‘Hypersnelrecht in Deurne’: 5 redenen om overvallers niet dood te schieten

overvaller

Bizar.
Een ander woord heb ik er niet voor. Op 19 maart wordt door het volk in een kroeg ‘minder, minder, minder’ gescandeerd op de vraag ‘willen jullie meer of minder Marokkanen?’. Een golf van verontwaardiging volgt. Correct politiek Nederland reageert in termen als ‘walging’ en ‘politiek dieptepunt’. Er worden protesten georganiseerd. Sociale media ontploft. De politie heeft voorgedrukte aangiftes klaarliggen, er worden er honderden ingevuld. Nederland omarmt massaal haar Nederlanders van Marokkaanse afkomst.
Op 28 maart, nog geen 14 dagen later, juicht opnieuw het volk. Een juweliersechtpaar – zonder wapenvergunning – schiet twee Marokkaanse overvallers dood. De hoofdofficier van justitie weet binnen 24 uur te vertellen dat de juweliers vrij worden gelaten omdat ‘als de zaak aan de rechter zal worden voorgelegd het beroep op noodweer waarschijnlijk zal worden gehonoreerd en de juweliers niet zullen worden vervolgd’.
Na het snelrecht en het supersnelrecht kennen we vanaf vandaag blijkbaar ook het hypersnelrecht. Een overvaller in de zaak? Doodschieten! Geen wapenvergunning? No problemo. Willen we meer of minder Marokkaanse overvallers in dit land?
“Minder, minder, minder!!!!!”, jubelt het volk.

Voor alle juweliers, snackbar houders, café eigenaren en pompstation bedienden die sinds gisteren op zoek zijn naar een Colt.45 en van plan zijn om in een stil bos de hypersnelrecht skills naar een hoger niveau te brengen een aantal argumenten om dit niet te doen:

Hypersnelrecht gaat niet werken
Als het bewapenen van de middenstand en het doodschieten van overvallers zou werken dan zou het volgens mij zo moeten zijn dat in een land waar wapens vrij te koop zijn het aantal overvallen, en de ernst van het toegepaste geweld bij overvallen, een stuk lager ligt dan in Nederland. Ik heb nog nooit vernomen dat dit zo is. Integendeel zelfs.

Alleen de snelste schutter wint
Gewapende overvallers zijn in de basis bereid ernstig geweld te gebruiken, anders hoef je geen wapen mee te nemen. Een gewapende middenstander is dat ook, anders heb je geen wapen achter de toonbank. Het risico van het gebruik van die wapens neemt daarmee sterk toe. De volgende juwelier die naar zijn binnenzak grijpt om z’n telefoon te pakken loopt risico op een kogel tussen de ogen.

Een dodelijke vergissing is niet te herstellen
Wat als je een overvaller doodschiet die gewapende leek, maar het achteraf niet blijkt te zijn? Wat zegt de hoofdofficier dan? En, hoe ga je daar dan verder voor jezelf mee om?

Collateral Damage?
“Tja, het was nogal hectisch hè. Kijk die overvaller had een groene jas aan, en die bleef niet staan. Nou, en toen schoot ik. En die mevrouw, nou ja, die stond er ineens tussenin. Maar die had ook een groene jas, ik dacht dat hij het was.”

En tot slot; doe het jezelf niet aan
Dus je schoot een overvaller dood. En? Voelt dat goed? De steun van het volk, een heuse Facebookpagina, de sympathie van de officier van justitie?
Iedere overval of beroving is voor de meeste mensen een ernstige traumatische ervaring. Nachtmerries, herbelevingen, slaapproblemen, stress, nervositeit, woedeaanvallen, huilbuien relatieproblemen, angstklachten en arbeidsongeschiktheid zijn klachten waar mensen onder lijden wanneer zij slachtoffer zijn geweest van een geweldsmisdrijf. Zouden mensen die de overvaller doodschieten minder klachten hebben? Ik vraag het mij af. Is het slachtoffer zijn van een overval of beroving al zeer traumatisch, een overval waarbij je de daders doodschiet is volgens mij een nog veel heftigere ervaring met alle risico’s op ernstige traumatische klachten.

20 Reacties

  1. joost tibosch sr

    30 maart 2014 op 13:44

    Diezelfde mensen die zo graag op Wilders stemmen, hoor je nu ook in de zaak Deurne. Zij zijn net zo min geïnteresseerd in moeizame politieke oplossingen als nu in een moeizaam wettelijk obnderzoek naar te rechtvaardigen zelfverdediging. Zoals ze bij Wilders alleen maar hun ongenoegen over alle politiek wegschreeuwen, zo schreeuwen ze nu op grond vsn eigen gevoelentjes alleen maar dat de te beklagen vrouw van de juwelier een lintje moet krijgen of een moordenares is. En wat een moeizaam wettelijk onderzoek ook oplevert, zij zijn nooit tevreden. Het is wachten op Wilders om dit ongenoegen over onze rechtspraak ook lekker uit te buiten.

  2. Is er iemand die veronderstelt dat de juweliersvrouw de heren wilde ombrengen ?
    Wie gewapende overvallers buiten gevecht wil stellen, en geen scherpschutter is, dan bestaat het risico van doodmaken. Er is dus ten hoogste sprake van doodslag, maar in het geval van zelfverdediging geldt ook dat niet, lijkt me.

    Tibosch. Ik ben ook niet geinteresseerd in moeizame politieke oplossingen. Het enige dat ik wil is dat mensen die de Nederlandse nationaliteit hebben gekregen ook Nederlander worden, dat is dus cultureel assimileren. Wie dat vertikt rot maar op.

