Tag: massa

Je zet de televisie of radio aan en je weet wat er aan de andere kant van de wereld gebeurt. Je logt in op Facebook, Twitter of andere social media en je je bent er bijna zelf bij. Voor achtergronden, beschouwingen en meningen over al dat nieuws volg je bloggers. Niet van iemand die schrijft vanuit z’n serre in Overveen en vagelijk weet waar Egypte ligt, maar van iemand die aan het Tahrir Plein woont! Het actuele weer aan het strand in Florida? Er is vast wel een webcam die je het laat zien. Alsof je uit je raam kijkt. In een paar uur vlieg je naar de andere kant van de wereld. In heel Europa betaal je met één munt. Winkelen doe je van achter je pc en je koopt wat je wilt wanneer je wilt en waar je wilt. De wereld is tegenwoordig niet groter dan je telefoon. En die wereld wordt steeds kleiner. Toch?

Nou nee.
Ik vind helemaal niet dat de wereld kleiner wordt. De wereld wordt juist groter, iedere dag weer. De wereld is uitgegroeid tot een oncontroleerbare informatieverstrekker van ongekende en onbeheersbare proporties. Het is niet meer de vraag hoe je aan informatie komt, maar hoe je de de informatie selecteert, organiseert en combineert. Mijn wereld is onmetelijk groot geworden. De wereld van mijn grootvader, dié was pas klein! Die man werkte overdag in de textielfabriek, dronk ‘s avonds bier en in het weekeinde was er voetbal. En dan niet van Ajax tegen Feijenoord, welnee, VV Glanerbrug tegen ZAC Zwolle. Geen televisie, één krant die ‘de waarheid’ bracht en verder alleen de mening van iedereen die het met je eens was, want diegenen waar jij het niet mee eens was daar praatte je niet mee. De wereld was niet groter dan het dorp waarin je leefde. En dat was groot zat.

Nee, ik ben niet tegen de vooruitgang of tegen de techniek die de wereld ‘zo klein’ gemaakt heeft. Integendeel. Maar ik begin mij zo langzamerhand wel te realiseren dat het klein maken van die hele grote buitenwereld enorme nadelen heeft. De ‘global economy’ waar wij allemaal onderdeel van zijn bijvoorbeeld, daar ben ik wel een héél erg klein radartje in. Mijn financiële crisis is niet meer het gevolg van de sluiting van de textielfabriek, nee, mijn financiële crisis wordt nu veroorzaakt door een zich op wereldschaal afspelend gokspel van gigantische banken waar duizelingwekkende bedragen omgaan – en worden verloren. Het milieu is niet meer mijn achtertuin, of wat ik door de plee spoel, milieu is ‘geglobaliseerd’. Het probleem is niet meer de zure regen op de Hoge Veluwe, het probleem is nu de ‘plastic soep’ ter grootte van een continent in de oceanen. Politiek is niet meer van de notabelen, de idealisten of wereldverbeteraars. Politiek is mensenwerk geworden. En het handelen van mensen wordt veel eerder ingegeven door eigen belangen dan door jouw of mijn idealen. Dat is nu zichtbaar. Net zo zichtbaar als dat politici heulen, huichelen en liegen. Ik verbind mij niet meer aan een politieke partij, want ik herken geen idealisten meer in politici. Ik ben – net als jij misschien – een eeuwig zwevende kiezer geworden.

Nee, de wereld is te groot geworden en mijn stem te marginaal. Zelfs wanneer je tegenwoordig een dakkapelletje wilt plaatsen loop je het risico dat niet de gemeente maar ‘Europa’ heeft bepaald dat dat niet mag. En wie weet het telefoonnummer van Europa als je je wilt beklagen?