Auteur: Berend Quest

'Berend Quest kookt, steeds vaker in de keuken en minder van woede

Een goed leven vraagt goed voedsel. Voor een goede maaltijd hoef je geen chef te zijn, voor eerlijke ingrediënten heb je geen diepe zakken nodig. Een goede, eerlijke en gezonde maaltijd is niet moeilijk te bereiden, kun je in de regel in een half uurtje op tafel hebben en je hebt er geen pakjes bij nodig.

Er is weinig waar je mensen zo blij mee kunt maken dan lekker eten!

Winterstalling 2021-2021

Het is eind oktober. Per 1 november gaan de bruggen en sluizen dicht. Het einde van het vaarseizoen. In het weekeinde van de 24e oktober hebben we de Cygnus van Bolsward, via Workum naar Harlingen gezeild. Daar staat ze nu op de werf zodat we de boot kunnen schoonmaken en winterklaar maken. Ook hebben we nog een aantal leuke ideeën die we gaan verwezenlijken zoals een hydraulisch stuurwiel in plaats van helmstok, een AIS transponder en het monteren van de rolfok met behoud van de kluiverboom.

We waren enorm blij om te zien hoe de Cygnus uit het water kwam. Geen aangroei, nauwelijks echt aangetast en onbeschadigd. Het is maar weer eens een bewijs dat de vorige eigenaar dit schip echt heel goed onderhouden heeft de laatste 35 jaar!

Ik geloof er geen zak van!

Meer en meer trek ik in twijfel wat mij wordt voorgespiegeld via de media. Het maakt ook niet meer uit of het de ‘onafhankelijke’ journalistiek is, politici, ambtenaren of de inderhaast zelfbenoemde ‘deskundigen zijn’. Steeds vaker – en nadrukkelijker – hoor ik mijzelf denken: “Ik geloof er geen zak van!”

Er is geen geld

Nog nooit, echt nog nooit heb ik gemeentelijke, provinciale of landelijke bestuurders horen zeggen dat er geld genoeg is. ‘Er is geen geld’, is de Pavlov reactie op ieder initiatief, elk idee en iedere noodkreet die vanuit de burger een overheid bereikt. ‘Uitstekend idee! Maar, er is geen geld.’ ‘Wat een mooi initiatief! Jammer dat er geen geld is.’ ‘We voelen met u mee, we doen wat we kunnen. We zijn met handen gebonden, want er is geen geld.’
De ouderenzorg, de jeugdzorg, de psychiatrie en de reguliere zorg; alles is kapot bezuinigd. Want ‘er is geen geld’.
Flikker toch godverdomme op!!!!

Er is heel, heel, heel veel geld!

De laatste twee jaar worden de miljarden, als ware het velletjes toiletpapier, van de rol afgetrokken. Vadertje en moedertje staat trokken reeds (stand per 1 juni 2021) 76 miljard (dat is 76.000.000.000!!) euro uit ter bestrijding van de corona crisis.
De gasprijs gaat omhoog en de overheid trekt 3,2 miljard euro van de rol ter compensatie. ‘Effe gau, gau’, zeg maar. En daarvan is 1 miljard(!!!) nog eens bestemd voor mensen die helemaal geen verhoging van de gasprijs hoeven te vrezen.
Ga toch weg met je ‘er is geen geld’.

De economie herstelt zich bovenverwachting goed

O ja? Nu ben ik geen econoom, maar persoonlijk geloof ik daar geen zak van. Al anderhalf jaar wordt er in dit land op de – blijkbaar diepe – zakken van de staat geleefd. Dat geld moet een keer terug, de vraag is hoe en wie dit gaat betalen. Ruim 13.000 bedrijven die steun kregen, hebben inmiddels de deuren al gesloten. Volgens het CBS is de verwachting dat zeven van de tien bedrijven die loonsteun hebben ontvangen dit (deels) moeten terugbetalen.
Het komt op mij allemaal over als een volgende zeepbel.

Vier ton? Voor een arbeiders-tussen-woninkje? Tja.