    • Wat je 2e alinea te maken heeft met het wel of niet doodschieten van overvallers ontgaat mij volkomen. Of je moet willen beweren dat alleen niet geassimileerde mensen die en Nederlands paspoort hebben gekregen overvallen plegen?

      • Het is al lang geleden, vijftien jaar of zo, dat ik een Nederlandse politieman goed kende. Zijn uitspraak was ‘met Nederlanders is nooit iets’. Dat is natuurlijk niet helemaal waar, maar lees b.v. eens het boek De Endstra Tapes. Sindsdien zijn er de O Europese bendes bijgekomen.

    • Als je besluit een wapen te pakken en een overval gaat plegen, dan weet je dat waar gewerkt word, spaanders kunnen vallen. Noem het risico van het vak. En tijdens de seconden van een regelrecht duel, is het jou of zijn leven.
      Laat mij dan toch de eerste zijn die schiet want ik werk voor mijn luxe

  3. De auteur van dit artikel kent het standaardwerk “more guns, less crime” van John R. Lott jr. blijkbaar niet, Anders zou hij een ander verhaal geschreven hebben.

  4. Rot voor de juwelier en z’n vrouw. Die doen door die twee schurken geen oog meer dicht. En het was niet de eerste keer dat ze met overvallers te maken hadden. Die mensen zijn voor het leven getekend, zullen nooit meer zijn wie ze waren. Ik spreek uit ervaring!

    Voor de overvallers heb ik geen goed woord over. Ze hebben ervoor gekozen bewust een misdaad te begaan, gewapend of niet. Zwaar straffen zou een optie zijn, maar dat kennen we in Nederland helaas niet. Als de juwelier en/of zijn vrouw de overvallers hebben doodgeschoten, is dat waarschijnlijk uit pure angst geweest. Kennen jullie de juwelier uit Den Haag nog? Of is iedereen alweer vergeten dat daar de (toevallig ook Marokkaanse) overvallers hebben geschoten?

    Deze twee schurken maken hun eigen volk belachelijk door kort na de uitspraken van Wilders zelf met voedingsbodem voor de uitspraken te komen.

    • Nog een kleine aanvulling hierop: degene waar ik het in mijn situatie over heb, is nooit gepakt. Het is al meer dan 20 jaar geleden. Nog altijd ben ik bang hem weer tegen te komen. Niet meer in mijn winkel, want die heb ik direct daarna opgeheven. Had ik toen maar kunnen schieten, was ik nu trots en niet bang geweest. En had ik nog gedaan waar ik toen zoveel plezier in had.

      Ik zou willen dat de schrijver van het stuk zich iets meer in kon leven in de situatie in plaats vanaf de zijlijn zien wat je wilt zien.

      • Even voor jouw beeld: ik ben 40 uur per week betrokken bij plegers en slachtoffers van geweld. Zo ver aan de zijlijn sta ik niet.

      • En jij, hoeveel mensen die een ander doodschoten sprak jij?

        • Jammer van je laatste reactie. Hiermee help je me (toch nog steeds een slachtoffer) niet.
          Ik weet alleen dat het MIJ zou hebben geholpen om de redenen die ik al aangaf. Die dader had mijn toekomst al weggegooid. Ik wil(de) dat ook graag met zijn toekomst doen.

          • Mijn punt is dat je gewoonweg niet weet of je je daar nu beter van zou zijn gaan voelen of niet. Je denkt het en neemt het aan. Het zou wellicht een goed idee zijn om mensen die dat wel weten eens naar hun ervaringen te vragen.

            • Berend, betrokken zijn bij plegers en slachtoffers van geweld klinkt heel mooi, een loffelijk streven ook. Slechts lof en respect voor dit werk. Uit eigen ervaring kan ik echter zeggen dat je pas weet waar je het over hebt als je zelf geweld hebt meegemaakt. En ook dat heel veel mensen er niet naar vragen, simpelweg omdat het ze niet interesseert, omdat ze er niet mee geconfronteerd willen worden of omdat ze het niet willen weten. Alleen in dit soort gevallen, als we ons kunnen verschuilen in de kudde, een kort moment kunnen meeschreeuwen met de menigte is het even ‘ons’ probleem. Om het daarna weer net zo snel los te laten.

              Prima stuk Berens. Maar kern van de zaak blijft dat je gewoon met je handen van andermans spullen dient af te blijven.

  5. Het zou mij niets verbazen als dit echtpaar gruwelijk getraumatiseerd is, en dat ze dat trauma nooit helemaal kwijt zullen raken. Of zij ooit zullen juichen zoals sommige mensen dat nu doen? Ik betwijfel het. Iedereen hier heeft verloren.

  6. Bedrijfsongevalletje – voor de overvallers wel te verstaan. Ze nemen bewust een risico door die overval te plegen. Als zij die juwelen gewoon gekocht hadden, waren ze nu niet dood.

    Hun afkomst doet er niet toe. Elke overvaller is een klootzak. Willen wij meer of minder overvallers?

  7. Kan me goed vinden in het verhaal en vind dat de hoofdofficier een paar woorden minder had moeten zeggen. Hij wilde de slachtoffers van dienst zijn, maar zijn extra woorden kunnen nu wel eens een averechts effect hebben.

  8. Goed en dapper stuk, moord is onomkeerbaar.

  9. Hoop dat zijn “collega’s” hetzelfde lot ondergaan.

Zeg het maar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.