Categorie: Twitter Profiler

Nieuwelingen vragen wel eens, heimelijk fluisterend op de gang waar het kopieerapparaat staat:”Wie is die man?” En iedereen aan wie die vraag gesteld wordt weet wie er met ‘die man’ bedoeld wordt.
Er is ten burele niemand die het weet.
Er gaan geruchten dat het de grote baas zelf is, anderen menen dat de Voorbindsnor de geniale, maar knettergekke broer van de grote baas is.
Omdat niemand precies weet welke positie de Voorbindsnor bekleed, en de Voorbindsnor er altijd is en er altijd al was worden er verder geen vragen gesteld.

De Voorbindsnor zit voor iedereen in het zicht. Op een kleine verhoging. Meestal staart hij naar de anderen. Wie aangestaard wordt door de Voorbindsnor gaat harder werken. Aangestaard worden door de Voorbindsnor voelt als de middelbare scholier die zijn huiswerk niet heeft gemaakt en wanhopig de blikken van de meester probeert te ontwijken, bang dat hij de beurt krijgt.

Er zijn ook momenten dat ten burele wordt gedacht dat de Voorbindsnor slaapt. De Voorbindsnor laat hen in die waan. In werkelijkheid bezint hij zich. Smeedt hij snode plannen. Diepe gedachten kolken dan als stormen door zijn hoofd.
En als de Voorbindsnor niet staart, of lijkt te slapen doet de Voorbindsnor vreemde dingen. Niemand kijkt meer op wanneer de Voorbindsnor ineens luidkeels ‘Woorden zonder woorden‘ van De Kast inzet. Of iets anders, desgewenst.

En als iedereen het kantoorpand om stipt vijf uur verlaten heeft, blijft de Voorbindsnor achter en doet onverstoord dingen die alleen de Voorbindsnor doet. In alle rust.
Niemand heeft de Voorbindsnor ooit zien gaan.
Komen wel trouwens.

Gelukkig.
Geen ‘mama van’, ‘getrouwd met’ of ‘twittert op persoonlijke titel’ in de bio.
Niets of niemand maakt mij tot wie ik ben, ik ben @CorineZelf.
En waar ik ben is ‘Where the chocolate is’.
Ik ben een raadsel, en je doet het er maar mee.

De profielfoto van @CorineZelf is net zo raadselachtig als haar bio.
De foto is genomen op een zondagmorgen. Thuis, aan de keukentafel. Corine is net uit bed, heeft een trui aangeschoten en lacht naar hem (of haar), na een warme nacht. Het haar alleen even opzij geveegd. “Hey gekkie, moet dat? Nu?”
De foto kan ook genomen zijn op kantoor, om 4 uur in de middag. De man achter de camera is een professional, en Corine lacht. Omdat dat zo hoort.
Zie je trouwens het grijs op links, en het absolute zwart op rechts?
Het blootgeven, en tegelijkertijd het verhullen. Een lok. Een hand.
Ogen die niet naar jou, maar naar iets, ergens in de verte kijken.

Vrouwen die twitteren kunnen een voorbeeld nemen aan @CorineZelf. Durf anders te zijn, heb de moed, al was het maar op Twitter, een raadsel te blijven. Je bent niet met wie je het doet, je bent niet waar je het doet, je bent niet voor wie je het doet.
Jij bent jezelf.

Berend Quest houdt van raadsels, van mensen die je niet direct kunt thuisbrengen of kunt plaatsen.
@CorineZelf tweet: “Nee, corpulent sujet met je compensatievrachtwagen, je hebt geen doorduwvoorrang omdat je groter bent. Sukkel. #roadrage”
En het is aan jou om de context te bedenken.
Rijdt @CorineZelf op de A9? Of op de A2?
In een Fiat Panda? Of in een BMW?
Komt @CorineZelf ergens vandaan, of gaat zij ergens heen?

Het NIET weten is soms zoveel mooier dan het weten.

“Ik denk dat in de Nederlandse psyche, in onze traditie zit dat wij onze financiën op orde willen hebben. Nederlanders worden, en daarom ben ik zo ontzettend blij om in zo’n land te wonen, worden onrustig van grote overheidstekorten omdat zij instinctief aanvoelen dat dit betekent dat in de toekomst de belastingen plotseling omhoog moeten, dat bedrijven niet meer naar Nederland komen om te investeren, mensen voelen dat, diep van binnen. Dat is typisch iets Nederlands.”

Het waren deze woorden van onze premier Mark Rutte (afgelopen vrijdag op Radio1) die de aanzet waren tot dit profiel.

‘De Nederlander?’ Ben ik dat? Worden wij – Nederlanders – ‘instinctief onrustig’ van een groot overheidstekort? ‘Voelen wij aan’ dat dan de belastingen ‘plotseling’ omhoog moeten?
Hallo?
Ben je er nog? Nederlander?
Hoeveel Nederlanders weten eigenlijk precies wat dat is; een overheidstekort?
Wie van ons hebben de opleiding, het netwerk, de achtergrond en de ervaring om de huidige wereldeconomie, de rol van Nederland en de effecten daarvan op onze overheidsfinanciën te doorgronden?
‘De Nederlander?’
Flikker toch op.

Mark Rutte lult uit zijn nek. Mark Rutte is, als zoveel politici, enorm bang voor de kiezer. Mark Rutte zegt niet wat hij vindt, maar Mark Rutte zegt wat hij denkt dat wij willen horen. Mark Rutte vertaalt het slechte nieuws naar een sprookje van mythische proporties.
Wij, Nederlanders hebben een extra gen dat maakt dat wij, Nederlanders, instinctief tegen een begrotingstekort zijn.
Mark Rutte zegt ons: “Mensen, ik doe alleen maar wat u instinctief wilt!”

Het is dit gezwam, zulk gereutel, deze woordenbreierij dat mij doet verlangen naar Kamerzetels voor lijst SuperJan van @superjan.
Niet lullen, maar poetsen. Niet alleen maar zeiken dat het niet goed gaat, maar uitleggen hoe jij denkt dat het beter kan. Niet alleen diskwalificeren, maar ook ondersteunen.
Niet passief, maar actief.
Niet naar de bek lullen, maar gaan staan voor wat je vindt.
En desnoods een keer sorry zeggen als je het mis had.
Hakken, spaanders en zo.

Zo, Quest, u bent een groupie?
Nee.
Ik houd niet van vechtsporten. Ik vind dat de Hell’s Angels verboden moeten worden. Ik kijk geen Powned. En er is wellicht nog veel meer te bedenken waarom ik niet op LijstSuperjan van @superjan zou willen stemmen.
Maar de kans is groot dat ik het wel doe.

Omdat het anders moet, en omdat het anders kan: volg @superjan!