Daar geloof ook ik dus ook geen zak van! Over zeepbellen gesproken. We zijn zo godvergeten doof voor waarschuwingen. Geld is nu (nu, dus) bijna gratis. Er worden bedragen voor huizen neergeteld waar je bijna duizelig van wordt. Mensen steken zich voor vele tonnen in de schuld. Kan makkelijk, want tien jaar vaste – super lage rente en hypotheekaftrek en goeie baan. Mooi man. Wacht maar even. Tien jaar is niets. En al heb jij 10 jaar lage rente, als de rente binnen die tien jaar stijgt ben je de Sjaak. Want dan is jouw woning onverkoopbaar geworden, en bouw je dus aan een negatief eigen vermogen. Laat ik nog even buiten beschouwing dat ik geen zak geloof van die jubelstemming over de ontwikkeling van onze economie.
Zijn we nu echt de laatste crisis al weer vergeten?

Toeslagenaffaire en ‘heel ingewikkeld’

Donder op! Weg! Ksjttt!! Dat geloof je toch zelf niet?? Binnen een maand wordt besloten dat je 400 euri compensatie krijgt voor de energielasten. Lockdown? We storten eerst geld en dan zien we later wel of het terecht was. Toeslagen?? Ehh.. nou, dat gaat even duren. Want het is complex, ingewikkeld, moeilijk en lastig. En, het moet wel heel secuur worden uitgezocht.
Ik ben toch niet de enige die daar geen zak van geloofd?

Verder nog iets Quest?

Ja. Het zo genaamde ‘onafhankelijk onderzoek’. Wat een kul is dat toch. Ben je tegen de EU? Huur een onderzoeksbureau in en je krijgt een rapport dat het lidmaatschap ons 6 miljard per jaar kost. Ben je voorstander van de EU? Dan huur je een onderzoeksbureau in en krijg je een rapport dat de EU ons 6 miljard per jaar oplevert.

O ja. Elektrische auto’s zijn geen oplossing voor welk probleem dan ook.

Afsluiting Vaarseizoen Cygnus

Het weekend van 23 en 24 oktober voeren we van Bolsward, via Workum over het IJsselmeer en Waddenzee naar Harlingen.

https://youtu.be/rINYy7s3_zE

In Harlingen gaat de Cygnus voor de winter op de kant. Deze winter zullen we een aantal aanpassingen doen. Zo vervangen we de helmstok voor een hydraulische stuurinrichting.

Het was een boeiende tocht. Eerst bleek een brug in Makkum niet te werken, dus moesten we omvaren via Workum. Wegvarend uit Workum kreeg vrouw Quest een enorme dreun van de giek waardoor zij bijna knock out ging. Gelukkig sloeg zij niet overboord. Dochter M. kreeg vlak voor de Stevin Sluizen – voor het eerst van haar leven – last van zeeziekte. Niet gek, het ging best wel tekeer op het IJsselmeer. Gelukkig hadden we toen al een paar uur heerlijk gezeild. Achter de Afsluitdijk was de Waddenzee kalm en zijn we op de fok rustig en zonder problemen naar Harlingen gevaren. Hier zal de Cygnus op de kant worden gezet.

Hechting

Eén van de kenmerken van mijn ouder worden is dat ik aan de meest inwisselbare zaken steeds meer ga hechten. Deze week keek ik met schrik naar mijn kleine, leren portemonneetje. Die fijne, kleine rakker wordt wat sleets. Wat als er een gat in komt? Wat als het ritsje stuk gaat? Ik ben er blijkbaar nogal aan gehecht geraakt.

Het gebeurt mij niet alleen met een portemonnee. Het zijn ook de pannen, mijn messen, telefoon, chromebook en allerlei andere gebruiksvoorwerpen die massaal worden aangeschaft en weer worden vervangen waar ik mij steeds meer aan lijk te hechten. Ik haat het idee afscheid te moeten nemen en weer op zoek te moeten naar een passende vervanging. Daar waar de economie meer en meer afhankelijk is van de inwisselbaarheid van alles, krijg ik steeds meer moeite afscheid te nemen.

