Indicatie verbod homeopathische middelen is onzin

Het is bekend dat farmaceuten veel meer geld uitgeven aan ‘marketing’, het aan de man brengen van de middeltjes, dan aan bijvoorbeeld onderzoek. Toch verdedigen farmaceuten hun absurde prijzen vaak juist met de kosten van onderzoek. Ik schreef daar eerder over in Farmakul! deel I, II en III.

Naast de reguliere farmacie is er ook de homeopathie. Buiten het feit dat ik ook bij homeopathische middelen erg benieuwd ben naar de verhouding tussen de kosten van onderzoek en marketing is homeopathie voor mij als religie: je moet er in geloven.
En ik ben geen gelover.
Ik vind dat homeopathische middelen net zo min thuis horen in de schappen van de apotheek als de bijbel of de koran. Van veel bidden word je ook beter beweren gelovers, maar echt bewezen is het niet. Een bijbel is dus geen geneesmiddel.
Vind ik dan hè.

De Telegraaf had gisteren een artikel over het verbod om op verpakkingen van homeopathische middelen aan te geven waarvoor je het middel zou moeten aanschaffen. Je mag dus niet op een verpakking van een duizendmiljoen keer verdund kruidenwatertje zetten dat het helpt tegen spierkramp.
Logisch eigenlijk. Je schrijft op de hoes van de bijbel ook niet dat het lezen van dat boek helpt tegen kinkhoest.

Het argument, het ontbreken van ‘wetenschappelijk bewijs’ deugt echter van geen kant.
Immers; wanneer een producent van een homeopathisch middel niet mag zeggen dat je het middel moet aanschaffen als je je grieperig voelt omdat niet wetenschappelijk bewezen is dat het middel ook maar iets doet om die griepgevoelens eerder weg te nemen, is het hek van de dam.

Geen reclame meer voor wasmiddelen.
Geen advertenties meer voor anti rimpel crèmes.
Geen aanprijzingen meer voor allerlei afslankmiddelen.
Weg met de anti-roos shampoo reclame.
Voorbij de irritante glijbekken die mij de nieuwste tandpasta of tandenborstel aanbevelen.
Opzouten met je bacteriecultuurtjes in de achterstevoren gedraaide yoghurt.
Toedeledokie met je wrattenmiddeltjes.
En, mooi meegenomen, nooit meer TellSell.

Anders gezegd: als ‘wetenschappelijk bewijs’ het criterium wordt dat bepaald of je op de verpakking mag zetten waar iets voor dient blijft er heel erg weinig over.

3 Reacties

  1. Hear hear, nooit gedacht dat ik het op dit onderwerp ooit met je eens zou zijn! :)

  2. Ik heb overigens een Tell Sell mes waarmee ik eerst het hout voor de open haard klief, om vervolgens met datzelfde mesje een boterzacht tomaatje te snijden. Waarmee ik maar wil zeggen dat ik je gedachtengang geheel kan volgen.

  3. Jan Keuzenkamp

    12 oktober 2012 op 19:17

    De eis van wetenschappelijk bewijs vloeit voort uit de geneesmiddelenwet, die niet geldt voor TellSell etc.

Zeg het maar!

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.