Bad-Credit

Wij luisteren hier alleen radio. De RV heeft geen tv, en daar hebben we ook helemaal geen tijd voor. We rijden van Palm Beach over de A1A (een aanrader) naar het Noorden. De kust van Florida is fantastisch, als je het rijden zat bent stop je even op een parkeerplaats en neem je een verkoelende duik in zee. De A1A voert ons door luxe badplaatsen met tussen die badplaatsen eindeloze ‘gated communities’. Amerika als ‘land of the brave and free’. Maar dan wel achter een hoog hek met bewaking om je een beetje veilig te voelen. Onder het rijden zappen we lustig van het ene radiostation naar het andere. Een dominee vertelt luid en duidelijk dat we allemaal zondaars zijn en afstevenen op de eeuwige hel. Redding is mogelijk, niet alleen door te bidden, maar vooral ook door geld over te maken naar zijn god. Nou ja, zijn kerk dan. Of meer specifiek, de bankrekening van de kerk van die dominee. Muziekzenders zijn er uiteraard ook. Daar wordt je niet gevraagd geld te doneren voor de kerk. Op de muziekzenders kun je na ongeveer iedere plaat horen dat je helemaal geen geld nodig hebt om je lippen te laten opblazen of nieuwe tieten te kopen. Werkelijk bijna iedere reclame heeft de toevoeging dat het geen probleem is dat je even wat krap bij kas zit. ‘No Credit’ is ‘No Worry’. Zelfs als je last van ‘Bad Credit’ hebt kun jij morgen al in die mooie, nieuwe pick-up rijden. En no stress! De eerste negentig dagen hoef je helemaal niet eens af te lossen! Het zal wel goede handel zijn, die schuldbekentenissen. In gedachten zie ik ik een groep van die Florida zongebruinde en getatoeëerde apen met donkere zonnebrillen en pepperspray op de heup die grijnzend de pick-up weer wegslepen omdat na de eerste negentig dagen er geen geld was voor de aflossing. Moeder met kind op arm huilend in de deuropening, vader razend en tierend tegen de repo-gang. Wij betalen alles ‘debit’ wat blijkbaar bijzonder is hier, het levert je zelfs korting op.