO THE WAN END ONLIE GREET GRIJS; THE BEST MIEKE TELKAMP TRIBUUT ON EURT!!!!”

Op het podium staat een grijze dame die een kruising lijkt tussen Koningin Beatrix en Geert Wilders. Smalle schouders, bede heupen. Geen BH. Eén van haar tepels probeert de zaal in de gluren van onder haar te krappe t-shirt met opdruk. Greet neemt het woord: “Dames en heren, wat enorm ontzettend leuk dat u er allemaal weer bent. We gaan er ook weer een ontzettend leuke, fijne avond van maken. Heerlijke muziek, prachtige prijzen en ouderwets gezellige mensenmensen. Voor we gaan luisteren naar Ben Cramer, en wie is geen fan van Ben? (de zaal juicht), eerst even aandacht voor het bedrijf dat ook deze avond weer mogelijk maakt. Graag een dankbaar applaus voor SCA lieve mensen!”

De zaal applaudisseert en de terwijl de oude baas naast mij in een poging op zijn vingers te fluiten zijn tanden over de marmoleum vloer spuugt gaat Greet verder:”SCA kent u waarschijnlijk niet, maar velen van u zullen de producten van SCA onder de naam TENA wel kennen. Niet alleen heeft TENA deze avond financieel mogelijk gemaakt, TENA heeft ook 1000 exemplaren van haar nieuwe TENA SUS ter beschikking gesteld. U vindt uw gratis TENA SUS, wat staat voor Super Urine Soaker voor mannen en vrouwen, in de stand aan de linkerzijde.” Er breekt gejuich en gejoel uit. Een grote horde grijze vrouwen stormt onder het uitslaan van opgewonden kreetjes naar de linkerzijde van de hal. Ik kijk met toenemende verbazing toe. Ondertussen vraagt Ben de aandacht van de techniek. Ben is boos. Door de geluidsinstallatie klinkt ‘Heroes’ van Bowie. Maar Ben schreeuwt dat dit de verkeerde tape is.Hij wil Falderie, Faldera horen!

Ik sta aan de grond genageld. Ik sta alleen, iedereen is of naar de TENA stand, of ligt aan de voeten van een krijsende Ben Cramer die zijn broek heeft laten zakken en zijn opvallend grote, bruine anus aan de technici laat zien. Grote luiers vliegen door de lucht links van mij, voor mij probeert een dame van 80 de piemel van Ben Cramer te grijpen.
En dat alles in zwart-wit.

Plots klinken er schoten. Achter mij stormen een aantal lieden met kalasjnikovs de zaal binnen. “Godverdomme!!! Een aanslag!!!”, ik schreeuw het door de zaal. De terroristen staan binnen een paar seconden voor mij. Ze hebben nylonkousen over het hoofd. “Quest???”, gilt één van hen, blijkbaar de leider. Ik herken die stem!! Dat is, dat is…. VROUW QUEST???? “Quest, je bent door de actiegroep 50+BEF veroordeeld tot de dood! Je hebt er zelf om gevraagd, zie het volgende bewijs:”
falderieeee falderaaa“Het vonnis wordt direct ten uitvoer gebracht!” De terrorist – waarvan ik inmiddels zeker weet dat het vrouw Quest is – zet de AK47 tegen mijn hoofd en schiet.

“Godverdomme Quest, doe es rustig man!” Ik open mijn ogen en zie dat vrouw Quest recht overeind in bed zit. “Wat is er aan de hand man?” “Ehh, geen idee, hoezo?”, mompel ik. “Nou, ga slapen alsjeblieft. Met je Ben Cramer!”

Ik draai mij om, trek de dekens over mijn hoofd maar kan de slaap niet meer vatten.
Zweetdruppels zoeken een weg van mijn hoofd naar mijn kussen.