Ook in meer essentiële relaties gebeurt mij dat meer en meer. Ik kan echt sentimenteel worden bij de gedachte afscheid van mijn grote liefde te moeten nemen. Ook na bijna 20 jaar lief en leed te hebben gedeeld. Goed, ze is niet meer de jongste. En, ok, haar lijnen zijn misschien niet meer om opgewonden van te raken, maar toch. Inruilen voor een jonger exemplaar? Ik moet er echt niet aan denken.

Ik koester haar dan ook. Regelmatig geef ik haar een beurt. Ik was en vertroetel haar. Ik zorg dat ze niets te kort komt door haar alleen te voeden met het beste wat er op de markt is. Ik fluister lieve woordjes wanneer haar warmte mij beschermt tegen de vrieskou. Ik streel regelmatig al haar welvingen en bevoel wanneer ik maar kan haar stevige, edoch zachte knoppen, kieren en gleuven.

Maar goed. Diep in mijn hart weet ik natuurlijk ook wel dat ook voor een Volvo 450.000 kilometer betekent dat het einde langzaam in zicht komt.

Logboek 23-26 juli 2021

De eerste zeiltocht die we met de Gaffelkotter Cygnus maakte was een ‘proefvaart’. We wilden het schip onder zeil leren kennen. De Cygnus heeft twee zeilplannen. Ze is nu getuigd met een rolfok, de kluiverboom, kluivertuigage en kluivers liggen in de garage. Deze tocht maakten we met rolfok, dat leek ons spannend genoeg voor een eerste vaart. Tenslotte maakten we de overstap van een 1,5 ton wegend scheepje met 16m2 zeil naar een schip van 8,5 ton en met maximaal 42m2 zeil.
Het werd een fantastisch weekeinde.

23/7 Bolsward – Workum

Vrijdagmiddag, na het werk, Bolsward uit en via de vaart naar Workum. Een tocht van een kilometer of tien, maar wel met onderweg acht bruggen voor we aanleggen in de jachthaven van Bouwsma. Daar ook even diesel getankt en de nacht in een box doorgebracht.

Gaffelkotter Cygnus

24/7 Workum – Den Oever

Om half tien varen we richting de sluis van Workum die we zonder problemen doorkomen. Met een heerlijke bries uit het Noord Oosten varen we richting Afsluitdijk, ook om het windmolenpark te omzeilen. Met de wind bijna vol in de rug zeilen we vervolgens naar Den Oever waar we in de Marina overnachten. Eten doen we bij de ‘Dikke Bries‘, een restaurant dat we niet genoeg kunnen aanprijzen. Het eten is er echt goed, de bediening is vriendelijk en de aankleding van Dikke Bries is, nou ja, ga er heen en maak het mee! Ik schreef jaren geleden al eens een recensie over Dikke Bries.

Het betere leven, ontspannen zeilend over het IJsselmeer

25/7 Den Oever – Workum

De zondag dobberen we terug naar Workum, nu langs de kustlijn van Noord Holland en dan bijna recht oversteken. Er is geen wind, pas vanaf een uur of vier in de middag komt er een briesje en hebben we de laatste 10 kilometer het gevoel dat we tocht nog even gezeild hebben. We overnachten in een van de gemeentelijke haventjes, wat prima te doen is in Workum. We eten in De Witte Herbergh, waar ik een prima Sparerib voorgeschoteld krijg.

26/7 Workum – Bolsward

Tijd om huiswaarts te keren. We varen van Workum naar Bolsward en het lijkt wel of alle brugwachters vandaag goede zin hebben, we hoeven eigenlijk nergens te stoppen of maar af te remmen. Tot we in Bolsward zijn…. We maken een foutje bij het wegvaren van de kade – we zijn dan bijna thuis – de brugwachter doet de deur dicht, het wordt 12 uur en we liggen een uur voor de brug te wachten. Eigenlijk het enige smetje op een verder vlekkeloos verlopen ‘maiden trip’!

Gaffelkotter Cygnus
Happy