 

Stil In Huis

stil-in-huis

‘t Is stil in huis
alle gasten zijn verdwenen
terwijl in morgenstond
de kater komt
loopt zelfs poes hier op haar tenen
maar, godzijdank, er is nog drank

‘t Is heel stil in huis
Regen zie ik door de ruiten
vanachter een half gesloten doek
waar ik naar zoek
kan ik maar niet besluiten
maar, godzijdank, er is nog drank

‘t Is zo stil in huis
zelfs geen echo meer van foute woorden
alles wat ik ook probeerde
en jij op reageerde
jaloezie die liefde bruut vermoordde
maar, godzijdank, er is nog drank

Ik hoor je adem niet, waar ik ook luister
Ik godverdom me jankend door de nacht
Ik schreeuw je naam terwijl ik fluister
Kom je terug als ik heb nagedacht

Ik ren de straat op en weer terug
Omdat ik dacht dat ik je zag
Starend lig ik op mijn rug
Aan de kant waar jij ooit lag

‘t Is zo stil in huis
veel te stil om van te leven
alles wat ooit van ons samen was
de dans, de troep, het glas
Geen droge traan heb ik te geven
maar, godzijdank, er is nog drank

Ik hoor je adem niet, waar ik ook luister
Ik godverdom me jankend door de nacht
Ik schreeuw je naam terwijl ik fluister
Wat had je anders dan verwacht

Bonnie kom je buiten huilen

Echt zware drinkers zijn vaak heel vervelende, aandachttrekkende en met zelfmedelijden overgoten sneue figuren.
Te helpen zijn zij vaak niet, althans, niet eerder dan dat zij inzien dat het probleem bij hen ligt.
Wat er ook is gebeurd.
Wat er ook heeft plaatsgevonden. Hoe rottig je jeugd ook was. Wat je ook is aangedaan. Hoeveel je ook tekort bent gekomen.
Heel veel drinken is gedrag dat eerder het zelfmedelijden versterkt dan dat het licht, lucht en ruimte biedt.
Laat staan oplossingen.
De eerste stap van een probleemdrinker op weg naar herstel is altijd: stoppen met drinken.

Iedereen met een echte zware drinkebroer of zus in de omgeving zal deze schets herkennen.

Zware, destructieve drinkers zijn zelfmoordenaars op termijn.
Met name tijdens het drinken vertonen zij destructief gedrag.
Na de ontnuchtering wordt de schade en schande van het destructieve drinken gedempt met een nieuwe alcoholroes. Een negatieve, vicieuze cirkel waaruit lang niet iedereen op tijd weet te ontsnappen.

Medelijden heb ik niet met drinkers. Drinken is een keuze. Als je echt anders wilt, dan stop je met drinken.
Het is net zo simpel als hard. Ik wil er best zijn, ook voor jou, maar niet als je drinkt.

Compassie heb ik wel.
Iedereen verdient kansen. Altijd, ook voor de tiende keer. Ook als het heel erg moeilijk geworden is om te geloven dat iemand deze keer het roer wel om zal gooien.

Het te woord staan van een dodelijk drinkende, tot niveau wrakhout afgezakte ‘artiest’ door een journalist, het naar haar huis rijden, het bellen van de dokter en het zoeken naar wegen om hulp te bieden; het getuigt allemaal van compassie.

Dat je het verhaal daarna tot in detail publiceert zonder rekening te houden met de destructieve uitwerking die dat kan hebben getuigt dan weer van een gebrek aan verstand, moraal en ethisch besef.
Maar goed, we hebben het hier dan ook over Jan Uriot, Privé verslaggever voor de Telegraaf.

Toeval bestaat niet, ook niet bij Popstars

Ik ben een van die mensen die gelooft dat er ongelofelijk veel (zang)talent rondloopt in Nederland. Ik woon in een klein dorpje, maar ook hier wonen een paar hele talentvolle mensen. Er is hier een meisje van een jaar of 14 dat het verdient een ster te zijn. Voor het podium geboren. Zij heeft dat ritme, die blues en die stijl die net dat verschil maken en een stem om in weg te dromen.
Alles wat er nodig is om door te breken is de juiste kans. En dan de juiste begeleiding om groot te worden en te blijven.

In Volendam, een ander dorp, lijkt het wel of men het talent onbeperkt uit het IJsselmeer vist. Bij gebrek aan paling, zeg maar. Je kunt er van houden of niet, maar Jan Smit heeft echt wel talent. De 3 J’s is heus niet alleen het resultaat van een slimme producent, die jongens kunnen wat.
Het verschil met Volendam en veel andere dorpen is dat Volendam een paar hele bekende, invloedrijke en kapitaalkrachtige mensen heeft rondlopen. Mensen die talent het juiste zetje kunnen geven, op weg kunnen helpen.

Ook alle talentenshows die de afgelopen 10 jaar op televisie verschenen bewijzen dat er in dit landje, naast ongelofelijk veel talentloze, halve en hele idioten veel, ja heel veel talentvolle mensen wonen.

En uit al die mensen die zich, met of zonder talent, serieus of niet serieus, met z’n 10.000-den voor weer een nieuw seizoen talent jagen hebben ingeschreven worden 2 broers uiteindelijk de winnaars van de 2 grootste talentenshows van Nederland?
Echt?
Dat gelooft u?
Is dat toeval?

Nee mensen, zulk toeval bestaat niet.
In de eerste plaats is het heel erg redelijk om aan te nemen dat wanneer de producers van Popstars het als ‘onwenselijk’ voor hun toch al tanende populariteit hadden gezien dat de broer van de winnaar van The Voice Of Holland’ Postars zou winnen; dan was het simpelweg niet gebeurd.
Daarnaast, 2 talentenshows met ieder eindeloos durende voorrondes, 10.000-den kandidaten en ontelbare factoren die op enig moment bepalen of je doorgaat naar een volgende ronde of niet.
En deze 2 broers, hoe toevallig, worden beiden winnaar?
Onafhankelijk van elkaar?
Dat is ongelofelijk.

U denkt niet dat alleen deze winnaar van Popstars de aandacht zou hebben gekregen die het nu krijgt? U denkt niet dat de tanende populariteit van Popstars er iets mee te maken heeft dat nu deze winnaar uit de hoed komt springen?
U denkt dat de producenten het allemaal aan het toeval overlaten?

Stel dat het waar is. Stel dat de beide broers, geheel op eigen kracht ‘toevallig’ een dag na elkaar een grote talentenshow winnen.
Dan moet het theoretisch ook zo kunnen zijn dat van slechts 1 van de 2 zusje Williams het ongelofelijke tennistalent werd ontdekt. Dat Serena toevallig wel, en Venus toevallig niet was ontdekt.
Nee he, dat gelooft u niet.

Maar als nu Serena en Venus op 1- jarige leeftijd waren geadopteerd. En evengoed waren zij beiden op 5-jarige leeftijd gestart met tennis.
Hoe groot acht u dan de kans dat zij op enig moment tegen elkaar waren uitgekomen als finalisten van Wimbledon?

Roger Glover, Butterfly Ball (1975)

Roger Glover speelde als bassist zowel in Deep Purple als in Rainbow met Ritchie Blackmore.

In 1975 maakte Glover met een aantal anderen Butterfly Ball (and the grasshopper’s feast), een plaat die een – vooral in Nederland – gigantische hit opleverde: ‘Love is all’.
Iedereen kent nog die bijzondere, vrolijke tekenfilm met die dikke pad, allerlei insecten en blinde mol.
En dan de vrolijke, klassieke instrumenten en de hardrockstem van Ronnie James Dio.

Vandaag heb ik voor het eerst het hele album beluisterd. En, ik moet zeggen, dat is een heel leuk album! Er staat ook nog een andere versie op van ‘Love is all’.

Luister vooral zelf ook een keer naar ‘Butterfly Ball’, bijvoorbeeld via deze link op Spotify.